Askujt nuk i pëlqen të ngrejë zërin me të vegjlit. Sidoqoftë ka disa momente të ditës kur të ballafaquar me një shaka apo me një trill tjetër, ne ndjekim impulset dhe lejojmë që zemërimi të marrë përsipër, vetëm për tu ndjerë fajtor pasi kemi reaguar në këtë mënyrë ndaj fëmijëve tanë, njerëzve më të rëndësishëm në jetën tonë.
Shumë prej nesh mendojnë se është e nevojshme të ngremë zërin çdo herë, për të rivendosur ekuilibrin familjar, për të kujtuar të vegjlit se ka rregulla dhe se ato duhet të respektohen. Përkundrazi, t’u bërtasësh fëmijëve është vërtet e padobishme. Në fakt, ka disa studime që kanë treguar se të bërtiturat nuk janë efikase nga pikëpamja arsimore dhe mund të dëmtojnë fëmijët gjatë fazave të rritjes.
Një nga studimet më të fundit mbi këtë temë është ai i Universitetit të Pittsburgh i cili ka zbuluar se ngritja e zërit ndaj të vegjëlve mund të dëmtojë zhvillimin e tyre psikologjik. Pasojat më të përhapura të fëmijëve që vuajnë nga kjo sjellje kanë të bëjnë me shfaqjen e mundshme të qëndrimeve agresive ose mbrojtëse.
Zgjidhja është unike dhe e paqartë: ndaloni të bërtiturat dhe mësoni të menaxhoni ato impulse përmes një komunikimi efektiv dhe të pjekur edhe nëse bashkëbiseduesit tanë nuk e kalojnë një metër në lartësi. Sipas Rona Renner, një eksperte në sjelljen e fëmijëve dhe autore e librit ‘Smettere di urlare è facile’, ka disa gjëra që mund të bëjmë për t’iu qasur vetes ndryshe në të gjitha ato situata ku ndihemi sikur po shpërthejmë.
Ndërkohë, është e nevojshme të kuptohet nëse reagimet, ndonjëherë edhe joproporcionale, lindën vërtet nga teka e fëmijës apo nga një nervozizëm i akumuluar. U ndodh të gjithëve, në një moment veçanërisht stresues në jetë, të reagojnë shumë edhe për një gjë të vogël dhe të shfryjnë nervozizmin. Sapo të kuptojmë arsyet që fshihen pas britmave, mund të fillojmë të ndryshojmë mënyrën se si veprojmë dhe reagojmë ndaj sjelljeve të të vegjëlve që nuk na pëlqejnë. Gjëja më e mirë që mund të bëjmë është të përvetësojmë një gjuhë të thjeshtë, të qetë, por vendimtare që i bën fëmijët tanë të kuptojnë se, pavarësisht tonit të zërit, ka rregulla që duhen respektuar.
Në vend që të bërtasin, mund të përcaktohen pasoja, në mënyrë që t’u mësojmë të vegjëlve se pavarësisht moshës së tyre, rregulli është që çdo veprim i korrespondon një reagimi. Gjithashtu, ne duhet të jemi të gatshëm t’u shpjegojmë fëmijëve tanë arsyet që fshihen pas sjelljes së gabuar dhe jo vetëm të themi “mos e bëj atë”.
Sidoqoftë, marrëdhënia me fëmijët tanë nuk mund të bazohet vetëm në rregulla dhe pasoja: ne duhet të përpiqemi të kalojmë sa më shumë kohë me ta dhe të lidhemi. Sa më e fortë të jetë prania jonë në jetën e tij të përditshme, aq më shumë ai do të jetë bashkëpunues dhe i gatshëm të na dëgjojë.
Sapo britmat të zhduken nga diskutimet me të vegjlit, ne do të jemi në gjendje të krijojmë një mjedis familjar më pozitiv dhe paqësor që do të jetë i mirë për ne dhe fëmijët tanë.
Burimi / https://dilei.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
