Unë do të jem protagonist i historisë sime dhe nuk do të transportohem nga ato që do të thonë të tjerët ose nga rrugët më të lehta, por unë do të luftoj për personin që jam dhe do mbroj identitetin tim, jetën time dhe lumturinë time. Në librin e jetës sime do të ketë kapituj të dhimbshëm që do të më bëjnë të qaj, ndërsa të tjerët do të sjellin buzëqeshjen time më të mirë, por të gjitha, pa përjashtim, do të rrëfehen nga zëri im.
Edhe pse do të ketë disa njerëz që, me qëllimet më të mira, do të përpiqen të udhëheqin jetën time sepse mendojnë se mund të shkruajnë kapituj më të mirë, sepse mendojnë se nuk do të vuaj, dua t’u them atyre se nganjëherë duhet të vuajmë të rritemi dhe të ndërtojmë historinë e vet.
Të tjerë, megjithatë, do të shikoni se do të bëhen direkt protagonistë të librit tim, transmetuesit e mi, zërit tim, por jo për shkak se ata më duan, por për shkak se ata janë njerëz toksike të cilët kanë nevojë për të jetuar më shumë histori duke u bërë dëm të tjerëve, duke marrë larg tyre rolin e protagonistëve dhe duke qenë personazhet më të rëndësishëm në histori.
Për këta njerëz ziliqar, llafazan dhe të dëmshëm nuk meritojnë asnjë vijë të vetme në librit tim, sepse edhe në qoftë se ata duan të jenë protagonistë, ose antagoniste, nuk do të ketë ndonjë rëndësi. Këta njerëz jetojnë me vlerën që i japin të tjerët dhe në rastin tim kam vendosur që ata nuk kanë as fjalë dhe as një pikë boje.
Unë do të jetë ylli i tregimit tim, edhe nëse ajo do të dëmtojë, sepse ai që më do, do të më pranojmë edhe me gabimet e mia, ata që më duan, nuk përpiqen të më ndryshojnë, më pranojnë ashtu siç jam, me të kaluarën time, sepse kjo është historia ime, jeta ime.
Kapitujt më të mirë të librit të jetës sime jetojnë së bashku
Në librin e jetës sime, kapitujt më të mirë janë gjithmonë ata që jetojnë në shoqëri. Ato shoqëri të çmendura, të zhurmshme dhe në të njëjtën kohë, me humor të përbashkët. Ata që sjellin buzëqeshjet tona të çmendura, ata që me të vërtetë na shënojnë, ata që ne i quajmë miq, shoqëria më e mirë e imagjinueshme.
Disa miq janë në një faqe të vetme, ata marrin një buzëqeshje me disa paragrafë të shpërndarë. Të tjerë, megjithatë, zënë kapituj të tërë, duke lënë gjurmë të një periudhe që ne do ta kujtojmë përgjithmonë. Megjithatë, miqtë e vërtetë janë ata që janë gjithmonë aty, në kohë të mira dhe të këqija, ata që, nga momenti që ata shfaqen, na shoqërojnë në të gjitha aventurat tona.
Unë jam ai që e shkruan atë, unë jam ai që e jeton
Dhe si në shumë nga librat e mi, do të ketë kapituj të nënvizuar dhe plot shënime, sepse i kam lexuar kaq shumë herë saqë ata fillojnë të kenë një kuptim tjetër, veçanërisht kur i shoh ato në shoqërinë e atyre që më mbështesin dhe më duan.
Në librin tim do të ketë gjithashtu linja të shtrembëruara, të shënuara nga zemërimi dhe lotët e shkaktuar nga ata që më lënduan, por të cilët, në të njëjtën kohë, më kanë mësuar të jetoj historinë time. Sepse personazhet vërtetë të rëndësishëm janë ata që na mësojnë atë që është me të vërtetë e vlefshme dhe që janë njerëzit që vlen të keni pranë jush, ata janë ata që na mësojnë se cilët janë miqtë e vërtetë.
Për këtë arsye mësova se në librin e jetës sime protagonisti jam unë, unë e kam shkruar dhe jetuar atë. Dhe nuk më intereson kush nuk pajtohet. Ashtu si unë zgjedh që të mbajë pranë meje dhe çfarë të bëj në secilin paragraf. Thjesht, unë nuk pranoj të jem një shënim në librin e jetës sime, sepse në këtë histori, protagonisti jam unë.
Ne duhet të luftojmë për atë që duam, për atë që me të vërtetë ka rëndësi, për një jetë të vetme. Sepse të jesh i lumtur është i vështirë dhe nganjëherë edhe dhemb. Duke qenë të udhëhequr nga njerëz që kërkojnë protagonizmin vetëm për të mos marrë vendimet e tyre ose për shkak se përpiqen t’i kënaqin të gjithë dhe çdo gjë, na pengon të shkruajmë historinë tonë, sepse ata janë ata që na tregojnë neve.
Për më tepër, duhet të kujtojmë se gabimet e së kaluarës nuk kanë më rëndësi. Për shkak se e kaluara tashmë ka shkruar, ajo na ka sjellë në të tashmen me një të ardhme që është për t’u jetuar, në të cilën ju mund të mësoni nga gabimet e kapitujve të mëparshëm dhe të zgjidhni njerëzit që do të vazhdojnë të na shoqërojë në kapitullin e ardhshëm.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
