Shumë njerëz përjetojnë vetminë. Ato përfshijnë ata që dëshirojnë më shumë miq, por nuk arrijnë të krijojnë miqësi (p.sh., për shkak të besimit të ulët, mungesës së kohës, frikës nga refuzimi). Dhe ata që preferojnë të jenë në një lidhje romantike, por për shkak të faktorëve të ndryshëm (introversioni apo ndrojtja), e gjejnë veten padashur beqarë.
Pra, si e përballojnë njerëzit vetminë? Ndonjëherë, nëpërmjet konsumit (p.sh., duke u bërë materialist, duke blerë produkte nostalgjike), sipas një rishikimi të fundit.
Konsumi kompensues
Konsumi kompensues i referohet përdorimit të produkteve për të kënaqur nevojën psikologjike për t’u përkitur. Për shembull, një person që i frikësohet refuzimit mund të jetë më i gatshëm të blejë një produkt që e urrejnë, por që partneri e dëshiron, si një mënyrë për të sinjalizuar preferencat e përbashkëta. Përvojat kompensuese të konsumit mund të jenë neutrale apo edhe pozitive (p.sh., dhurimi për bamirësi).
Konsumimi i produkteve për të reduktuar vetminë
Disa produkte ofrojnë një lidhje indirekte ose simbolike me të tjerët. Një shembull është blerja e artikujve të përdorur (p.sh., një libër komik të përdorur, lojë ose orë). Ose blerja e produkteve nostalgjike (p.sh., një Volkswagen Beetle në vend të një SmartCar). Produkte të tjera reduktojnë vetminë më drejtpërdrejt duke shërbyer një “funksion lidhjeje sociale”. Në mënyrë të veçantë, njerëzit e vetmuar mund të kenë më shumë gjasa të zhvillojnë marrëdhënie emocionale me markat ose të antropomorfizojnë produktet (duke atribuar atyre karakteristika njerëzore).
Motivet e vetmisë dhe të vetë-ruajtjes
Lidhjet sociale janë të rëndësishme për mbijetesën; prandaj, vetmia tenton të aktivizojë motivin për t’u rilidhur. Megjithatë, vetmia mund të aktivizojë edhe vetë-ruajtjen dhe shmangien e të tjerëve. Pse? Sepse ndjenjat e vetmisë jo vetëm që na paralajmërojnë për mbrojtjen dhe mbështetjen e pamjaftueshme, por edhe për rreziqet e natyrshme në “përpjekjet e dëshpëruara dhe pa dallim për të krijuar marrëdhënie shoqërore të besueshme”. Prandaj, individët e vetmuar shpesh bëhen gjithnjë e më tepër hipervigjilentë, të përqendruar te vetja ose të përqendrohen te vetja.
Përgatiti K.I / Burimi www.psychologytoday.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
