“Oh sa mirë t’u bë se nuk dëgjon”, i thotë nëna fëmijës, kur rrëzohet, pëson ndonjë dëmtim apo humbet diçka. Kjo shprehje e frikshme dhe njëkohësisht e pa menduar, përdoret nga të gjithë, të mëdhenj e të vegjël.
Nga Lira Gjika
Pediatre
Fëmijët, nën shembullin e të rriturve e praktikojnë ndërmjet tyre, kur njëri nga ata dëmtohet apo i prishet ndonjë lodër. Ajo që është e dhimbshme në këtë rast, qëndron te indiferenca e të rriturit aty pranë. Të rriturit as që i bën përshtypje se kjo shprehje është e dëmshme për zhvillimin e dhembshurisë dhe të mirës.
Të rriturit nuk i shkon në mëndje se e ka për detyrë t’i mësojë fëmijës që po mbyll derën e zemrës për t’u bërë ashtu siç dëshiron, i mirë. Të rritur, e keqja nuk ndodh në një ditë, por ndërtohet në heshtje përditë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
