FB

April 3, 2021 | 8:10

Covid-19, ja se si gjenet dhe viruset e ftohjes mund të kufizojnë infeksionin

Ka akoma shumë mistere që shoqërojnë infeksionin e virusit Sars-CoV-2. Mbi të gjitha, duhet të kuptojmë pse te disa njerëz infeksioni zhvillohet pothuajse pa simptoma dhe te të tjerët mund të bëhet aq i rëndë sa çon në kujdes intensiv. Padyshim që llogariten mosha, çdo sëmundje tjetër shoqëruese, mbipesha, gjinia mashkullore (te burrat sëmundja ka tendencë të jetë më serioze), vetëm për të përmendur disa faktorë. Por duket se elementë të tjerë mund të ndikojnë gjithashtu në intensitetin e infeksionit dhe reagimin e trupit.

Në këtë kuptim, studimet e fundit nxjerrin në pah mekanizmat me interes të madh spekulativ dhe shkencor, të lidhur nga njëra anë me një lloj predispozicioni gjenetik mbrojtës dhe nga ana tjetër me një lloj konkurrence midis Sars-CoV-2 dhe viruseve të ftohjes që më pas mund të bëhen “miqtë” e shëndetit.

Studimi Italian mbi gjenetikën

Pesë mutacione specifike në dy gjene, ishte ajo që u zbulua në trashëgiminë tonë gjenetike nga një grup hulumtues italian dhe kishin predispozitë për t’u sëmurë në një mënyrë më serioze. Mutacionet specifike të ADN-së mund të kenë një rol në karakterizimin e formave më serioze të infeksionit. Studimi, i koordinuar nga Mario Capasso, i grupit Ceinge-Advanced Biotechnology të Napolit dhe Achille Iolascon – të dy janë profesorë të Gjenetikës Mjekësore në Universitetin Federico II të Napolit – u botua në Revistën Science.

Kjo nuk është hera e parë që roli i gjenetikës diskutohet në karakterizimin e ashpërsisë dhe intensitetit të Covid-19, duke pasur parasysh që janë identifikuar lloje gjenetike që lidhen me grupet e gjakut ose kontrolli i mekanizmave të inflamacionit që mund të ndikojnë në situatë.

Studimi italian përqendron vëmendjen në dy “pjesë” të veçanta të ADN-së: njëra quhet TMPRSS2 dhe tjetra MX1. Pesë mutacione do të përqendroheshin në këto dy tipare gjenetike që mund të na lejojnë të shpjegojmë më mirë evolucionin më serioz të infeksionit, sigurisht përveç faktorëve tashmë të njohur. Analiza për të arritur këtë ishte jashtëzakonisht e detajuar: u ekzaminuan më shumë se një milion e gjysmë informacione gjenetike të mbledhura në të gjithë botën, duke përfshirë atë që lidhej me rreth 7,000 njerëz që kishin zhvilluar Covid-19 të një forme serioze. Falë hetimit mund të bëhet praktikë për të vlerësuar konformitetin e trashëgimisë gjenetike të subjekteve të sëmurë përmes testeve të ADN-së, në mënyrë që të parashikohet paraprakisht se kush mund të jetë në rrezik më të madh.

I ftohti “armik” i Covid-19?

Mendoni për një rrugë me një drejtim, shumë e ngushtë. Nëse një makinë ndalet, sigurisht që ajo pas saj nuk mund të kalojë. Kjo krijon një lloj konkurrence, por ata që e ndjekin do ta kenë të vështirë ta kalojnë bllokun. Në këtë mënyrë, diçka e ngjashme, padyshim në terma të padukshëm, mund të ndodhë me virusin e ftohjes, kryesisht të shkaktuar nga shtamet e familjes rinovirus dhe gjithashtu nga koronavirusët e tjerë.

Në praktikë, në rastin e teshtitjes, syve të skuqur dhe mbase një ndjenje të lehtë lodhjeje të shkaktuar nga viroza klasike e sezonit, mund të ndodhte një lloj “stimulimi” për mbrojtjen, në formën e prodhimit të një agjenti natyral antiviral të prodhuar nga trupi. Veprimi i tij mund të kufizojë në një farë mënyre sulmin e virusit Sars-CoV-2.

Hipoteza shumë sugjestionuese dëshmohet nga një hulumtim nga Universiteti Glasgow i cili në një farë mënyre demonstron këtë efekt të konkurrencës. Nëse ekziston një virus i ftohjes, mbase rruga për në kopjimin e Sars-CoV-2 është “e kufizuar”. Duhet thënë se ne jemi vetëm në laborator por teoria është magjepsëse dhe konfirmohet nga një studim nga Universiteti Yale që kishte demonstruar tashmë këtë mekanizëm “konkurrues” midis viruseve.

 

 

Burimi / https://dilei.it/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top