Mikroorganizmat tokësorë përgjegjës për sëmundje potencialisht të rrezikshme për njerëzit dhe kafshët e egra mund të lidhen me mikroplastikën dhe të përhapen në oqeane, me një ndikim potencialisht dramatik në shëndetin (përfshirë tonin) dhe ekuilibrat ekologjikë.
Mikroplastika, e cila përfshin të gjitha fragmentet plastike me një diametër më të vogël ose të barabartë me 5 milimetra, në fakt gëlltitet nga shumë kafshë detare, veçanërisht molusqet, krustacet dhe peshqit. Nëse ato do të kontaminoheshin nga patogjenët e lartpërmendur, kafshët mund të infektoheshin dhe sëmureshin, me rrezikun e transmetimit të infeksioneve te njerëzit përmes zinxhirit ushqimor.
Një ekip ndërkombëtar hulumtues i udhëhequr nga shkencëtarë nga Universiteti i Kalifornisë në Davis, të cilët kanë bashkëpunuar ngushtë me kolegë nga Shkolla e Mjekësisë Veterinare dhe Shkencave Biomjekësore, ka ngritur alarmin për aftësinë e mikroplastikës për të transportuar patogjenë. Universiteti i Nebraskës, Departamenti i Ekologjisë dhe Biologjisë Evolucionare të Universitetit të Torontos (Kanada) dhe qendrave të tjera Shkencore, të koordinuar nga profesoresha Karen Shapiro, profesoreshë në Departamentin e Patologjisë, Mikrobiologjisë dhe Imunologjisë të universitetit të Kalifornisë, arritën në përfundimet e tyre pasi kishin kryer eksperimente me tre mikroorganizma specifikë, protozoa zoonotikë përgjegjës për sëmundjet që lidhen me konsumimin e butakëve.
Patogjenët e përfshirë në studim ishin Toxoplasma gondii, përgjegjëse për toksoplazmozën në kafshët me gjak të ngrohtë (siç janë gjitarët detarë) dhe që normalisht gjendet në feçet e maceve; Giardia dhe Cryptosporidium, të cilat mund të shkaktojnë sëmundje gastrointestinale kërcënuese për jetën (të tilla si diarre) te fëmijët e vegjël dhe individët me imunitet të kompromentuar. Për të përcaktuar aftësinë për t’u lidhur me mikroplastikën në ujin e detit, profesor Shapiro dhe kolegët përgatitën një eksperiment të posaçëm laboratorik, duke përfshirë dy lloje të veçanta materialesh: mikrofibra poliester, të cilat gjenden kryesisht në pëlhura (dhe që përfundojnë në ujërat e zeza gjatë larjes me makinë) dhe polietileni, mikrosferat, të cilat gjenden kryesisht në kozmetikë dhe produkte të kujdesit personal. Testet treguan se të tre patogjenët ngjiteshin më lehtë te mikrofibrat në veshje sesa te mikrosferat e polietilenit, por të gjitha mikroplastikët ishin të përfshirë në kontaminim.
“Mikroplastika mund të lëvizë patogjenët përreth dhe këto mikrobe përfundojnë në ujin dhe ushqimin tonë”, tha profesor Shapiro në një deklaratë për shtyp. Nuk ka asnjë konfirmim se ky kontaminim ka ndodhur edhe në realitet, megjithatë Universiteti i Kalifornisë vë në dukje se disa kafshë si lundërza e detit, delfinët e Hektorit dhe foka murg Havai janë vrarë nga toksoplazmoza, një sëmundje që duhet të prekë vetëm kafshët tokësore. Detajet e hulumtimit “Asociacioni i parazitëve protozoar zoonotikë me mikroplastikë në ujin e detit dhe implikimet për shëndetin e njeriut dhe kafshëve të egra” u publikuan në Raportet Shkencore.
Burimi / https://www.fanpage.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
