Të bërit nënë ju ndihmon të rriteni në të gjitha llojet e mënyrave që nuk i prisni. Në shtatzëni, lindje dhe ato momente të hershme të çmuara, qëndresa juaj fizike nuk është ndonjë mrekulli. Kapaciteti juaj për dashuri zgjerohet me çdo shpirt të vogël që i shtoni familjes suaj.
Nuk po përmend asnjë emër, por kam një fëmijë që është brilant, por lëviz më ngadalë se një 90-vjeçar. Ai e vlerëson jetën. Ai do të shijojë çdo kafshatë ushqimi, çdo lëvizje të nofullës kur përtypet. Ai do të ndalet dhe do të nuhasë çdo petal të çdo luleje, do të shqyrtojë detajet e hollësishme të secilës detyrë të shkollës, në mënyrë që ta përfundojë atë pa të meta dhe do të marrë një orë të plotë për të vendosur një këmishë të palosur në një sirtar. Ai është një gjeni… dhe unë çmendem duke u përpjekur ta bëj atë të lëvizë me këmbët e tij.
Dhe atëherë janë vetëm gjërat e përditshme të nënës me të cilat merremi të gjithë. Zhurma e fëmijëve, luftimet, ngadalësia në të kuptuarit e tyre se si të funksionojnë si njerëz normalë. Të gjithë duke pyetur dy sekonda pasi ju të thoni se do t’i hidhni pak qumësht, se kur do të jetë gati qumështi i tyre. Fraza “të jesh i durueshëm” del nga goja ime jo më pak se 354 herë në orë. “Bëhu i durueshëm”, them unë… ndërsa mendja ime zbërthehet ngadalë.
Ngadalë po transformohem nga dikush që është gjithmonë në lëvizje tek dikush që pret, nga dikush që mendon dhe flet shpejt tek dikush që dëgjon. A luftoni edhe ju me durimin? Ndërsa nuk jam ekspert psikologjik / shpirtëror / emocional për këtë temë, disa strategji praktike më kanë ndihmuar jashtëzakonisht shumë.
Lutuni për durim
Unë mendoj se kërkimi i ndihmës me durim në baza ditore ka qenë ndoshta strategjia më e dobishme. Lutja në vetvete është një praktikë që kërkon shumë durim. Nuk mendoj se është ndonjë rastësi që ndërsa kam luftuar për të pasur një jetë më të fortë lutjeje, durimi im është rritur.
Mësojuni fëmijëve tuaj durimin
Studimet e mia të Biblës janë shumë të thjeshta; ne mësojmë përmendësh vargje, dëgjojmë shumë histori dhe përpiqemi të përdorim Shkrimet e Shenjta sa herë që zbatojmë disiplinën. Nëse ata kërkojnë për diçka më shumë se një herë, unë i kujtoj butësisht që të jenë të durueshëm, nganjëherë ndjekur me diskutime rreth asaj që do të thotë kjo. Për fëmijët e vegjël, është aq e thjeshtë sa, “Bëhu i lumtur ndërsa pret!” Për fëmijët më të rritur, mund të kërkojë më shumë studime se pse po mbajnë një qëndrim të padurueshëm. Duke bërë këtë, unë jam duke e bindur vazhdimisht veten për qëndrimin tim të padurueshëm!
Jini të përulur kur jeni të paduruar
Unë godas fëmijët e mi. Unë ngre zërin dhe reagoj kur jam shumë e zemëruar. Kështu që, duhet të kërkoj falje. Shpesh ajo që është e mrekullueshme për fëmijët është se ata janë kaq të hirshëm dhe të durueshëm me mua. Ata janë të shpejtë për të falur dhe për të ecur përpara… dhe ata kurrë nuk e përsërisin më atë veprim. Kjo më motivon të vazhdoj të rritem duke i dashur ata më shumë.
Rregulloni pritjet tuaja
Kur ndjehem i zhgënjyer dhe reagoj me padurim, shpesh ndodh sepse po përpiqem të fus një kunj katrore në një vrimë të rrumbullakët. Unë po i detyroj fëmijët e mi të bëhen gati dhe të dalin nga dera brenda 20 minutash kur atyre u duhen realisht 30. Unë po përpiqem të kapërcej dhjetë gjëra nga lista ime për të bërë kur realisht mund të bëj vetëm pesë. Unë pres që fëmija im tre vjeç të përpunojë informacione si një i rritur. Unë pres që të qëlloj në të gjithë cilindrat kur fëmija im i sëmurë më zgjoi 50 herë natën e kaluar dhe unë jam e rraskapitur. Unë e shtyj familjen dhe veten time në kufij… dhe pastaj të gjithë vuajmë. Ndonjëherë kur kam një “nga ato ditë” kur nuk kam durim për asgjë, duhet të marr pak frymë dhe të vlerësoj përsëri situatën, e cila çon në pikën time përfundimtare
Shtypni butonin e rivendosjes
Të bësh një “rivendosje” për veten ose gjithë familjen është një nga mjetet më të fuqishme të ndërtimit të durimit që kam zbuluar për rolin tim si nënë. Kur humbas qetësinë time dhe më duket sikur të gjithë po ikin, përpiqem të ndalem dhe të vlerësojse çfarë po ndodh. Ndonjëherë fëmijët kanë nevojë për një qëndrim dhe rregullim të sjelljes, që zakonisht tregon se edhe unë kam nevojë për një të tillë. Ne bëjmë një pauzë, lutemi, shikojmë një shkrim të shenjtë dhe përpiqemi të marrim një pritje se si duhet të kalojë pjesa tjetër e ditës.
Ndonjëherë duhet ta bëjmë këtë në një shkallë më të gjerë. Ndërsa pushimet afrohen ose stinët ndryshojnë, unë shpesh bëj një rivlerësim të vogël personal me orarin dhe qëllimet e mia. Burri im dhe unë gjithashtu kemi herë pas here atë që ne e quajmë me gjysmë shaka një “samit”, ku rishikojmë objektivat e familjes sonë në lidhje me financat, kohën dhe energjinë tonë. Kohë pas kohe, ne do të bëjmë një familje adhuruese për t’i mbajtur të gjithë në të njëjtën faqe me pritjet tona të familjes.
Kur bëhet fjalë për të, një buton personal ose i rivendosjes familjare ka të bëjë me vendosjen për sukses. Dhe kjo më ndihmon me durimin tim sepse mund të kem pritje më reale për gjithçka.
Burimi / https://www.myjoyfilledlife.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
