Unë kam qenë gjithmonë shumë keq kur bëhet fjalë për të kujtuar emrat e njerëzve. Miopia ime e fortë nuk ishte e dobishme: kur shihja njerëz në rrugë, në fakt, nuk mund t’i lidhja tiparet e fytyrës së tyre me emrin e tyre.
Një psikolog shpjegon pse i harrojmë emrat. Sipas David Ludden, profesor i psikologjisë në Kolegjin Gwinnett të Gjeorgjisë, zakonisht harrojmë emrat për 4 arsye.
- Një emër krijon një përkufizim të paqartë mendor.
Nëse ju them se unë kam një mollë në çantën time, në mendjen tuaj do të formohet një ide mjaft e saktë për objektin që përmenda. Përkundrazi, nëse ju them se ka një Marco në shtëpinë time, ky imazh i saktë nuk do të formohej.
Ju mund të mendoni për Marco kushëririn tuaj ose Marco të dashurin e motrës suaj; dhe këta emra do të binin ndesh me njëri-tjetrin.
- Emrat nuk kanë sinonime.
Kur kemi një fjalë në majë të gjuhës, por nuk mund ta nxjerrim, përdorim një sinonim. Me emrat nuk është e mundur të bëhet ky proces dhe për këtë arsye, kur i harrojmë ata para personit të interesuar, ne ndihemi keq.
- Një emër përmban dy fjalë, nëse jo tre.
Vetëm një emër nuk mjafton. Për ta mësuar përmendësh atë gjithashtu ju duhet një mbiemër. Kjo është arsyeja pse është më e saktë të thuhet se emri përbëhet nga të paktën dy fjalë: emri dhe mbiemri. “Mario Rossi”, “Vincenzo Esposito” dhe “Elena Bianchi” duhet të ruhen në mënyrë të plotë dhe vetëm atëherë mund të lidhen me një fytyrë.
- Emrat janë të rrallë.
Emrat janë tinguj që i dëgjoni pak gjatë ditës. Mbi 1,000 fjalë të dëgjuara, vetëm 1 do të jetë një emër personal. Pjesa tjetër do të mbulojë folje ose emra të objekteve.
Meqenëse kujtesa u jep prioritet stimujve që ndodhin më së shpeshti, është e natyrshme që emrat shpesh fshihen ose regjistrohen keq nga mendja jonë.
Si të mos harrosh kurrë një emër dhe të ruash fytyrën.
Ka 5 teknika që mund të përdorni për të mos harruar kurrë një emër dhe për ti thënë lamtumirë asaj ndjenje të urryer të shqetësimit që ju shoqëron sa herë që takoni dikë.
- Përsëritja subliminal
Kur takoni dikë vazhdoni bisedën, por përpiquni ta përsëritni emrin e tij duke e futur në një fjali. Kjo strategji do ti jap “mesazhin” trurit tuaj se ky emër është informacion i rëndësishëm dhe për këtë arsye ju duhet të angazhoheni për ta mësuar atë përmendësh.
- Bëni drejtshkrim mendor të emrit të tij.
Psikologu dhe eksperti i kujtesës Gary Small, në një artikull të botuar në revistën “Psychology Today”, sugjeron që të bëjmë një drejtshkrim mendor të emrit të atyre që na paraqiten. Kjo teknikë përdor fuqinë e kujtesës vizuale pasi krijon një imazh mendor të emrit.
- Përfitoni nga kartëvizita e tyre.
Disa muaj më parë kam gjetur veten rastësisht një ngjarje private me njerëz me të vërtetë të pasur. Tani nuk jam personi që i pëlqen këto parti, por unë jam mjaft i zgjuar për të kuptuar se kjo ngjarje mund të jetë një mundësi e rrallë dhe unike për të takuar njerëz me të cilët ndoshta punojmë së bashku.
Në një situatë të tillë, gjëja e fundit që dëshironi të bëni është të gaboni emrin e bashkëbiseduesit tuaj. Në këtë rast ju mund të përdorni kartëvizitën e tyre për të mësuar emrin përmendësh.
- Shtojeni atë në kontaktet tuaja, por gjithashtu shtoni më shumë informacione!
Ne kemi një mjet për të mos harruar emrat: lista jonë e kontakteve. Problemi është se ne nuk e përdorim atë siç duhet. Kur takoni dikë për herë të parë dhe e shtoni në kontaktet tuaja, mos e futni vetëm emrin e parë dhe mbiemrin.
Përfshini informacione të tjera për atë person, të tilla si interesat e tij, ngjyra e tij e preferuar, emrat e fëmijëve të tij, profesionin e tij dhe gjithçka që ai zbulon për veten në atë rast.
Pse duhet bërë diçka e tillë?
Sepse nesër ju mund të keni nevojë për ndihmën e tij dhe për ta bindur atë që ju mund të shfrytëzoni informata të dobishme të cilat do t’i keni harruar në të ardhmen, nëse nuk i keni shkruar diku.
- Bëni shoqërime ndërmjet emrit të tij dhe gjërave të tjera.
Shumë ekspertë sugjerojnë kombinimin e imazheve me lojëra fjalësh për të mësuar përmendësh identitetin e një personi. Këto lojëra fjalësh mund të kenë të bëjnë me alternime, domethënë përsëritjen e një letre të vetme.
Përfundim
Ndryshe nga ajo që besohet, ruajtja e informacionit ka të bëjë shumë pak me gjenetikën ose me “dhuratat natyrore të pamundura”.
Praktika dhe përdorimi i teknikave të përshtatshme të kujtesës lejojnë çdo person të bëhet i aftë në regjistrimin dhe kujtimin e emrave të njerëzve dhe të objekteve.
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / psicologiaapplicata.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
