Disa njerëz përpiqen të ndryshojnë botën pa u shqyrtuar fare vetë. Ata janë ata “shpëtimtarë” me armaturë të ndritshme, njerëzit që shohin vetëm horizontin, ëndrrat e mëdha, por jo realitetin e tyre të përditshëm. Ata nuk kanë përvujtërinë e nevojshme për të vërejtur mangësitë e tyre të vërteta dhe kështu humbasin mundësinë për një revolucion autentik.
Leo Tolstoi tha, shumë saktë, se shumica e njerëzve kërkojnë që bota të ndryshojë, por pak prej tyre fillojnë duke ndryshuar veten. Transformimet e mëdha vijnë nga ndryshime të thjeshta në qëndrim, përparime të heshtura, vëzhgim dhe veprim.
“Shumë njerëz të vegjël, në vende të vogla, duke bërë gjëra të vogla, mund ta ndryshojnë botën.” –Eduardo Galeano
Ernest Hemingway shkroi dikur për një temë që është shumë relevante edhe sot. Ai pyeti pse disa njerëz, sapo arrijnë një pozita autoriteti, e humbasin kontaktin me realitetin, me nevojat e tyre më të thella. Kur ata marrin mundësinë për të bërë vepra të vërteta të mira për shoqërinë, ata shndërrohen në specime që kërkojnë më shumë studim.
Hemingway pyeti çfarë lloj “agjenti infektiv” shkakton korrupsionin sapo arrihet pushteti, dhe kjo është pyetja që po bëjmë tani. Pse ata që kanë mundësinë të përmirësojnë botën përfundojnë duke e dëmtuar atë?
Ndryshimi i botës për t’iu përshtatur nevojave të dikujt
“Po, do ta ndryshoj botën, por vetëm që ajo të përshtatet me masën time. Do të bëj ndryshime, sigurisht, por vetëm ato që përmbushin pritshmëritë e mia dhe rezonojnë me egoizmin tim.” Le të fillojmë duke diskutuar mendësinë e atyre që, kur arrijnë në majë, krejtësisht shkëputen nga problemet reale deri sa zhduken në oblivion dhe pavlerë.
Mitologjia greke, gjithmonë e mençur, pasqyron karakterin njerëzor, mëkatet e tij fatale dhe çarjet psikologjike. Termi “hubris” (ego i fryrë) përdorej kur heronjtë kalonin kufijtë etikë dhe kryenin krime pasi arrinin famë, njohje dhe pasuri.
Hubris-i mund të ishte shumë i rrezikshëm, sepse kur heroi guxonte të sfidonte perënditë dhe të tregonte forcën e tij përmes akteve të dhunshme të dehur, fyeshme dhe egoiste, Nemesis, perëndesha e drejtësisë, shfaqej. Kur heroja e fuqishme dhe e korruptuar dënohej, gjithçka kthehej në ekuilibrin e saj të hollë. Megjithatë, gjërat janë krejt ndryshe në jetën reale, larg nga mbretëria e Olimpit.
Njerëzit që marrin pushtet dhe duan të ndryshojnë botën për dobinë e tyre nuk e marrin gjithmonë dënimin. Përkundrazi, ata zakonisht përfundojnë duke fituar pasues, njerëz që shfrytëzojnë mundësinë dhe mbështesin liderin e fuqishëm që të mund të përfitojnë gjithashtu. Prandaj, në vend që të ndryshojë, bota mbetet e ngujuar në këtë realitet ku zhvillohen edhe më shumë mangësi dhe nevoja dhe njerëzit humbasin shpresën për shkak të mungesës së drejtësisë.
Për të krijuar një botë më të mirë, filloni me veten
Në shoqërinë tonë, shpesh dëshmojmë sjellje kontradiktore. Ka njerëz që mbrojnë dhe lavdërojnë vlerat e respektit, barazisë dhe solidaritetit, por që janë ekspertë në poshtërimin e njerëzve të afërt me ta. Ka gjithashtu njerëz që nuk i kanë prioritetet në vend. Ata përqendrohen tek projektet profesionale dhe neglizhojnë krejtësisht familjet e tyre.
Të gjithë e shohin dhe e kuptojnë botën në mënyrën e vet, sigurisht, por ata që largohen nga ajo që është me të vërtetë e rëndësishme, fillojnë të humbasin rrugën. Njerëzit që janë të papajtueshëm në fjalët dhe veprimet e tyre krijojnë një realitet të pashembullt dhe të paqëndrueshëm. Është e rëndësishme të jemi të vetëdijshëm për këto detaje për të krijuar një botë më të mirë.
Çelësat për të ndryshuar botën
Askush nuk mund të krijojë një botë më të mirë nëse nuk është i shqetësuar për të qenë një person më i mirë i pari. Është e nevojshme të pastrohet shpirti nga egoizmi (hubris), inati, mosbesimi, xhelozia dhe paragjykimi, që njerëzit shpesh nuk janë të vetëdijshëm që i kanë. Ky është një udhëtim brenda vetes që, fatkeqësisht, nuk është për të gjithë.
Njihni veten dhe kujdesuni për kopshtin tuaj të brendshëm. Ky është hapi i parë në shkallën drejt përmirësimit. Për të korrur respekt, duhet të mbillni përvujtëri. Për të përdorur empatinë si mjet, duhet të tregoni dashuri ndaj vetes.
Hapi i dytë është të jeni intuitiv për nevojat e të dashurve tuaj. Gjithmonë është e bukur të bësh mirë pa pritur asgjë në këmbim, por mos harroni, nëse ofron nder, kërkon respekt.
Për të ndryshuar botën, ndershmëria juaj duhet të bazohet në dhembshuri. Nuk ka vend për lojëra pushteti, sabotazh, agresion apo diskriminim.
Bëni diçka të mirë çdo ditë. Mos e neglizhoni veten, por sigurohuni që çdo natë kur të shkoni në shtrat, mund të pushoni kokën mbi jastëk me ndërgjegje të pastër. Kjo do t’i bëjë të lumtur si të dashurit ashtu edhe të panjohurit.
Të bashkëpunoni me komunitetin tuaj, të kujdeseni për mjedisin, dhe të bëheni pjesë e një OJQ-je janë mënyra të tjera për të kontribuar në mirëqenien e përbashkët. Megjithatë, nuk duhet të neglizhojmë as gjeneratat e ardhshme. Rritni fëmijët tuaj mirë dhe u mësoni atyre vlera, në mënyrë që ata të bëhen të rritur të aftë për të ndryshuar botën.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
