Disa njerëz e konsiderojnë sindromën e shpellës një gjendje të kohës sonë. Ajo përshkruan ata njerëz që preferojnë intimitetin e shtëpisë së tyre ndaj botës së jashtme. Për më tepër, ata ndihen të paaftë për t’u kthyer në rutinat e tyre, ndërveprimet sociale dhe punën ballë për ballë.
Karakteristikat e “sindromës së shpellës”
Shumë kohë përpara situatës aktuale, ekspertët njohën sindromën Hikikomori. Ky term japonez përshkruan prirjen drejt izolimit nga ana e shumë të rinjve që zgjedhin të braktisin jetën e tyre shoqërore dhe të qëndrojnë në shtëpitë e tyre. Prek më shumë meshkujt, sesa femrat. Një lloj fobie sociale zakonisht qëndron pas saj. Kjo mund të jetë në formën e agorafobisë, ndrojtjes apo edhe çrregullimit të personalitetit shmangës. Shfaqet pas një ngjarjeje komplekse ose traumatike që e bën të sëmurin të vendosë se vendi më i sigurt për të është në shtëpinë e tij.
Simptomat
Karakteristikat kryesore përcaktuese të sindromës së shpellës janë vuajtja dhe shqetësimi. Të sëmurët janë të vetëdijshëm se duhet të dalin jashtë shtëpive të tyre dhe të marrin përgjegjësinë për jetën e tyre. Megjithatë, ata ndihen të paaftë për ta bërë këtë. Ata mund të përjetojnë simptomat e mëposhtme:
- Ata ndihen jashtëzakonisht të shqetësuar kur duhet të bëjnë diçka jashtë shtëpisë së tyre. Për shembull, vajtja te mjeku ose takime të tjera të rëndësishme.
- Sindroma e shpellës prek introvertët dhe ekstrovertët. Disa sugjerojnë se fenomeni është i ngjashëm me sindromën e Stokholmit.
- Ata zhvillojnë ankth rreth largimit nga shtëpia e tyre pasi kanë pasur një përvojë të keqe. Në ditët e sotme, shkas është situata aktuale. Megjithatë, mund të ndodhë edhe te njerëzit që kanë qenë në pushim pas depresionit, ose për shkak të ngacmimeve seksuale ose në vendin e punës.
Përgatiti K.I / Burimi exploringyourmind.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
