Në fokus

July 24, 2020 | 8:04

Historia e drejtësisë, “Zemra e qepës”

Kjo histori për drejtësinë shpjegon pse është e rëndësishme të mësojmë të vëzhgojmë natyrën dhe të lejojmë që të drejtohemi nga ciklet e saj, në vend që të ndërhyjmë mbi to, duke shkaktuar pabarazi të mëdha.

Më poshtë paraqesim një histori për drejtësinë që i ka fillesat e saj, shumë vite më parë, kur asgjë nuk kishte një emër dhe kur gjërat po krijoheshin. Zotat u mblodhën dhe vendosën të krijojnë një perime për t’ua dhënë njerëzve: qepën.

Zotat kishin një sy për veprat e tyre më të mëdha nga dhe kjo është arsyeja pse ata donin t’i ofronin asaj një dhuratë të veçantë. Ata synonin të krijonin një aromë që e bënte ushqimin më të shijshëm dhe që përdorej në pjesën më të madhe të recetave. Kështu krijuan qepën.

Në fillim, perënditë mendonin vetëm për aromën. Kështu që ata bënë një perime kompakte, shumë të ndryshme nga ajo që njohim sot. Ishte e butë dhe me një shije të shijshme dhe shkonte shumë mirë me pothuajse çdo ushqim. Njerëzit ishin të lumtur kur e panë atë të rritet në kopshtet e tyre.

Mbretëria e qepëve

Kjo histori për drejtësinë tregon se qepët shpejt u bënë mbretëresha e fushave. Ato kishin ngjyra të ndryshme dhe të gjithë i konsideronin ato si xhevahire të vërteta të natyrës. Burrat ishin të lumtur; pa marrë parasysh sa hëngrën, prania e tyre i dha një shije të veçantë secilës pjatë.

Fama e qepës u rrit aq shumë sa brenda një kohe të shkurtër prodhimi i saj arriti nivele që sot nuk mund t’i imagjinojmë. Burrat filluan t’i mbjellin ato në mënyrë të ekzagjeruar. Kishte aq shumë qepë sa burrat harruan të kujdeseshin për bimët e tjera, duke bërë që këto të fundit të fillonin të zhdukeshin. Kishte një kohë kur numri i qepëve ishte aq i madh sa burrat filluan të shkulnin rrënjët që kishin mbjellë me shumë më tepër entuziazëm. Kjo prodhoi një “masakër të qepëve” të vërteta.

Qepët kanë mbaruar

Përballë kësaj sjelljeje nga njerëzit, perënditë vendosën të ndërhynin duke shkaktuar një plagë të madhe mbi ta dhe duke shkatërruar kështu të gjitha qepët e fushave. Njerëzit u kthyen tek rritja e bimëve të tjera, por shumë prej tyre e kujtuan ende shijen e shijshme të asaj perime që kishte shkaktuar kaq shumë agjitacion.

Shumë prej ushqimeve nuk shijohen më. Hyjnitë vunë re se njerëzit ishin kapriçioz dhe të paqëndrueshëm. Ata nuk dinin të vlerësonin dhuratat e shkëlqyera të dërguara nga parajsa. Nëse kishin pak, ata donin më shumë, por kur kishin shumë ata e zhvlerësuan. Zotat nuk e kuptuan pse.

Megjithatë, burrat ishin penduar. Ata iu lutën perëndive ta dërgonin përsëri atë perime të shijshme që u pëlqen aq shumë. Në Olimp ata kishin mbajtur disa qepë në kujtim të atij episodi. Duke parë që njerëzit ishin shumë të trishtuar, ata vendosën t’u japin atyre një shans të ri.

Një histori për drejtësinë

Perënditë do të dërgonin qepët përsëri në Tokë, por ata kishin frikë se njerëzit kapriçioz mund të fiksohen përsëri me to dhe do të përfundonin duke i shfarosur. Prandaj, Zoti i Urtësisë mendoi se kjo mund të ishte një mundësi e mirë për t’u mësuar njerëzve një mësim: ata duhet të mësonin t’i vlerësonin gjërat dhe t’i administronin ato me mençuri. Të nesërmen, njerëzit gjetën llamba të vogla në kopshtet e tyre. Ato dukeshin si qepë, por ishin shumë më të vogla. Aq shumë sa nuk guxuan t’i kapnin, pasi menduan se nuk do të rriteshin më.

Kaluan disa javë dhe pastaj një ditë llambat u zgjuan të mbuluara nga një shtresë e re që i bëri ato të duken më të vjetra. Njerëzit filluan të mendojnë se mbase ishte një lloj tjetër qepe.

Kjo histori për drejtësinë tregon se qepët vazhduan të mbusheshin me shtresa deri sa të fitonin formën e njohur për njerëzit. Këta ishin shumë të lumtur, por kur i prenë për të ngrënë, ata vunë re se nga brenda nuk ishin njësoj si më parë: ato nuk dukeshin shumë kompakte, për më tepër, ato kishin disa shtresa.

Nëse priteshin me thikë, dilte një lëng i hidhur, për të mos harruar masakrën që ndodhi më parë. Kjo është arsyeja pse çdo herë që ne presim një qepë qajmë: të kujtojmë gjithmonë se gjithçka që ekziston në natyrë është e paçmueshme dhe nuk duhet ta humbim ose ta hedhim atë.

 

 

Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top