Përulësia është një nga vlerat më të rëndësishme në sport. Si në fitore ashtu edhe në humbje, ne nuk mund të lejojmë që egoja të turbullojë performancën tonë. Prandaj, në kuadër të punës psikologjike, është e rëndësishme të rritet ky virtyt.
Një qëndrim modest është diçka që duhet kultivuar çdo ditë. Edhe nëse vërehet vetëm në garat më të rëndësishme, e vërteta është se është e pranishme në stërvitjen dhe jetën personale të sportistit. Kjo do të thotë se ata që janë të përulur në sport janë të përulur edhe jashtë tij. Lexoni dhe mësoni më shumë se si të filloni të punoni me këtë cilësi.
Çfarë është përulësia në sport?
Akademia Mbretërore e Gjuhës (RAE) e përkufizon përulësinë si ” virtyt të njohjes së kufizimeve dhe dobësive të dikujt dhe të veprimit në përputhje me këtë njohuri”. Për ta kuptuar më mirë: njeriu i përulur e di se ka të meta dhe virtyte , ashtu si të tjerët. Po kështu, ai nuk beson se është mbi askënd, sepse, edhe nëse është i zoti në diçka, ai e di se ka shumë gjëra të tjera që nuk i zotëron. Shembuj specifikë të sjelljes së përulur në sport përfshijnë sa vijon:
Mos e nënçmoni rivalin tuaj kur fitoni.
Pranoni kritikat si mesazhe për t’u përmirësuar.
Flisni me mirësjellje me atletët dhe trajnerët e tjerë.
Punoni si ekip dhe mos mendoni se jeni lojtari më i rëndësishëm.
Mos e merrni suksesin si të mirëqenë , por mbajeni rezultatin deri në fund.
Mos kini reagime inati apo zili në disfata, por pranojini me sportivitet.
Përgatituni me përpikëri për çdo garë, pavarësisht nivelit të kundërshtarit.
Si zbatohet përulësia në sport?
Fuqia e përulësisë sportive nuk është vetëm njohja e përkufizimit; Kjo nënkupton të dish se si ta zbatosh këtë vlerë në fusha të ndryshme në të cilat është zhytur atleti. Më pas do t’i shikojmë ato një nga një.
Me kundërshtarë – Të qenit i përulur provon të jetë një virtyt themelor në menaxhimin e rezultateve konkurruese, qofshin ato pozitive apo negative. Është thelbësore të mos i nënshtrohemi emocioneve për të parandaluar që ajo që ndodh në fushë të errësohet nga gjestet josportive. Një nga objektivat e shkollave sportive është t’u mësojë fëmijëve qëndrime pozitive dhe si të merren me rezultatet. Ky parim bazohet në të kuptuarit se përulësia është e lidhur ngushtë me vlera të tjera, si respekti në sport, shoqëria dhe toleranca. Sa më shpejt të asimilohen këto ideale, aq më shpejt do të integrohen në repertorin e sjelljes së përditshme.
Me trajnerë dhe profesionistë të tjerë vendas – Ju duhet të jeni të përulur jo vetëm me bashkëmoshatarët, por edhe me figurat e autoritetit, si trajnerët dhe profesionistët e tjerë. Është thelbësore të pranoni qëllimin e secilit specialist dhe të përmbaheni nga ndërhyrja duke besuar se keni më shumë njohuri. Leja e trajnerëve të punojnë dhe mos vënia në dyshim vendimet e tyre është shembulli i atletit modest. Nga ana tjetër, kur dikush përpiqet të vendoset mbi ekspertët, ata jo vetëm që demonstrojnë mungesë respekti, por gjithashtu rrisin rrezikun e lëndimit për shkak të besimit të tepërt.
Me publikun dhe shtypin – Një aspekt tjetër i sportit në të cilin duhet demonstruar përulësi është ndaj atyre që janë pjesë e tërthortë e tij, si publiku dhe shtypi. Konkretisht, në fushën profesionale, marrëdhënia me këta dy faktorë mund të jetë e ndërlikuar, por shumë konflikte mund të zgjidheshin me ndryshim qëndrimi. Në këtë kontekst, ne duhet të mësojmë t’i kushtojmë rëndësinë e duhur opinioneve të të tjerëve, të cilat mund të përkojnë ose jo me tonat. Nëse shfaqet një ndryshim, është thelbësore ta menaxhoni atë pa e çuar atë në një nivel personal. Problemet me publikun apo me median lindin kryesisht kur fjalët e tyre interpretohen si sulm ndaj krenarisë personale. Nëse interpretimi do të ndryshonte, sigurisht që nuk do të shkaktonte një reagim të fortë emocional.
Brenda ekipit – Ky është konteksti i fundit në të cilin përulësia ndikon në sport, veçanërisht në disiplinat kolektive. Siç kemi zhvilluar, modestia vlen për të gjitha ndërveprimet e atletit dhe ne nuk mund të injorojmë marrëdhënien e tij ose të saj me shokët e skuadrës. Një sfidë me të cilën përballen trajnerët njihet si “menaxhimi i egos në dhomat e zhveshjes”. Nevoja e disa lojtarëve për të shkëlqyer bie ndesh me parimin e barazisë brenda ekipit dhe nëse trajneri nuk zotëron aftësitë e nevojshme, kohezioni dhe integriteti i grupit do të kërcënohet. Sipas një studimi të Universitetit Europian të Madridit , trajnerët, përveç njohurive teknike, duhet të kenë burime të tjera për të optimizuar performancën kolektive. Këto përfshijnë ato që rendisim më poshtë:
Aftësi Drejtuese
Menaxhimi i burimeve njerëzore
Aftësitë e komunikimit ndërpersonal
Krijimi i projekteve të përbashkëta sportive
Të jetë në gjendje të krijojë një klimë të përshtatshme motivuese
Jini të përulur dhe do të kultivoni një cilësi shumë të vlefshme
Një nga funksionet e sportit që ndonjëherë harrohet është ai edukativ. Ushtrimet fizike na japin mundësinë për të fituar virtyte që mund t’i zbatojmë për të përmirësuar performancën dhe marrëdhëniet me njerëzit përreth nesh.
Sa më shpejt të ketë motivim dhe të futet vlera e përulësisë sportive, aq më shpejt do të japë frytet e saj. Prandaj koha e duhur është gjatë fëmijërisë, në të njëjtën kohë kur të vegjlit mësojnë aspektin teknik. Megjithatë, nuk është kurrë vonë për të filluar të jesh i përulur. Provojeni dhe do të vini re më shumë qetësi brenda dhe rreth jush.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
