Zemërimi me dashuri është i shëndetshëm dhe shumë konstruktiv. Kur ndodh diçka që ju zemëron, kur kapërceni nivelin e qëndrueshmërisë, mos e shtypni zjarrin në trupin tuaj. Gjykoni mbi ngjarjet që kanë ndodhur dhe gjykoni mbi zemërimin tuaj ‘të gabuar dhe jo-frymor’. Të zemëruar me dashuri është maksimalisht shpirtërore.
Gjykimi është i shëndetshëm, zemërimi është i shëndetshëm! Gjykimi dhe agresioni janë sisteme efektive të mbrojtjes dhe mbijetesës, ju jeni një qenie e çmuar dhe keni të drejtë të mbroheni. Lejojini vetes luksin e të zemëruarit dhe nëse mundeni jetoni me normalitet, rrjedhshmëri, pa faj.
Të zemëruarit me dashuri do t’iu ndryshojë ju dhe botën. Kur një mik ju thotë se jeni budalla, kur një koleg ju përdor, kur një i afërm ju ofendon, ju mund të bëni eprorin (duke shtypur emocionin), ju mund të zemëroheni (duke rrezikuar të bëni dëm të madh) ose mund të zemërohesh me dashuri. Zemërimi me dashurinë kërkon një punë më vete: duhet së pari të pranoni agresionin në veten tuaj dhe në botë – të paktën pjesërisht – dhe duhet ta keni hapur zemrën, të paktën pak. Vëzhgoni gabimet që keni bërë, i falni ato (ju jeni njerëzor, të brishtë dhe të gabuar, kështu që bëni gabime).
Atëherë ju jeni gati të zemëroheni me dashuri: ndërsa ngrini zërin tuaj, rrahjet e zemrës po përshpejtohen, ndërsa ju agresivisht i afroheni kundërshtarit tuaj për të pohuar arsyet tuaja, ndërsa luftoni për një vizion, ju nuk po luftoni kundër kundërshtarit tuaj, por me të: ai në fakt bëhet aktor i filmit tuaj. Zemërimi me dashuri nuk nxitet nga vetë-pohimi. Vetë-afirmimi është i nevojshëm për të formuar një ego të fortë, kur ju jeni ende në rritje, ju duhet të bëni një zë të madh që të respektoheni dhe të njiheni, por atëherë ju jeni rritur dhe filloni të zemëroheni pa pasur në mënyrë paradoksale synime personale prapa zjarrit që ata nxjerrin.
Ju jeni të zemëruar, ju e dini, e doni atë, ju mendoni se ai është i shëndetshëm dhe shikimi juaj është i animuar nga zjarri dhe dashuria, zëri juaj nxitet nga pasioni, energjia juaj është e nxehtë dhe zjarri juaj vjen nga barku dhe zemra. Për këdo që ka një ndjeshmëri të paktën të ngjashme me një gur, është e qartë se keni dashurinë brenda dhe zjarrin lart, dashuria është realiteti që ju mbështet dhe zemërimi është vetëm një mënyrë për ta përcjellë atë në atë kohë.
Nuk ka humbës apo fitues: ju keni fituar nëse doni kur jeni duke luftuar. Dashuroni dhe luftoni, luftoni këtu dhe tani dhe gëzoni tani zjarrin tuaj dhe atë të kundërshtarit tuaj të denjë. Ata që kanë frikë nga zemërimi i shëndetshëm kanë frikë nga ushqimi, seksi dhe jeta. Jini të vetëdijshëm, jini gati të pranoni pasojat e zjarrit tuaj të shprehur, por mos ushqeni një mirësi të shfrenuar dhe të rreme. Prisni jashtë kolegun ose mikun tuaj për t’i dhënë atij një britmë dhe një shtysë për t’u zgjuar dhe pastaj përqafuar me gjithë dashurinë që mund të ndjeni.
Të zemëruar me dinjitet, me madhështi, me thjeshtësi, me spontanitet. Jini të mrekullueshëm kudo, nuk ka asgjë më shpirtërore sesa të jesh njerëzor, të kesh këmbët në tokë, nuk mund ta ndriçosh veten në botën shpirtërore nëse më parë nuk jeni të zymtë dhe të shëndetshëm në botën e prekshme. Zemërimi i panjohur nuk është një mënyrë zgjimi.
Burimi / aprilamente.info
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
