Ne nuk jemi të lumtur sepse ne tentojmë të mbivlerësojmë ndikimin që ngjarjet do të kenë në të ardhmen. Nuk ka rëndësi nëse ato janë negative apo pozitive. Ajo që ka rëndësi është se ky mbivlerësim çon në një situatë të ardhshme, për shembull fitimi i lotarisë, duke shkaktuar një reagim emocional në të tashmen. Në praktikë, ne e gjejmë veten duke supozuar se nëse kjo situatë bëhet realitet, ne do ta provojmë këtë. Dhe pikërisht kjo është origjina e të gjitha parashikimeve tona të dështuara.
Ne nuk e kuptojmë se gjendja jonë emocionale ndryshon. Imagjinoni fitimin e lotarisë, pas kësaj, vdes një njeri i dashur dhe jemi të trishtuar. Ajo që besuam do të na mbushë me lumturinë bëhet një rrethanë që nuk mund ta shijojmë. Të besosh në gjendjen aktuale emocionale për të bërë supozime për atë që do të ndodhë në të ardhmen na çon të kemi parashikime më të dështuara sesa priteshin.
“Mënyra më e mirë për të parashikuar të ardhmen është krijimi i saj”. -Peter F. Drucker-
Parashikimet tona të dështuara bazohen në të kaluarën
Ashtu siç mbështetemi në gjendjen aktuale emocionale për të supozuar se çfarë mund të na bëjë të lumtur në të ardhmen, ne gjithashtu përdorim një burim tjetër: e kaluara. Ne mbledhim kujtime për eksperienca të caktuara për të parashikuar një të ardhme që, ndoshta, nuk korrespondon me pritjet tona. Parashikimet e dështuara janë të tilla, sepse ato janë plot shpresë.
Imagjinoni, për shembull, se nuk keni pasur shumë fat me kolegët që keni pasur deri tani. Ne nuk ishim në gjendje të vendosnim një marrëdhënie të mirë me ta, ata u përpoqën të na manipulonin, ata gjithnjë dëshironin të na tronditnin dhe të na vinin në një dritë të keqe … Për këtë mund të përpiqemi të parashikojmë se çfarë do të ndodhë me ne në një punë të ardhshme në dy mënyra të ndryshme.
Nëse kemi vetëbesim të ulët dhe vetëbesimi ynë është dëmtuar për shkak të këtyre përvojave, mund të mendojmë se do të na ndodhë gjithsesi. Ne do të shkojmë në punë të frikësuar, të pasigurt dhe të frikësuar për atë që “besojmë” se do të ndodhë. Në rast të kundërt, ne do të ëndërrojmë dhe do të dëshirojmë të gjejmë njerëz të këndshëm me të cilët mund të krijojmë një marrëdhënie shumë pozitive, ndoshta jo vetëm nga një pikëpamje pune, por edhe personale.
Si një supozim ashtu edhe tjetri mund të na çojë në parashikime të gabuara. Për shkak se ngjarjet janë të paparashikueshme. Ndonjëherë do të kemi fat për të konfirmuar parashikimet tona dhe gjithçka do të shkojë pikërisht ashtu siç e kishim imagjinuar. Si rregull, shpresohet se gjithçka shkon mirë… por nëse nuk shkon? Nëse që besojmë se do të na bënte të lumtur, na shkakton trishtim?
“Bërja e planeve afatgjata nuk ka të bëjë fare me marrjen e vendimeve afatgjata, por me kuptimin e pasojave të ardhshme të vendimeve të sotme”.-Gary Ryan Blair-
Emocionet zhduken
Parashikimet tona të dështuara nuk janë vetëm për gjendjen tonë emocionale apo përvojat tona të kaluara. Ne gjithashtu duhet t’i kushtojmë vëmendje një aspekti tjetër. Zakonisht përqendrohemi në detajet që konsiderojmë të rëndësishme. Për shembull, me kolegët e punës ne përqendrohemi vetëm në marrëdhëniet e punës. Por çfarë ndodh me vetë punën? Çfarë ndodh në lidhje me rritjen tonë në vendin e punës?
Ne veçojmë disa aspekte, sepse emocionet tona në të tashmen na shtyjnë të përqendrohemi në diçka që na dëmton dhe se ne duam të ndryshojmë. Të mos qenit i pasur, mos pasja e kolegëve të mirë në punë, mos pasja e një fëmijë … E gjithë kjo na bën të besojmë te fitimi i lotarisë, të kesh kolegë fantastikë pune ose të kesh fëmijë do të na bëjë të lumtur. Dhe në të vërtetë, nuk duket të jetë kështu?
Ndonjëherë ne mund të marrim vendime të nxituara, bazuar në parashikimet që ndoshta nuk do të ndodhin siç kemi imagjinuar dhe shpresuar. Diçka që menduam do të na bënte të lumtur, papritmas provon të mos jetë kështu. Megjithatë, është tepër vonë për t’u larguar.
Duhet të jemi të vetëdijshëm se emocionet zhduken. Fitimi i lotarisë mund të na bëjë të lumtur, por ky emocion nuk do të zgjasë. Ne do të jetojmë gjithmonë momente të këqija, momentet e trishtuara mund të na bëjnë të veprojmë pa kujdes dhe papritmas e gjejmë veten të mbushur me dyshime.
“Njerëzit zakonisht strehohen në të ardhmen për t’i shpëtuar vuajtjeve të tyre. Vizatoni një vijë imagjinare në trajektoren e kohës, përtej së cilës vuajtjet e së sotmes pushojnë së ekzistuari “. -Milan Kundera-
Ne të gjithë bëjmë parashikime që çojnë në dështim. Duhet kuptuar se këto janë të kushtëzuara nga preferencat tona aktuale dhe nga fakti që ne e nënvlerësojmë mënyrën se si do të ndihemi, e cila nuk do të jetë e përhershme, do të na ndihmojë të jetojmë më shumë momentin dhe të pranojmë atë që do të ndodhë pa shumë pritshmëri.
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / lamenteemeravigliosa.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
