Përgatiti Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor
Jam e sigurt që e keni lexuar këtë fjali shumë herë: së pari duhet ta doni veten. Por çfarë do të thotë kjo? A është një çokollatë e nxehtë kur keni ftohtë? Ndoshta bëhet fjalë për një fustan të ri kur doni të shpenzoni? A është realizimi i të gjitha dëshirave tuaja? Të duash veten do të thotë të mësosh ta trajtosh veten siç do të bënte një prind i dashur me fëmijën e tij.
Kur jeni e rritur, keni ende një fëmijë të brendshëm brenda jush. Këto janë ndjenjat tuaja. Në këtë nivel ju ende reagoni si një 3-4 vjeçar. Emocionet tuaja nuk mund të plaken ose të piqen. Por ju mund të maturoheni. Ju mund të mësoni se si t’i respektoni dhe si t’i menaxhoni ato. Ju mund të mësoni se si të kujdeseni për këtë fëmijë të brendshëm.
Kur nuk e njihni fëmijën tuaj të brendshëm, përpiqeni të jetoni në një botë të rritur si një djalë apo si një vajzë 4 vjeçe. Ndiheni vetëm, të frikësuar, nuk dini çfarë të bëni, ku të kërkoni ndihmë, si të mbroheni. Kjo është një mënyrë shumë e vështirë e jetës. Ju gjithmonë do të ndiheni të frikësuar, të dyshimtë dhe të lodhur. Është e vështirë të përpiqesh të mbijetosh si fëmijë në një botë të rritur.
Pse po ndodh kjo? Sepse askush nuk kujdeset për fëmijën e vogël brenda jush. Supozoni se emri juaj është Noa. Ju jeni 42 vjeçe Noa e vogël jeton brenda teje. Është katër vjeçe. Kur jeni e zënë në botën e jashtme, duke u kujdesur për njerëzit e tjerë, për punët tuaja, duke bredhur, duke bërë një mijë gjëra çdo ditë, Noa e vogël do të ndihet e lënë pas dore. Kur vraponi gjithmonë për të ndihmuar të tjerët, për t’u siguruar që nevojat e tyre janë përmbushur, do të lodheni çdo natë dhe do të qani në shtrat. Ndonjëherë do të zemëroheni. Ju do të ndiheni shumë të zemëruar pa ndonjë arsye (por ka akoma një, i madh!).
Të gjitha këto emocione të forta janë fëmija juaj i brendshëm që përpiqet të tërheqë vëmendjen tuaj. Imagjinoni që, përveç fëmijëve tuaj, keni një burrë, kolegë, prindër, miq, një vajzë të vogël katër vjeçare me emrin Noa. Askush nuk i kushton vëmendje asaj. Askush nuk kujdeset për të. Sa herë që ajo përpiqet të thotë diçka dhe të tërheqë vëmendjen, ju i bërtisni “Stop!”. Ju i thoni “Duhet të kujdesem për prindërit e mi, punën time, burrin tim, miqtë e mi, fëmijët e tjerë, shtëpinë time… Nuk kam kohë për ty!”
Si mendoni se do të ndihet ajo? Çfarë mendoni se do të bëjë? Së pari do të përpiqet të tërheqë vëmendjen tuaj duke treguar emocione të forta. Ajo do të qajë shumë, do të bërtasë dhe ndoshta do të bëhet agresive herë pas here. Ju mendoni se jeni të zemëruar me botën e jashtme, por është fëmija i brendshëm që është i zemëruar me ju! Ajo është e trishtuar dhe e zemëruar sepse ju nuk kujdeseni për të! Ju veproni sikur ajo nuk ekziston! Kjo do të thotë që ju po përpiqeni të jetoni sikur të mos ekzistojë.
Sa herë i kemi injoruar ato që kemi ndjerë, për të kënaqur dikë tjetër. Sa herë i kemi thënë fëmijës tonë të brendshëm “Ndal, ti nuk je i rëndësishëm, tjetri është shumë më i rëndësishëm se ti, ik, nuk dua të të dëgjoj, nuk dua të të shoh”?
E tmerrshme, apo jo? Dhe e bëjmë këtë sa herë që lëmë dëshirën e personit tjetër të kapërcejë tonën.
Kjo Noa e vogël brenda teje, çfarë do të bëjë? Do të ndalet pas një kohe. Pasi përpiqet për një kohë të gjatë për të treguar ndjenjat e saj, ajo do të ndalet. Ajo do të jetë shumë e lodhur nga e gjithë kjo dhe do të thotë: “Nuk ka rëndësi, nuk më do mua, nuk dëshiron të kujdeset për mua, nuk e meritoj”, dhe ai fëmija i vogël do të bëhet melankolik apo edhe depresiv.
Sigurisht që do të mendoni se jeni në depresion për shkak të faktorëve të tjerë, për shkak të punës suaj, për shkak të fëmijëve tuaj, për shkak të bashkëshortit ose prindërve tuaj. Askush nuk ka faj. Por ju duhet të mësoni se si të kujdeseni për këtë fëmijë të brendshëm që vuan nga mungesa e vëmendjes dhe kujdesit.
Kur, pas depresionit, gjërat nuk ndryshojnë, Noa e vogël do të sëmuret. Ndoshta në këtë mënyrë Noa e rritur më në fund do të mësojë t’i kushtojë vëmendje fëmijës së saj të brendshëm, i cili është po aq real (nëse jo më shumë) sa një fëmijë i vërtetë.
Ju duhet të mësoni se si të jeni një prind i dashur për veten tuaj. Çfarë do të thotë kjo? Së pari duhet të krijoni një nënë të brendshme. Nëse keni qenë me fat dhe keni pasur një nënë të dashur, mund ta merrni atë si shembull. Përndryshe, ju duhet të shpikni një për ta krijuar këtë nënë të brendshme, e cila është kujdesi juaj për energjinë femërore. Sa herë që keni një emocion, nëna juaj e brendshme duhet të pyesë fëmijën tuaj të brendshëm: “Çfarë ka, ç’po ndodh shpirti im?” Dëgjoni atë që fëmija juaj i brendshëm ka për të thënë. Nëna e brendshme thotë: “Eja këtu. Ejani në krahët e mi, unë të dua ashtu siç je. “Dhe nëse fëmija ka nevojë për diçka, mund t’i thoni:” Ne do ta kërkojmë nga babai yt “.
Dhe këtu fillon detyra e babait tuaj të brendshëm, i cili është atje për t’ju mbrojtur dhe për të vepruar për ju në botën e jashtme. Ju nuk do të dërgonit kurrë një fëmijë katër vjeçar për të kërkuar ngritje në punë ose për të zgjidhur një konflikt në shkollë, apo jo? Prandaj, pse të mos përpiqesh ta dërgosh babanë tënd të brendshëm të kujdeset për atë që duhet të bësh në botën e jashtme?
Babai juaj i brendshëm është energjia juaj mashkullore, e cila ju mundëson të merrni vendime, të ndiqni udhëzimet tuaja të brendshme dhe të shprehni dëshirat tuaja.
Fëmija juaj i brendshëm ka nevojë, për shembull të telefonojë dikë ose të shkojë diku për të rregulluar diçka, imagjinoni që fëmija juaj i brendshëm të qëndrojë në shtëpi me nënën e tij duke u kujdesur për ndjenjat e tij dhe që babai i tij të shkojë atje për të vepruar. Babai juaj i brendshëm është ajo pjesë e vetes tuaj që është në gjendje të menaxhojë stresin, të marrë masa dhe të gjitha gjërat e tjera që kanë të bëjnë me botën e jashtme. Nëse kjo pjesë mungon sepse nuk keni pasur një model të mirë babai kur keni qenë e vogël, duhet ta krijoni dhe ta zhvilloni atë.
Sigurisht, fëmija juaj i brendshëm, nëna juaj dhe babai juaj janë të gjitha pjesët e tua. Je e gjithë ti. Është thjesht një model për të kuptuar se çfarë po ndodh brenda teje dhe si mund të mësosh të duash veten. Duke dashur veten, ti dëgjon fëmijën tënd të brendshëm, i merr seriozisht ndjenjat e tij, kupto se çfarë ndjen ai dhe merr masa në drejtimin e dëshiruar.
Krijo familjen tënde të dashur, brenda vetes. Ti kurrë nuk do të ndihesh vetëm. Tashmë je tre! Emërto treshen tënde. Kudo që të shkosh, tani e tutje ti shkon me familjen tënde të brendshme. Ti nuk je vetëm. Je e dashur dhe e mbrojtur. Dëgjo veten dhe kujdesu për fëmijën e vogël të çmuar që priti kaq shumë për të tërhequr vëmendjen tënde dhe për të marrë dashurinë tënde.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
