Nga dhimbja te shpresa, ky është mesazhi i “Demolition (Shkatërrimit) – Të duash dhe të jetosh”, një dramë psikologjike që rrëmben shikuesin dhe e fton të kapërcejë dhimbjen e humbjes së një njeriu të dashur.
Deri në çfarë mase jemi në gjendje të rindërtojmë jetën tonë pas traumave të rënda emocionale? Pas humbjes së një personi të dashur, ndonjëherë jemi të prekshëm deri në pikën e humbjes së qëndrimit në jetën tonë. Kjo është situata e paraqitur në Demolition – Love and Live.
Filmi na fton të reflektojmë se sa kalimtare është jeta dhe mbi të gjitha pasojat që mund të vijnë nga një aksident rrugor. Cili është reagimi ynë pas një situate të tillë? Cilat janë pasojat e një blloku emocional të kësaj përmase?
Do të përpiqemi t’u përgjigjemi këtyre pyetjeve duke marrë si pikënisje historinë që tregohet në filmin Demolition – To love and to live.
Komploti i shkatërrimit – Të duash dhe të jetosh
Regjisori Jean-Marc Vallé realizoi një film të klasifikuar brenda dramës psikologjike, një zhanër në të cilin emocionet shpesh përpunohen nga këndvështrime të ndryshme. Në këtë rast, inskenohen sjelljet e një personi që kalon nëpër faza të ndryshme zie deri në shërim.
Më shumë se një person do të lidhet me protagonistin Davis Mitchell, të luajtur nga aktori Jake Gyllenhaal. Drama dhe dhimbja balancohen në disa sasi të caktuara humori dhe sarkazme.
Në asnjë moment nuk synohet të simpatizohet vuajtja e protagonistit, por theksohet rëndësia e punës për sjelljen, për të përballuar disa goditje jetike.
Mesazhi i shpresës që përcjell filmi është se, pavarësisht vështirësive është e mundur të ecësh përpara. Kështu do të shfaqen personazhe si Karen, e luajtur nga Naomi Watts dhe djali i saj, me të cilin ajo fillon të rindërtojë jetën e saj.
“Njeriu ruan ekuilibrin e tij vetëm kur ecën përpara.” -Maxwell Maltz-
Përballja me humbjen e një personi të dashur
Secili prej nesh ka mënyrën e vet për t’u përballur me humbjen e një personi të dashur. Disa ndihen të humbur për një kohë të gjatë, ndërsa të tjerë përpiqen të ecin përpara dhe të shërohen sa më shpejt të jetë e mundur. Rrethana të ndryshme hyjnë në lojë, si përvoja, personaliteti apo cilësia e rrjetit mbështetës. Le të shohim më poshtë disa aspekte të rëndësishme në këtë drejtim:
Figura e Davis bën të qartë se qëndrimi ndaj problemeve është vendimtar. Është e mundur që trishtimi dhe dëshpërimi të ndikojnë në emocione, por nuk duhet të jenë të përhershme apo mbizotëruese. Ne mund të përmirësojmë gatishmërinë tonë dhe të ndihemi më mirë.
Filmi sillet rreth kuptimit të humbjes dhe pikëllimit të një personi të dashur. Prandaj, sjellja e Davis bëhet edhe e çuditshme. Psikologët Enrique Echeburúa dhe Arantxa Herrán shpjegojnë se disa njerëz janë rezistentë ndaj kapërcimit të kësaj ekstaze, dhe kjo mund të ndërhyjë në jetën e tyre dhe t’u shkaktojë dhimbje morbide.
Trauma e humbjes së një personi të dashur mund të kapërcehet me disa elemente pozitive. Kjo është ajo që ndodh midis Davis dhe Karen, një shenjë se jo gjithçka ka marrë fund.
Në sintoni me protagonistin e Demolition – të duash dhe të jetosh
Për protagonistin është e vështirë të shohë dritë në fund të tunelit, por në të njëjtën kohë arrin të krijojë një lidhje empatike me spektatorin, e cili e shtyn të dëshirojë që gjithçka të shkojë për të mirën e tij. Mesazhi i shpresës me të cilin është i mbushur komploti i filmit, zgjon gradualisht besimin tek shpresa. Spektatori dëshiron që ekzistenca e Davis të jetë përsëri e këndshme.
Megjithatë, një gjë është e qartë: dhimbja është një sfidë universale. Është një situatë me të cilën të gjithë përballemi herët a vonë.
Dhimbja e pashprehur mund të bëhet një barrë emocionale, por mund të kapërcehet, dhe Davis na e tregon këtë. Emocionet intensive nuk shfaqen në mënyrë të rregullt dhe ndonjëherë ato përzihen me të tjerët, siç shpjegon psikologu Vicente Prieto.
Përfundime
Demolition – Të duash dhe të jetosh, është një film në të cilin të gjithë mund të identifikohemi, pasi ekspozon situata dhe sfida që të gjithë hasim gjatë rrugëtimit tonë ekzistencial.
Filmi tregon të gjithë udhëtimin, nga vuajtja dhe kolapsi deri në momentin kur personazhi gjen një rrugëdalje.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi la mente e meravigliosa
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
