Jo çdo gjë përshtatet me ne, jo të gjitha ndjenjat përputhen në mënyrë komode me qenien dhe vullnetin tonë, prandaj një qëndrim i hapur ndaj tjetrit është provident, pothuajse i nevojshëm, në mënyrë që të mund të zbulojmë veten për të qartësuar kufijtë tanë. Duke ditur se qëndrimi në heshtje mund të na bëjë të ndihemi keq, aq sa mund të ndikoj në nivel psikologjik, duhet të na bëjë të reflektojmë. Gjithashtu duhet të kemi parasysh që jo të gjithë janë në gjendje të na dëgjojnë, sepse ka shumë faktorë që karakterizojnë personalitetin e secilit prej nesh.
Pra, le të kemi parasysh se ka një ndryshim të madh midis të qenit i sinqertë dhe agresivitetit. Ky qëndrim i fundit duket se është në gjendje të frikësojë ata individë që kanë frikë të lëndojnë njëri-tjetrin. Ka shumë artikuj, libra dhe video të sjelljes që priren të theksojnë rëndësinë e të qenit në gjendje të flasim për atë që mendojmë, madje edhe përballë dhunuesit, pa asnjë frikë, ose nevojën për të qarë kur jemi të trishtuar, për ta kapërcyer, pasi heshtja vetëm na mbyt.
Kjo është për shkak se, siç u përmend më lart, jo gjithçka na përshtatet neve. Prandaj, zbulimi i mendimeve tona dhe ballafaqimi me gjëra me ndikim është alternativa më e mirë ndaj këtij mekanizmi disi të ndryshueshëm. Dije se gjithçka që grumbullohet brenda nesh përfundon duke na rënduar, sepse askujt nuk i shkon mendja të largojë atë që e shqetëson.
Të mos ekspozohesh, të mos flasësh, të mos shprehësh atë që mendojmë se është ekuivalente me zhdukjen, të bëhesh i padukshëm dhe siç e dimë, askush nuk u kushton vëmendje atyre që duket se nuk ekzistojnë. Në këtë mënyrë rrezikojmë të bëhemi objektivi më i mirë i atyre që kanë nevojë të poshtërojnë dhe sulmojnë të tjerët: në këtë mënyrë nuk bëjmë gjë tjetër veçse i shpëtojmë përballjes me veten. Prandaj ia vlen të kujtojmë se është e rëndësishme të themi se çfarë na shqetëson.
Rezultati i gjithë kësaj?
Sigurisht që nuk do të kalojë shumë kohë që të shprehemi sërish, pasi një ndjenjë e re faji do të duket se do të na përshkojë. Për më tepër, duhet të zgjedhim me mençuri ata të cilëve mund t’u zbulojmë ndjenjat tona, që të mos i përdorin ato kundër nesh, në mënyrën më të keqe të mundshme. Thënë këtë, një gjë është e sigurt: të gjitha ndjenjat negative që gëlltisim gjatë ditës, nëse nuk përpunohen mirë, mund të bëhen vetëm probleme, madje ndonjëherë edhe mjaft të rënda.
Çfarë duhet bërë?
Ne duhet të jemi në gjendje t’i përballojmë ato sapo të zbulohen tek ne. Në fakt, gjëja më e mirë është që gjithmonë të përpiqeni t’i zgjidhni problemet sa më shpejt që të jetë e mundur, qofshin ato probleme materiale apo emocionale, nuk ka rëndësi. Shtyrja e zgjidhjeve është praktikisht e njëjtë me shtyrjen e lumturisë. Dhe lumturia është urgjente dhe e nevojshme, çdo ditë, çdo natë, për të qenë në gjendje të flesh thellë dhe të zgjohesh i rinovuar dhe pozitiv.
Burimi / https://giornodopogiorno.org/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
