Edhe fëmijët zemërohen dhe kur janë shumë nervozë dhe të zhgënjyer është e vështirë të komunikosh me ta. Mund të jetë shumë e vështirë sepse prindërit nuk dinë si të reagojnë: të zemërohen, ta qortojnë, ta ndëshkojnë? Kjo nuk është mënyra e duhur. Pra, si të sillemi?
Dëgjojeni atë. Nëse fëmija përpiqet të flasë për atë që e ka nervozuar, ai mund të përpiqet të bërtasë ose të qajë, gjë që mund të shkaktojë dëshpërim. Megjithatë, ruajtja e qetësisë dhe ulja për t’i kërkuar me qetësi të shpjegojë se çfarë i ndodhi do të krijojë një mjedis mbështetës në të cilin ai do të ndiejë se është dëgjuar dhe ju jeni kujdesur për të.
Shmangni abuzimin (të ngrini zërin, të bërtisni ose të ngrini duart). Përveç kësaj, këshillohet që gjithmonë t’i mësoni fëmijës vlerat si respekti dhe ta trajtoni gjithmonë me butësi. Sigurisht, kjo nuk do të thotë se ata nuk duhet të disiplinohen.
Vendosni shembullin që duhet ndjekur. Është një gabim i madh të mendosh se bërtitja e vazhdueshme ndaj fëmijëve do t’i ndihmojë ata të kontrollojnë emocionet e tyre në ato momente. Prindërit duhet të jenë të parët që do të përballen me zemërimin sepse shfaqja e akteve të dhunshme do të jepte një shembull të keq për fëmijët.
Kujdesuni emocionalisht për ta. Në moshë të re, emocionet e fëmijëve janë afër sipërfaqes, ndaj logjikisht ata nuk kanë vetëkontrollin që kanë shumica e të rriturve. Prandaj, ata shprehin zemërimin ose zhgënjimin e tyre në mënyrë të përsëritur dhe shpesh hedhin poshtë, shkelmojnë ose bërtasin.
Merrni një pushim. Kur fëmija nuk dëshiron të bëjë atë që i kërkohet, në vend që t’i përgjigjeni dhe t’i bërtisni, është mirë të largoheni për një sekondë dhe të bëni një pauzë për reflektim.
Burimi / https://www.donnad.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
