Për të shmangur fatin e keq dhe sëmundjet, ne zakonisht prekim diçka prej hekuri, por pse e bëjmë atë? Është një zakon shumë i lashtë që prek kryesisht vendet mesdhetare, ndërsa ato nordike kanë drurin si një element fatsjellës, kjo dëshmohet në një legjendë angleze, me protagonist San Dunstano.
Thuhet se djalli shkoi tek Saint Dunstano-it, i cili me profesion ishte një fermer, dhe i kërkoi që të vishte këmbët e kalit të tij. Duke e njohur atë, Saint e trajtoi atë si duhet dhe gozhdoi hekurin me çekiç aq të fortë sa djalli kërkoi që të ndalonte dhe të kishte pak mëshirë. Duke mos e lejuar që të mërzitej, kovaçi, i cili më vonë u bë kryepeshkop i Canterbury në vitin 959, i ofroi atij një kompromis: ai do ta linte të shkonte vetëm nëse dukë filluar që nga ai moment do të qëndronte larg shtëpive ku ishin të ekspozuar patkoit e kalit.
Forma e patkoit, e cila ngjason me atë të një unaze, kishte një vlerë magjike dhe për të mbajtur larg fatin e keq ajo duhet të varet me të dy krahët lart.
Përveç patkoit, hekuri në vetvete konsiderohet një element i hijeshisë dhe fatit, pra për shembull edhe vetëm një gozhdë, pasi ky metal lidhet me idenë e shpatës dhe armëve në përgjithësi të cilat, siç e dimë, simbolizojnë mbrojtje nga çdo rrezik. Pra, sipas besimit të përgjithshëm, mendohet se hekuri mbron kundër çdo dëmi.
Burimi / https://blogi4cinzia1bois1.blogspot.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
