Gjërat më të bukura nuk shihen dhe as nuk prekin, ato ndjehen. Një puthje, një përqafim, magjia e një vështrimi ose një “si jeni”, përfaqësojnë formulën autentike të lumturisë, e cila nuk është gjë tjetër veçse shuma e të gjitha këtyre gjërave të padukshme për sytë që, së bashku, duken si lulet tona të shpirtit.
Ekspertët në psikologjinë emocionale dhe të sjelljes na tregojnë se njerëzit shpesh humbasin aftësinë natyrore për të përjetuar lumturinë më të thjeshtë, më themelore. Në të vërtetë, qenia njerëzore është ë vetmja qenie e gjallë e aftë për të mbi-dimensionuar vuajtjet, për shembull nëpërmjet mendimeve toksike ose shtrembëruese.
“Gjërat janë të bashkuara nga lidhjet e padukshme: ju nuk mund të zgjidhni një lule pa shqetësuar një yll”. (Galileo Galilei)
Lumturia e vërtetë është, e padukshme, nuk mund të preket, nuk mund të shihet, por mund të ndihet, sepse është energji që buron nga lidhjet pozitive që mbajmë me atë që është kuptimplote për ne. Gjërat më të bukura janë aty, rreth nesh, por mos prisni t’i zotëroni apo manipuloni, por t’i respektoni ashtu siç e meritojnë, sikur të ishte një gjë e shenjtë.
Për shkak se dashuria nuk mund të nënshtrohet ose dominohet, dashuria duhet të krijohet dhe rinovohet çdo ditë, ashtu si miqësia e sinqertë dhe pasuruese, dashuria për një fëmijë ose miqësia me kafshët tona. Ajo që ne ofrojmë dhe marrim nuk mund të preket, është fryma e ndjenjave tona.
Gjërat më të bukura jo gjithmonë i shohim
Gjërat më të bukura, nganjëherë, janë rreth nesh. Megjithatë, ne nuk mund t’i shohim ato, sepse shumicën e ditës kemi një filtër të rëndë në tru, të aktivizuar nga rutina, nga automatizmat, nga reflektime të vazhdueshme dhe mekanike dhe nga intuita e dobët, e cila duket se është shkëputur plotësisht nga emocionet tona.
Rick Hanson është një neuropsikolog nga Universiteti i San Franciskos, i njohur për libra si: “Ndryshoni trurin tuaj. 5 hapa për t’u çlodhur dhe për t’u afruar më shumë me mendjen e Budës” dhe “Të gëzuar si një Budë”, në të cilën ai zbulon një gjë të rëndësishme që ne të gjithë duhet ta konsiderojmë. Truri ynë nuk mund të jetë i lumtur, por udhëhiqet nga shpërblimet.
Që nga lindja dhe gjatë fëmijërisë sonë, ne jemi gjahtarë fantastikë të shpërblimeve, por këto janë aspekte thelbësore, të pastra dhe atomike që, duke arritur në maturim, kemi harruar kënaqësinë që rrjedh prej saj.
Vetëm fëmijët mund ta gëzojnë plotësisht të tashmen. Për ta është e mjaftueshme të ëndërrojnë të ndihen të kënaqur. Një shëtitje, një lojë, një zbulim, një përqafim, një “Jam krenar për ty” janë dhuratat më të mira për një mendje fëminore. Dhurata të padukshme që ushqejnë zemrat e fëmijëve dhe vlerësohen me të vërtetë prej tyre.
Ndërsa rritemi, kërkimi ynë për shpërblime bëhet më kompleks: ne jemi të lumtur vetëm kur kemi një punë të mirë, kur gjejmë një bashkëshort ose kur të tjerët e kuptojnë sa e vlerësojmë. Mendja jonë humbet pafajësinë dhe në këtë mënyrë shfaqen pasiguria dhe frustrimi.
Neuropsikologu Rick Hanson thekson nevojën për t’u lidhur me lumturinë tonë. Mënyra e vetme për ta bërë këtë është riprogramimi i trurit tonë, duke përdorur plasticitetin e tij nervor. Ne duhet të ndryshojmë mendimet tona, sjelljet dhe të inkurajojmë emocione të reja për të formësuar realitetin tonë. Sepse gjërat më të bukura janë të padukshme dhe të paprekshme … Ne duhet të jemi në gjendje t’i dëgjojmë ato.
Hapni sytë brenda vetes për të parë gjërat e padukshme
Për të kuptuar më mirë racën njerëzore, është gjithmonë interesante të futesh në fushën e neuropsikologjisë. Truri ynë ka evoluar në bazë të përvojave negative dhe e ka bërë këtë, sepse vetëm në këtë mënyrë mund të marrim mësim adekuat për të mbijetuar, pasi paraardhësit tanë janë përballur me situata shumë të ashpra.
Padyshim që kjo na bën të kuptojmë një koncept bazë: ne jemi programuar të përqendrohemi në aspektet më negative të jetës sonë. Megjithatë, është koha për të bërë një hap përpara dhe për të shkuar përpara. Nëse ne kemi qenë në gjendje të mbijetojmë si një specie, është koha për të ecur përpara dhe për të marrë mësimin për lumturi. Sepse hapi i ardhshëm evolucionar është ai i ndërgjegjësimit.
Në këtë pikë, ne zhvillojmë një vetëdije më intuitive lidhur me emocionet, reciprocitetin, respektin dhe ndjeshmërinë. Mësojmë të jemi të vetëdijshëm për gjërat më të bukura që na rrethojnë për t’u rritur me to, për t’i dëgjuar, për të inkurajuar paraqitjen e tyre. Ne duhet t’i lejojmë vetes të jemi të lumtur, të jemi të fortë.
Hapat për t’u bërë të vetëdijshëm dhe për të hapur sytë e jetës sonë të brendshme
Ne jemi zotërinj të artit të kujdesit, të parashikimit të tragjedive, të dyshimit edhe të aftësive tona. Në një farë mënyre, ne përqendrohemi shumë në këtë humnerë të negativitetit brenda nesh, që kalojmë ditët tona me sytë mbyllur. Ne jemi të verbër brenda dhe jashtë dhe përpiqemi të kërkojmë lumturi.
- Është koha që të ndizni dritën e brendshme për të asgjësuar çdo hije të dhënë nga “mund të jetë se …”, “ndoshta …”, “kjo nuk është për mua”, “kam frikë se …”.
- Vetëm kur ne jemi të lirë nga burgjet tona të brendshme, ne ngrihemi si krijesa të guximshme pa frikë, pa pesha, pa filtra negative.
- Këmbëngulni tek e tashmja dhe kërkoni shpërblimet e përditshme si një fëmijë: shijen e një pjatë të re, kënaqësinë e takimit me një shok të ri, një shëtitje, një buzëqeshje, takimin e një vështrimi etj.
- Gëzohuni me gjërat e vogla që ju gjeni në rrugën tuaj, sepse nëse i bashkoni ato, do të shihni se ato krijojnë një univers të tërë.
Gëzojini ato plotësisht sepse gjërat e vogla të padukshme dhe elementare sigurojnë mirëqenien e vërtetë. Mos harroni se lumturia nuk është një goditje fati, por vjen nga gjërat e vogla që ndodhin çdo ditë dhe që ne vazhdimisht i injorojmë.
Burimi / http://www.lamiatempestaperfetta.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
