Shumë njerëz që divorcohen, mbesin të divorcuar. Megjithatë, ka disa çifte me fat që i japin dashurisë së tyre një shans të dytë dhe përfundojnë bashkë. Gjatë këtij procesi, ata mësojnë diçka të re për veten dhe se si të ndërtojnë një marrëdhënie afatgjatë me dikë, shkruan “Bright Side”.
Situata nuk është më e mirë në anën tjetër.
“Gruaja ime dhe unë, u martuam 17 vjeç, dhe diku rreth moshës 40 vjeç, të dy filluam të vëmë në dyshim të ardhmen tonë së bashku. Kështu që bëra kërkesë për divorc. 2 familjet tona u divorcuan së bashku me ne. Pas tre viteve që nuk kisha kontaktuar me ish-in tim, unë marr një telefonatë nga ajo që më njoftoi se kafsha jonë shtëpiake po ngordhte. Shkoj ta shoh dhe përfundojmë duke biseduar. Ne e kuptuam se divorci kishte ndodhur jo për ndonjë arsye konkrete dhe të madhe. Prandaj filluam të takoheshim përsëri gjatë muajve në vazhdim. Tani jemi më të lumtur se kurrë”.
Punoni në ‘pjekurinë’ tuaj emocionale.
“Ne patëm disa probleme në të njëjtën kohë, duke nisur nga paratë deri te sëmundja. Përfunduam duke e urryer njëri-tjetrin dhe u divorcuam miqësisht. Për 3 vjet flisnim në mënyrë sporadike për Krishtlindje ose ditëlindje, por gjithnjë diskutimi përfundonte në një debat. Në ndaluam së kontaktuari njëri-tjetrin.
Disa vjet më vonë, ajo më dërgoi një mesazh për një mik të përbashkët dhe ne ramë dakord të takoheshim. Gjithçka shkoi mirë, dhe ne u pamë më shpesh dhe filluam një marrëdhënie. Ne biseduam për problemet tona të vjetra dhe të dy kuptuam se ishim përmirësuar në fushat me të cilat më parë luftonim. Gjithashtu, tani ishim shumë më të pjekur emocionalisht. Ne u martuam përsëri në fshehtësi”.
Ju nuk keni nevojë të jeni së bashku 24/7.
“Babai im dhe njerka ime u divorcuan dhe kaluan disa vjet ku mezi flisnin me njëri-tjetrin. Pasi vëllai im shkoi në kolegj, babai filloi të bënte riparimet e shtëpisë që njerka ime nuk mund t’i bënte. Ata filluan të dilnin për darka bashkë. Pastaj filluan të rrinin së bashku dhe ndonjëherë babai flinte në divan.
Pasi motra ime shkoi në kolegj, ai filloi të qëndronte më shpesh. Pasi qëndruan të divorcuar për më shumë se 20 vjet, ata vendosën se ishte budallallëk të kishin 2 shtëpi të ndara, kështu që zyrtarisht u bënë përsëri bashkë dhe blenë një shtëpi të re. Ata mbajnë dhoma gjumi të ndara, kështu që nëse kanë një debat, ata mund të largohen dhe t’i lënë gjërat të qetësohen”.
Vlen të bësh një përpjekje shtesë.
“Gruaja ime u divorcua nga unë pas katër vitesh bashkë, duke përmendur mungesën e vëmendjes, mirëkuptimit, etj. Ajo gjithashtu kishte probleme me vetëvlerësimin dhe depresionin e rëndë që rridhnin nga fëmijëria e saj. Unë kam qenë një student me kohë të plotë, me 2 punë me kohë të pjesshme.
Ajo po viziton një psikiatër për të provuar dhe gjetur një ilaç që funksionon për të. Unë jam në një punë me kohë të plotë dhe në vitin e fundit të studimeve. Unë gjithashtu kam mësuar të përpiqem dhe të krijoj më shumë kohë të lirë për të. Shpresojmë që gjithçka të shkojë mirë, sepse e dua atë grua më shumë sesa vetë jetën.”
Ndonjëherë ju duhet të prisni kohën e duhur për të qenë së bashku.
“Burri im dhe unë nuk morëm asgjë seriozisht derisa ngela shtatzënë me djalin tonë. Ai u tërhoq nga jeta jonë për disa vite pas dasmës. Pas lindjes së djalit të dytë, tensioni u rrit më shumë. Ne u ndamë pas 6 vitesh së bashku. Skemat e fëmijëve ishin të dhimbshme, kështu që në fund ata qëndruan me mua. Ai u kthye kur ishte në gjendje ta përballonte emocionalisht situatën.
Pastaj një ditë makina ime u prish. Unë e thirra atë dhe erdhi menjëherë për të më ndihmuar. E ftova për darkë. Ai qëndroi dhe ne më në fund ishim në gjendje të kuptonim se ishim të dy ne që po hidhëronim njëri-tjetrin. Ne i dhamë njëri-tjetrit një tjetër shans, dhe tani jemi bashkë pas 13 viteve.”
Asnjëherë nuk është vonë.
“Gjyshi im gjithmonë e vlerësonte punën mbi familjen e tij. Në fund, ai dhe gruaja e tij u divorcuan. Kur doli në pension, ata u kthyen së bashku pasi kishin nevojë dhe e donin njëri-tjetrin përsëri. Ata u martuan përsëri në moshën 86 dhe 89 vjeç.”
Jepini hapësirë njëri-tjetrit.
“Nëna dhe babai im u ndanë kur ishin të vegjël me 2 fëmijë. Ishte një divorc vërtet i dhimbshëm, veçanërisht për ne fëmijët. Ata qëndruan të ndarë për rreth 3 vjet. Kur isha 9 vjeç, ata vendosën të marrin me qira një shtëpi. Një vit më vonë, zbuluan se mami ishte shtatzënë me motrën time të vogël. Ata u martuan përsëri rreth një vit pasi lindi motra. Kjo ndodhi 21 vjet më parë. Ata janë një nga çiftet më të lumtur që kam parë ndonjëherë. Ndonjëherë hapësira dhe rifokusimi janë gjithçka që ju nevojitet!“
Nëse dashuria juaj është e veçantë, asgjë tjetër nuk ka rëndësi.
“Burri im i parë dhe unë u martuam mjaft të rinj, pas kolegjit. Në përgjithësi ishim të lumtur, por dukej sikur jeta jonë po lëvizte në drejtime të ndryshme. Ne u ndamë. Takoheshim me njerëz të tjerë, por pa ndjenjën e fatit dhe sigurisë që kishim me njëri-tjetrin.
Më shumë se një dekadë pasi e prishëm lidhjen, ne u bëmë bashkë dhe kurrë nuk kemi qenë më të lumtur. Tani kemi përvojën e jetës për të ditur se ajo që kemi është e pazëvendësueshme dhe e veçantë. Gjërat e vogla që dukeshin problematike në atë kohë, tani nuk janë më problem. Jemi kaq me fat.”
Burimi / Panorama Plus
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
