Nga personazhet e famshëm të sportit dhe argëtimit si Simone Biles, Ariana Grande dhe Ryan Reynolds, tek përdoruesit e përditshëm të mediave sociale në Facebook, Twitter dhe TikTok, më shumë njerëz po flasin publikisht për shëndetin mendor.
Megjithatë, studentët dhe profesionistët në të gjitha fushat janë këshilluar prej kohësh se të folurit hapur për përvojat e tyre të shëndetit mendor rrezikon gjykime negative nga bashkëpunëtorët dhe mbikëqyrësit, gjë që mund të dëmtojë potencialisht karrierën e tyre. Ironikisht, edhe profesionistët në fushat e shëndetit mendor këshillohen të fshehin përvojat e tyre me sëmundjet mendore. Stigmatizimi i hapjes në lidhje me sëmundjet mendore mund të rezultojë gjithashtu në diskriminimin sistematik dhe përjashtimin nga profesionet e shëndetit mendor të njerëzve që mund të japin kontribute të vlefshme në këtë fushë – pavarësisht ose për shkak të përvojave të tyre unike të shëndetit mendor.
Stigma si pengesë për përfshirjen
Nëpërmjet një studimi tjetër të ardhshëm, ne identifikuam disa nga pengesat strukturore brenda psikologjisë klinike që mund të dekurajojnë psikologët të flasin për sëmundjen e tyre mendore. Një pengesë kryesore është se – përsëri, për ironi – stigma ndaj sëmundjes mendore ekziston nga brenda profesionit të shëndetit mendor. Ne kemi zbuluar se psikologët dhe të trajnuarit me sëmundje mendore mund të shihen padrejtësisht si të dëmtuar, të paaftë ose të vështirë për të punuar me të nga kolegët e tyre. Ne e bazuam këtë përfundim në përvojat tona personale në profesion, të kombinuara me një grup të madh kërkimesh mbi dinamikën e zbulimit të sëmundjeve mendore.
Përgatiti K.I / Burimi picks.my
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
