Ka shumë rrethana që përcaktojnë ndryshimet që përjetojmë, edhe nëse nuk e kuptojmë. Për këtë arsye, është thelbësore të mposhtni frikën nga ndryshimi. Ka mënyra më të shëndetshme për të jetuar jetën sesa t’i rezistosh ndryshimit. Pse atëherë ne shpesh e bindim veten se e kaluara është gjithmonë më e mirë?
Idealizimi i së kaluarës është një nga zakonet tona, rezultat i tendencës për të harruar gjërat negative dhe për të përzgjedhur vetëm kujtime pozitive. Kjo është arsyeja pse ne priremi t’i kujtojmë më lehtë përvojat e lumtura të fëmijërisë. Për më tepër, nëse po përjetojmë një kohë shqetësimi ose dëshpërimi, është e lehtë ta krahasojmë atë me kohë të lumtura kur të jetosh dukej më e lehtë.
Kujtesa nuk është e besueshme pasi ndryshon vazhdimisht. Kujtimet në fakt karakterizohen nga një periudhë e ndjeshme në të cilën ato mund të modifikohen në lidhje me ngjarjet e reja. Kështu, ne priremi të zbusim gjithçka që kemi përjetuar dhe ta bëjmë atë të rishfaqet sa herë që na ndodh diçka e keqe.
Me këtë në mendje, nuk është e vështirë të kuptojmë se truri ynë është i predispozuar të ketë frikë nga ndryshimet, qoftë për të mirë apo për të keq. Qëllimi kryesor i trurit tonë është të ndihemi të sigurt dhe të qëndrojmë në zonën e tij të rehatisë, ndryshe nga ajo që ndodh me ndryshimet. Si mund të mos kishte frikë nga e papritura?
Nga ana tjetër, adrenalina e tepërt që gjenerojmë për t’u përballur me ndryshimet shpesh ngatërrohet nga truri me ndjenja të ngjashme me mungesën e besimit ose rrezikut. Në realitet, adrenalina lirohet për t’u përballur më mirë me situatat e reja. Le të zbulojmë pse ndryshimet, qoftë edhe ato më të priturat, sjellin me vete njëfarë melankolie.
Kur të shfaqet mundësia për të ndryshuar, bëjeni!
Shkrimtari, poeti dhe filozofi Henry David Thoreau bëri një deklaratë shumë korrekte: gjërat nuk ndryshojnë, ne ndryshojmë. Rrjedha e jetës na ndikon dhe na transformon, në një mënyrë apo në një tjetër. Sa më shpejt ta pranojmë këtë, aq më shpejt do të mësojmë të menaxhojmë ndryshimet. Është e vetmja mënyrë për të mos qëndruar të lidhur me zinxhirë me të shkuarën apo me iluzionet e së ardhmes, por të jetojmë të tashmen me vetëdije.
Sepse ne nuk jemi të njëjtët njerëz si vitin e kaluar, ashtu siç nuk janë njerëzit që duam. Megjithatë, gjëja e jashtëzakonshme është se ndryshimi nuk do të thotë të ndalojmë së dashuruari, qofshin të tjerët apo veten.
“Çdo mëngjes shihesha në pasqyrë dhe pyesja veten: Nëse sot do të ishte dita e fundit e jetës sime, a do të doja të bëja atë që do të bëj sot?”. Kur përgjigja ishte Jo për shumë ditë me radhë, e dija se duhej të ndryshoja diçka.” -Steve Jobs-
Ndryshimet kundërshtuese zbulojnë dobësitë tona
Shëndeti mendor varet nga aftësia e një personi për të evoluar dhe përshtatur me rrethanat e jetës. Mbetja e ankoruar fort pas modeleve ose modeleve primordiale do të shërbejë vetëm për të grumbulluar ankth. Prandaj nuk duhet të kundërshtojmë përvojën që na mëson dhe na ndryshon. Rezistenca ndaj gjërave vetëm i forcon ato. Liria e shpirtit nuk shkon mirë me rezistencën e diktuar nga frika.
Shmangia e ndryshimit zbulon dëshirën intime për të qëndruar në vendin më të rehatshëm , ku nuk ka frikë për t’u përballur. Ndryshimi do të thotë të përballesh ballë për ballë me pasigurinë dhe të dish se kjo do të çojë në pasiguri dhe ankth.
Nga ana tjetër, rezistenca ndaj ndryshimeve mund të nënkuptojë se personi nuk merr përgjegjësi për problemet dhe preferon t’i shmangë ato, ose të kërkojë shkaqet jashtë duke fajësuar të tjerët për gabimet e tij. Një rrugë padyshim më e lehtë, megjithëse pa kënaqësi të vërtetë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
