Ka shumë prova që tregojnë se fëmijët mësojnë ndërsa luajnë. Por, saktësisht, si ndikon loja në të mësuar? Për të fituar një kuptim më të mirë të neuroshkencës pas të mësuarit me lojëra, ne mund të shohim se çfarë ndodh në trurin e dy njerëzve kur ata luajnë së bashku.
Leong ka studiuar prindërit dhe fëmijët e vegjël për të mësuar më shumë rreth lidhjes midis ndërveprimit social dhe të mësuarit. Grupi i saj kërkimor përdor një metodë të quajtur EEG dyadike, e cila mat aktivitetin e trurit të dy njerëzve në të njëjtën kohë. Këto matje hedhin dritë mbi neuroshkencën e ndërveprimit social. Në studimin e grupit për çiftet prind-fëmijë, një prind, zakonisht një nënë, dhe një foshnjë e vogël mbanin kapele EEG ndërsa luanin së bashku. Elektrodat në kapak matën sinjalet e trurit të tyre njëkohësisht, gjë që i lejoi studiuesit të përcaktonin se kur prindi dhe fëmija ishin në një gjendje sinkronizimi. Ky sinkronizim i përkohshëm i trurit ndodh kur sjellja e dy njerëzve është e koordinuar. Leong dhe grupi i saj zbuluan se kjo gjendje sinkronie është një faktor i rëndësishëm në të mësuarit që ndodh ndërsa dy njerëz luajnë së bashku. “Të luash me një partner paraqet mundësi për të krijuar një nivel shumë të lartë të sinkronizimit tru-tru,” thotë Leong, “kështu që loja është një kontekst i natyrshëm dhe optimal për të mësuar.” Ky lloj ndërveprimi nuk kufizohet vetëm tek prindërit dhe fëmijët. “Të njëjtat parime zbatohen në një shkallë më të madhe,” thotë Leong.
Përgatiti K.I / Burimi bold.expert
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
