Dëshmi

October 12, 2021 | 8:40

“Puna ka qenë terapi për shëndetin tim mendor”

Njerëzit që jetojnë me një sëmundje të rëndë mendore ka shumë të ngjarë të jenë pa punë – niveli i punësimit për këtë kategori mendohet të jetë 7%. Një qasje pioniere ka për qëllim ta ndryshojë atë, por përhapja e NHS ka qenë më e ngadaltë se sa ishte planifikuar, të paktën pjesërisht për shkak të Covid.

Colin Stubbings, 53 vjeç, nga Nottingham, thotë se një përzierje e problemeve të rënda të shëndetit mendor, përfshirë ankthin dhe çrregullimin e stresit post-traumatik, e bëri atë të paaftë për të dalë nga shtëpia e tij.

“Unë as nuk mund të hyja në një supermarket, pasi brenda pak sekondash më dukej sikur një barrierë kishte rënë mbi mua”, tha ai. “U ndjeva sikur kisha humbur një pjesë të vetes, sikur nuk e dija kush isha apo ku u përshtata në shoqëri”. Ashtu si shumë të tjerë, atij iu desh të hiqte dorë nga çdo lloj pune e paguar. Ai thotë se ishte lënë në shtëpi “duke parë katër mure, duke parë errësirë në kokën time gjatë gjithë kohës”.

Rreth 280,000 njerëz në Mbretërinë e Bashkuar po jetojnë me një sëmundje të rëndë mendore, të përcaktuar si një problem psikologjik aq dobësues sa që dëmton rëndë aktivitetet e tyre të përditshme. Kjo mund të përfshijë depresion të rëndë, si dhe skizofreni dhe çrregullim bipolar. Shumë në atë kategori mund të mos ndihen gati për punësim me pagesë. Të tjerët megjithatë do të donin të ktheheshin gradualisht në vendin e punës. Sondazhet nga Komisioni për Cilësinë e Kujdesit (CQC) sugjerojnë se më shumë se gjysma do të merrnin një punë nëse atyre u ofrohej.

“Pjesë e rimëkëmbjes së tyre”

Andy Bell, zëvendës shef ekzekutiv në Qendrën për Shëndetin Mendor, një grup studimi i pavarur, tha: “Nuk është për të gjithë, por për shumë njerëz që hyjnë në punë me pagesë është pjesë e shërimit të tyre ndërsa jetojnë me sëmundje mendore. Provat tregojnë se mund të sjellë përmirësime të mëdha në shëndetin mendor dhe fizik.”

Në të kaluarën, shumë njerëz me sëmundje të rënda mendore shpesh ishin qëllimisht të mbrojtur nga punët me pagesë dhe në vend të kësaj ofruan punë vullnetare ose bamirëse me kohë të pjesshme. Një qasje e re u krijua në SHBA në vitet 1990. Vendosja dhe Mbështetja Individuale, ose IPS, synon që ata me sëmundje të rënda mendore t’i fusë shpejt në një punë konkurruese dhe të paguar.

Në vend që të fusni dikë në një punë dhe të largoheni, ideja është që mbështetja të vazhdojë pafundësisht. Specialistët e trajnuar takohen rregullisht me punonjësit dhe punëdhënësit për të zgjidhur çdo problem, për shembull, duke hequr streset që mund të shkaktojnë një rikthim ose negociuar një formë tjetër të punës fleksibël.

Në mënyrë thelbësore, ata specialistë janë integruar drejtpërdrejt në ekipet klinike, shpesh ulur në të njëjtën dhomë me mjekët dhe infermierët që trajtojnë njerëzit me gjendje të rëndë të shëndetit mendor. Për dekadën e fundit, kjo qasje ka arritur në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar, financuar nga një përzierje e parave të NHS dhe këshillit lokal.

‘Ndikim i madh’

Clare Kerrigan, nga organizata bamirëse Rethink Mental Illness, e cila është kontraktuar për të drejtuar ekipin mbështetës të punësimit në Coventry dhe Warwickshire, tha: “Në të kaluarën, shumica e shërbimeve të punësimit ju çuan në derën e përparme dhe kaq. Kur njerëzit vijnë tek ne, ata ndihen të fuqizuar, kanë një punë dhe mbështeten në shërimin e tyre. Kjo bën një ndryshim të madh në shëndetin e tyre mendor.

“Kjo gjithashtu do të thotë që më shumë punëdhënës do të mbajnë gjithashtu stafin dhe në fund do të shpenzohen më pak para publike”.

Sipas planit të fundit pesëvjeçar të NHS për Anglinë, botuar në korrik 2019, qasja në IPS ishte menduar të rritej në 20,000 njerëz në vit deri në 2020-21. Numri aktual i referuar ishte 14,600, shumë nën objektivin, megjithëse pandemia ka prishur fillimin. Një studim i CQC i vitit 2020 mbi përdoruesit e shërbimeve të shëndetit mendor në komunitet zbuloi se 43% e 17,601 të anketuarve thanë se do të kishin dashur mbështetje për të gjetur ose mbajtur një punë, por nuk morën.

Bell tha: “Ekziston një pjesë e mbulimit dhe shpesh ka qenë çështje fati nëse keni qasje në IPS, në varësi të vendit ku jetoni. Është me të vërtetë e rëndësishme që ne të mos ndalemi derisa të mbulohet çdo pjesë e vendit”.

NHS England tha se 27% e atyre që u pranuan në skemë vitin e kaluar, ose rreth 4,000 njerëz, përfunduan në punë me pagesë. Po planifikon të trefishojë numrin e njerëzve të referuar në 55,000 deri në 2023-24. Claire Murdoch, drejtoresha kombëtare e shëndetit mendor të NHS Angli, tha: “Ne jemi vërtet të sigurt se mund të kompensojmë atë që duhej të ndalonim në pandemi dhe mendoj se do të shkojmë më shpejt, më tej”.

“Synimi ynë për të pasur çdo vit 55,000 njerëz të mbështetur deri në vitin 2024 është vërtet ambicioz. Por duke folur si infermiere e shëndetit mendor prej shumë vitesh, unë e di rëndësinë e mbështetjes së njerëzve që të kthehen në punë si pjesë e zgjedhjes së tyre terapeutike”.

Në Nottingham, Colin Stubbings iu referua programit lokal IPS nga terapisti i tij profesional dhe tani ka filluar të punojë në NHS – së pari si pastrues në repartet e spitaleve, pastaj duke ndihmuar në administrimin e vaksinave. Ai tani po aplikon për t’u bërë asistent i kujdesit shëndetësor.

“Ka ditë kur ndihem i frikësuar për të shkuar në punë”, tha ai. Por sapo arrij te dera e përparme dhe fut këmbën brenda, harroj gjithçka. Unë thjesht shkoj dhe flas me njerëzit dhe i ndihmoj ku të mundem. Është një ndryshim i madh, është një ndryshim i vështirë, por është një ndryshim i mirë”.

 

 

Burimi / https://www.bbc.com/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top