Në fokus

January 30, 2020 | 9:27

Pse nuk duhen rrahur fëmijët?

Rrahja e fëmijëve shkakton probleme si: vetëvlerësimi, aftësia për të krijuar marrëdhënie, dhimbje morale dhe zhgënjim, qasje ndaj njohjes dhe zbulimit të botës, aftësia për të menaxhuar zemërimin dhe racionalizimi i ndjenjave janë të gjitha pasoja që janë komprometuar nga edukimi i dhunshëm dhe ndëshkues.

Sa herë që shtrohet çështja “të rrihen apo jo fëmijët”, i rrituri në detyrë pohon plot bindje:

“Jam rritur me bukë dhe shuplaka dhe prapë jam shumë i sjellshëm”, “Tani fëmijët janë të gjithë të paturpshëm, faji qëndron te prindërit që nuk i rrahin”.

Rrahja e fëmijëve: Po apo jo?

Rrahja e fëmijëve është një veprim mesjetar, në të vërtetë instinktiv dhe u përket atyre edukimeve dhe shoqërive që nuk kishin kaluar ende përmes filtrit kritik të pranimit dhe konsiderimit të individit si një “person” dhe që nuk kishin kaluar akoma përmes filtrit të moralit.

Rrahja e fëmijëve: Ja pse nuk duhet ta bëni   

Dhuna është pjesë e historisë njerëzore, megjithatë kapërcimi i saj nuk ishte i rastësishëm: morali, evolucioni i zakoneve dhe vlerave na kanë lejuar të dallohemi dhe të largohemi nga bota e kafshëve duke zbuluar se ekzistojnë mënyra të tjera për të shprehur veten , kjo rrugë nuk mund të përjashtojë arsimin.

Pseudo Plutarco ishte një nga autorët e parë që u bëri thirrje prindërve për përgjegjësi ndaj fëmijëve të tyre. A keni menduar ndonjëherë pse fëmijët mesjetarë u edukuan me një egërsi të tillë? Pse u rrahën me lehtësi dhe në mënyrë të vazhdueshme dhe nuk ushqeheshin nga një marrëdhënie e dashur e prindërve të tyre?

Është e lehtë për t’u përgjigjur këtyre pyetjeve: fëmijët vdisnin shumë shpesh, vdekshmëria e foshnjave mbeti e lartë deri në shekullin e 16-të, ky ekspozim ndaj vdekjes së fëmijëve i vunë të rriturit në një pozitë të mbrojtjes psikologjike për të cilën ata prireshin të mos bashkoheshin.

Pseudo Plutarco është i pari nga autorët klasikë që i thërret të rriturit para përgjegjësisë prindërore duke marrë parasysh se janë pjesë e një procesi trajnimi në të cilin duhet të ruhet pastërtia e fëmijës, duke e ndihmuar atë të bëhet një njeri i civilizuar.

Të gjithë autorët klasikë thonë se ndëshkimi fizik nuk shërben për asnjë qëllim tjetër përveç se të minimizohet besimi i fëmijës tek i rrituri duke zvogëluar rolin e tij si udhëzues: fëmija nuk duhet të ketë frikë nga prindi, përkundrazi ai duhet t’i besojë atij dhe duhet të jetë i prirur ta ndjekë atë.

Goditja e fëmijëve shkakton efekte negative dhe të dëmshme, sepse kjo bën që të mbizotërojnë dhuna dhe frika, në vend të qetësisë dhe kujdesit të duhur

Goditja, edhe nëse është “thjesht” shuplakë, do të thotë të tregosh që në jetë fiton kafsha më e fortë dhe se mosmarrëveshjet zgjidhen me frikë.

Frika nuk e motivon fëmijën të veprojë sipas të mirës dhe në bazë të një koncepti të fituar, ajo thjesht ndalon sjelljen e rrezikshme: fëmija nuk e kupton se ku dhe pse është gabim, ai vetëm kupton se nuk mund të vazhdojë me atë veprim ose me atë sjellje sepse, ai lloj veprimi e ka ekspozuar atë ndaj rrezikut për t’iu nënshtruar dhunës së prindërve.

Përballë faktit se rrahja e fëmijës nuk përcakton ndonjë njohuri pozitive te fëmijët, është shumë e lehtë që fëmija i ndëshkuar ose i rrahur të përsërisë të njëjtën sjellje në të ardhmen. Rezultati është: një prind gjithnjë e më agresiv dhe gjithnjë e më shumë kapriçoz, i zemëruar dhe i paaftë për të dalluar të mirën nga e keqja.

  • Rrahja e fëmijëve është destabilizuese për fëmijën, sepse e bëjnë të pamundur që ai të kuptojë gabimin;
  • Rrahja e fëmijëve është duke u zhdukur sepse e gjenetizon fëmijën në një pozitë inferioriteti në të cilin ai nuk mund të bëjë asgjë tjetër përveç vuajtjes;
  • Rrahjet e fëmijëve dëmtojnë marrëdhëniet prind-fëmijë.

Pasi ta godisni fëmijët tuaj, pyesni veten nëse ai e kuptoi se ku ishte gabimi i tij dhe mbi të gjitha pyesni veten për mundësinë që zemërimi juaj ishte një gabim i madh dhe shumë i rrezikshëm.

 

 

 

Burimi / https://www.vitadamamma.com/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top