Shihni njerëz rreth jush që janë të dobët, të pasjellshëm, të errët, të parëndësishëm, mizorë ose të pamëshirshëm. Jetoni në iluzionin se jeni diçka ndryshe, veçoheni. I vendosni ata në kuti dhe kategori. Brenda iluzionit tuaj harroni të shihni kush jeni…Ti je bota dhe bota je ti.
Përgatiti Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor
Bota pasqyron humanitetin, natyrën tuaj njerëzore, në gjurmën tuaj mendore. Gjithçka rreth nesh është një pasqyrë e madhe magjike në të cilën pasqyrohen idhujt/imazhet tona teksa ndërveprojmë me njerëzit e tjerë, përmes mendimeve, fjalëve dhe veprimeve. Ju jeni njerëzimi dhe njerëzimi është tek ju. Ju nuk jeni një pikë në oqean. Ju jeni i gjithë oqeani në një pikë. Ju lënduan? Ia keni bërë edhe ju dikujt tjetër, ju lënduan? Gjeje çfarë, ju tashmë e keni bërë atë. Tregoni dhembshuri. Jepni dashuri. Përqafoni të gjitha pjesët e tyre dhe në të njëjtën kohë do të përqafoni të gjitha pjesët tuaja.
Sokrati tha: “Nëse e pashë që nuk pashë asgjë” Mendoni se ai vërtet nuk dinte asgjë? Në vend të kësaj, ai thjesht po tregonte me këtë thënie mënyrën se si duhet të sillemi me gjërat ose njerëzit e tjerë në jetë.
Sikur nuk dimë asgjë dhe më pas ajo që vëzhgojmë do të na zbulojë një aspekt të ri të saj, i cili deri atëherë ishte i padukshëm për ne. Besimet tona veprojnë si një kaleidoskop që kufizon pamjen globale të gjërave, na mbyll brenda kafazit të besimeve tona. Njeriu që nuk sillet kurrë njësoj me të gjithë, por në varësi me atë që ka përballë, zbulon një anë tjetër të vetes.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
