Ndërprerja e një arsimimi në matematikë pas moshës 16 vjeç mund të jetë e pafavorshme për zhvillimin njohës, raporton një studim i ri. Ata që ndaluan studimin e matematikës në moshën 16 vjeç kishin nivele më të ulëta të një përbërësi kimik të lidhur me plasticitetin e trurit në zonat e trurit të shoqëruara me funksionin njohës.
Adoleshentët që ndaluan studimin e matematikës shfaqën disavantazhe më të mëdha – krahasuar me moshatarët që vazhduan studimin e matematikës – për sa i përket zhvillimit të trurit dhe njohjes, sipas një studimi të ri të botuar në Procedurat e Akademisë Kombëtare të Shkencave.
133 studentë midis moshave 14-18 morën pjesë në një eksperiment të drejtuar nga studiues nga Departamenti i Psikologjisë Eksperimentale në Universitetin e Oksfordit. Ndryshe nga shumica e vendeve në të gjithë botën, në Mbretërinë e Bashkuar studentët 16-vjeçarë mund të vendosin të ndalojnë arsimin e tyre të matematikës. Kjo situatë lejoi ekipin të shqyrtojë nëse kjo mungesë specifike e arsimimit të matematikës tek studentët që vijnë nga një mjedis i ngjashëm mund të ndikojë në zhvillimin dhe njohjen e trurit.
Studimi zbuloi se studentët që nuk studionin matematikën kishin një sasi më të ulët të një kimike thelbësore për plasticitetin e trurit (acidi gama-aminobutirik) në një rajon kyç të trurit të përfshirë në shumë funksione të rëndësishme njohëse, duke përfshirë arsyetimin, zgjidhjen e problemeve, matematikën, kujtesën dhe të mësuarit Bazuar në sasinë e kimikateve të trurit të gjetur në secilin student, studiuesit ishin në gjendje të bënin dallimin midis adoleshentëve që studiuan ose nuk studiuan matematikë, pavarësisht nga aftësitë e tyre njohëse.
Për më tepër, sasia e këtij përbërësi kimik të trurit parashikoi me sukses ndryshimet në rezultatin matematikor të arritjeve rreth 19 muaj më vonë. Veçanërisht, studiuesit nuk gjetën ndryshime në kimikatet e trurit para se adoleshentët të ndalonin së studiuari matematikën. Roi Cohen Kadosh, Profesor i Neuroshkencës Kognitive në Universitetin e Oksfordit, drejtoi studimin.
Ai tha: “Shkathtësitë e matematikës lidhen me një sërë përfitimesh, duke përfshirë punësimin, statusin socio-ekonomik dhe shëndetin mendor dhe fizik. Adoleshenca është një periudhë e rëndësishme në jetë që shoqërohet me ndryshime të rëndësishme të trurit dhe njohjes. Mjerisht, mundësia për të ndaluar studimin e matematikës në këtë moshë duket se çon në një hendek midis adoleshentëve që ndalojnë arsimimin e tyre në matematikë në krahasim me ata që e vazhdojnë atë. Studimi ynë ofron një nivel të ri të kuptimit biologjik të ndikimit të arsimit në trurin në zhvillim dhe efektit të ndërsjellë midis biologjisë dhe arsimit.
“Nuk dihet ende se si mund të parandalohet kjo pabarazi, ose implikimet e saj afatgjata. Jo çdo adoleshent e pëlqen matematikën, prandaj duhet të hetojmë alternativa të mundshme, të tilla si trajnimi në logjikë dhe arsyetim që përfshijnë të njëjtën zonë të trurit me matematikën.”
Profesori Cohen Kadosh shtoi, “Ndërsa ne filluam këtë hulumtim para COVID-19, unë gjithashtu pyes veten se si qasja e reduktuar në arsim në përgjithësi dhe matematikën në veçanti (ose mungesa e tij për shkak të pandemisë) ndikon në trurin dhe zhvillimin njohës të fëmijëve dhe adoleshentëve. Ndërsa ne jemi akoma të pavetëdijshëm për ndikimin afatgjatë të kësaj ndërprerjeje, studimi ynë siguron një kuptim të rëndësishëm se si mungesa e një përbërësi të vetëm në arsim, matematika, mund të ndikojë në tru dhe sjellje.”
Studimi është ndërmarrë nga studiuesit e Universitetit të Oksfordit George Zacharopolous, Roi Cohen Kadosh dhe Francesco Sella (tani në Qendrën e Njohjes Matematike, Universiteti Loughborough).
Burimi / https://neurosciencenews.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
