Për ata që rrallë harrojnë një fytyrë, por luftojnë me emrat, ilaçi për nxitjen e të mësuarit mund të jetë aq i afërt sa jastëku juaj. Hulumtimi i ri nga Universiteti Northwestern është i pari që dokumenton efektin e riaktivizimit të kujtesës gjatë gjumit në të mësuarit e emrit të fytyrës.
Studiuesit zbuluan se kujtimi i emrave të njerëzve u përmirësua ndjeshëm kur kujtimet e lidhjeve të emrave të sapo mësuar të fytyrave u riaktivizuan ndërsa ata ishin duke dremitur. Çelësi i këtij përmirësimi ishte gjumi i thellë i pandërprerë.
“Është një zbulim i ri dhe emocionues për gjumin, sepse na tregon se mënyra se si informacioni riaktivizohet gjatë gjumit për të përmirësuar ruajtjen e kujtesës është i lidhur me gjumin me cilësi të lartë”, tha autori kryesor Nathan Whitmore.
Punimi, “Riaktivizimi i synuar i kujtesës së të mësuarit të emrit të fytyrës varet nga gjumi i bollshëm dhe i pashqetësuar me valë të ngadalta” është publikuar në revistën partnere Nature NPJ: Science of Learning.
Ekipi hulumtues zbuloi se për pjesëmarrësit e studimit me masa EEG (një regjistrim i aktivitetit elektrik të trurit të marrë nga elektroda në lëkurën e kokës) që tregonte gjumin e ndërprerë, riaktivizimi i kujtesës nuk ndihmoi dhe madje mund të jetë i dëmshëm. Por te ata me gjumë të pandërprerë gjatë periudhave specifike të prezantimeve të tingullit, riaktivizimi çoi në një përmirësim relativ, mesatarisht pak më shumë se 1.5 emra të tjerë të kujtuar.
Studimi u krye me 24 pjesëmarrës, të moshës 18-31 vjeç, të cilëve iu kërkua të mësonin përmendësh fytyrat dhe emrat e 40 nxënësve nga një klasë hipotetike e historisë së Amerikës Latine dhe 40 të tjerëve nga një klasë e historisë japoneze. Kur secila fytyrë u shfaq përsëri, atyre iu kërkua të jepnin emrin që i shoqëronte. Pas ushtrimit mësimor, pjesëmarrësit morën një sy gjumë ndërsa studiuesit monitoruan me kujdes aktivitetin e trurit duke përdorur matjet EEG. Kur pjesëmarrësit arritën në gjendjen e “gjumit të thellë” disa nga emrat u luajtën butësisht në një altoparlant me muzikë që lidhej me njërën nga klasat.
Kur pjesëmarrësit u zgjuan, ata u ritestuan për të njohur fytyrat dhe për të kujtuar emrin që shkonte me secilën fytyrë. Studiuesit thonë se zbulimi mbi marrëdhënien midis ndërprerjes së gjumit dhe saktësisë së kujtesës është i rëndësishëm për disa arsye.
“Ne tashmë e dimë se disa çrregullime të gjumit si apnea mund të dëmtojnë kujtesën”, tha Whitmore. “Hulumtimi ynë sugjeron një shpjegim të mundshëm për këtë – ndërprerjet e shpeshta të gjumit gjatë natës mund të degradojnë kujtesën.” Laboratori është në mes të një studimi pasues për të riaktivizuar kujtimet dhe për të prishur qëllimisht gjumin në mënyrë që të mësojë më shumë rreth mekanizmave përkatës të trurit.
“Kjo linjë e re e kërkimit do të na lejojë të bëjmë shumë pyetje interesante – si nëse ndërprerja e gjumit është gjithmonë e dëmshme ose nëse mund të përdoret për të dobësuar kujtimet e padëshiruara”. “Sidoqoftë, ne po gjejmë gjithnjë e më shumë arsye të mira për të vlerësuar gjumin me cilësi të lartë”.
Burimi / https://scitechdaily.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
