FB

July 23, 2022 | 8:00

Kanceri i vezoreve: trajtime të reja falë gjenomikës molekulare dhe rritje të jetëgjatësisë

Një ekip studiuesish të Humanitas ka identifikuar një metodë të re për të përmirësuar diagnozën e kancerit ovarian dhe për terapi gjithnjë e më të synuara.

k-2

Një hulumtim i Humanitas i kryer në 205 pacientë me kancer ovarian në fazën e parë – me bashkëpunimin e Fondacionit Alessandra Bono Onlus dhe Fondacionit AIRC, si dhe disa qendrave klinike dhe kërkimore italiane – ka identifikuar një metodë të re për të përmirësuar diagnostikimin e kancerit të vezores. Një jetëgjatësi më e madhe e grave të prekura nga tumori dhe gjithashtu një rrezik më i ulët i përsëritjes, në fakt do të lidhej me nivelin e paqëndrueshmërisë kromozomale. Rezultatet e studimit janë publikuar në Gazetën Evropiane të Kancerit.

 

ADN-ja e qelizave kancerogjene është e paqëndrueshme. Kjo karakteristikë mund të identifikohet me një metodë gjenomike “me thellësi të ulët”, e cila shikon kromozomet “nga lart”, pa hyrë në detajet e mutacionit të vetëm: me këtë metodë, studiuesit e Humanitas të udhëhequr nga profesori Maurizio D’Incalci dhe Dr. Sergio Marchini, zbuloi se gjenomi i kancerit ovarian karakterizohet nga tre lloje të ndryshme ndryshimesh strukturore që përcaktojnë një prognozë të ndryshme, domethënë një mbijetesë të ndryshme të pacientëve me kancer ovarian në fazën e parë.

“Rezultatet e marra në studim nxorën në pah një veçori të rëndësishme biologjike të kancerit ovarian: paqëndrueshmërinë kromozomale. Megjithatë, jo të gjitha rastet janë të njëjta, – shpjegon Maurizio D’Incalci, drejtues i laboratorit të Farmakologjisë antikancerogjene të Humanitas dhe profesor i Universitetit Humanitas -. Ka raste me kromozome shumë të paqëndrueshme, raste me kromozome mesatarisht të paqëndrueshme dhe raste me kromozome të qëndrueshme. Këto të fundit kanë një prognozë më të favorshme dhe kanë një probabilitet të ulët të rikthimit”.

k-1

Studimet janë fokusuar kryesisht në rastet e kancerit të vezoreve në fazë të hershme, por këto tre lloje ndryshimesh kromozomale janë gjetur edhe në rastet e avancuara, gjë që prek shumicën e pacientëve. Ka të ngjarë që këto ndryshime strukturore të jenë një tipar i përbashkët për të gjitha fazat. Nëse kjo vërtetohet, në të ardhmen paqëndrueshmëria e ndryshme kromozomale mund të përdoret si një metodë e re e klasifikimit molekular të tumoreve ovarian. Për shkak të mungesës së simptomave specifike në fazat e hershme të sëmundjes, është veçanërisht e vështirë të studiohet kanceri ovarian në fazën e hershme. Kjo e bën atë një sëmundje relativisht të rrallë (20% e rasteve të gjetura). “Studimi i një tumori në fazën e parë – shpjegon Sergio Marchini, kreu i Laboratorit të Farmakologjisë Molekulare dhe i Njësisë Gjenomike të Humanitas – është i rëndësishëm për të kuptuar ndryshimet fillestare që janë thelbësore për zhvillimin e sëmundjes.

 

Diagnoza dhe terapitë. Kjo njohuri mund të na sigurojë elemente për të zhvilluar metoda të reja diagnostikuese dhe aplikime terapeutike. Karakterizimi molekular i fazave të hershme të rritjes së tumorit, në fakt, mund të nxjerrë në pah nëse ka ndonjë objektiv që mund të godasim për të marrë një efekt specifik antitumor.

k-3Njohja e paqëndrueshmërisë kromozomale të çdo rasti, e kombinuar me të dhënat histopatologjike dhe klinike, mund të përmirësojë përcaktimin e rrezikut të përsëritjes dhe për këtë arsye të kontribuojë në një zgjedhje më të saktë terapeutike për çdo pacient. Nëse rreziku i rikthimit është shumë i ulët, mund të supozohet se pacienti është shëruar ndoshta vetëm me terapi kirurgjikale dhe për këtë arsye nuk ka nevojë për kimioterapi shtesë, me një përmirësim të caktuar në cilësinë e jetës. Në të kundërt, nëse rreziku është i lartë, terapitë duhet të intensifikohen.

Përveç vënies në dispozicion të komunitetit shkencor onkologjik të metodave të zhvilluara për karakterizimin molekular, ekipi i Humanitas po zbaton njohuritë e marra për të zhvilluar një sistem që lejon monitorimin e plazmës (biopsi të lëngshme) të pacientëve me kancer ovarian. Qëllimi përfundimtar është nëse në plazmë, me këtë sistem, mund të identifikohen të njëjtat ndryshime molekulare të gjetura në tumor, për të përcaktuar rrezikun e përsëritjes.

 

 

Përgatiti O.T | Burimi Focus.it

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top