Nganjëherë monotonia dhe rutina e zbehin “zbulimin e jetës” dhe na bëjnë, pa dashur, të shuajmë shkëndijën që na jep gëzimin e të jetuarit ditë pas dite. Kur i bëjmë gjërat me pasion, ato bëhen fitila që ndizen në mënyrë që ekzistenca jonë të jetë emocionuese dhe kuptimplote. Për shembull: a keni vënë re që nëse i bëni gjërat me pasion, koha kalon shumë më shpejt?
Pasioni është një ndjenjë që dallohet nga të qenit shumë intensive dhe e thellë. Mund të pushtojë të gjithë trupin, duke paralizuar mendimet tona. Ajo gjeneron kënaqësi dhe lumturi për aktivitetin që po zhvillojmë. Nuk i kushton rëndësi kohës apo detyrimeve, por lind pa e detyruar aktivitetin me të cilin jemi marrë. Në fillim, në befasi, na pushtojnë ndjenja të papërshkrueshme lumturie dhe kënaqësie.
Për shembull, imagjinoni atë djalin që kur luan futboll, e jeton atë me një intensitet të tillë sa harron gjithçka tjetër ose atë grua që kur futet në pistën e kërcimit, ndryshon shprehjen e saj dhe fillon vërtet të kënaqet. Të kesh pasion për diçka do të thotë të përqafosh lëvizjen tënde dhe kuptimin e saj, të ruash dëshirën intime për të përsëritur ato veprime që japin gëzim të jashtëzakonshëm dhe lumturi të brendshme.
Kultivoni motivimin për të hyrë në kontakt me pasionin
Motivimi është një komponent psikologjik që na lejon të orientojmë, ruajmë dhe plotësojmë sjelljet tona. Që pasioni të shfaqet, fillimisht duhet të kuptojmë se cilat aspekte të vetvetes na motivojnë dhe na shtyjnë të ecim përpara. Motivimi do të jetë një faktor kyç për të qenë në gjendje të lidhemi me pasionin tonë. Pasioni është një përbërës që zgjon këmbënguljen dhe motivimin. Na fton, sikur të ishte karburanti ynë, të mbajmë gjallë qëllimet dhe ëndrrat tona dhe të mos e hedhim peshqirë në ndryshimin e parë. Pa pasion dhe dëshirë, nuk ka energji për të bërë atë që duam dhe nuk mund ta shtyjmë veten të ndërmarrim veprime. Mungesa e tij na bën skllevër të nostalgjisë.
Normalisht, mund të flasim për dy lloje motivimi: të jashtëm dhe të brendshëm. Motivimi i jashtëm ndodh kur ne bëjmë një aktivitet jo për kënaqësinë tonë të drejtpërdrejtë, por për të arritur rezultate që na sjellin dobi. Në këtë rast, rrallëherë ka ndonjë pasion të vërtetë në atë që bëjmë. Për shembull, ne flasim për të gjitha ato aktivitete që lidhen me vendin tonë të punës që nuk na pëlqejnë: i bëjmë sepse na paguajnë në këmbim. Motivimi i brendshëm, nga ana tjetër, shfaqet kur ne praktikojmë një aktivitet thjesht për kënaqësinë e kryerjes së tij, pa pritur asgjë në këmbim përtej asaj që na jep aktiviteti. Për më tepër, aftësia për të zgjedhur është, në përgjithësi, një nga sekretet që i hap dyert motivimit të brendshëm: kjo liri nxit entuziazmin. Pikërisht atëherë ne mund të kapim dëshirën dhe të ndiejmë kontrollin e vullnetit tonë për të eksploruar atë që na jep më shumë kënaqësi dhe na bën më të lumtur.
Pasioni shfaqet kur hyjmë në kontakt me fëmijën tonë të brendshëm
Lidhja me pasionet tona nuk është gjithmonë e lehtë, sepse ndërsa bëhemi të rritur, ne gjithashtu fillojmë të asimilojmë besime që na kufizojnë dhe na largojnë nga thelbi ynë më natyral dhe spontan. Ndonjëherë harrojmë ëndrrat dhe dëshirat tona dhe i përkushtohemi një jete të ngurtë, duke e lënë veten të zvarritemi nga detyrimet e përditshme. Diçka që mund të na ndihmojë të ndihemi entuziastë është të rikthejmë në të tashmen fëmijën tonë të brendshëm, i cili jeton brenda secilit prej nesh dhe për të cilin jemi përgjegjës. A ju kujtohet si keni qenë? Çfarë ju pëlqeu apo u emocionuat? Për shembull, ndoshta ju ka pëlqyer të luani në plazh dhe të bëni kështjella me rërë ose të keni dashur të bëni enigma dhe të bëni histori.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
