Pandemia e Covid-19 ka sjellë një mënyrë krejtësisht të re jetese, ndërkohë që ne luftojmë me zakonet e vjetra, po praktikohen të reja, qoftë mbajtja e maskave, ruajtja e distancës sociale apo kujdesi për të shkuar në ambiente të mbushura me njerëz apo prekja e një pakoje të dorëzuar në derën tonë. Shumë prej nesh presin që situata të kthehet në epokën e para-pandemisë, por shumica prej nesh janë prekur nga pasojat e saj në një mënyrë ose në tjetrën. Prandaj, nuk është ekzagjerim nëse themi se bota do të jetë një vend tjetër pas pandemisë.
Dr. Jyoti Kapoor, një psikiatër beson se gjatë pandemisë Covid-19 një problem i rëndësishëm ka qenë nevoja për një nivel të lartë vigjilence dhe sjellje të nevojshme paraprake, për t’u mbrojtur nga sëmundja.
Si shkaktoi pandemia një gjendje të vazhdueshme ankthi
Kur çdo sjellje përsëritet vazhdimisht, ajo bëhet zakon, por nëse shoqërohet me një emocion të fortë, ai emocion bëhet gjithashtu një reagim refleks. Tani ne jemi të gjithë në një gjendje ankthi dhe kjo ka vazhduar në nivele të ndryshme intensiteti për 1 vit e gjysmë. Gjatë valës së dytë, po përballemi shumë më tepër me raste infektimi dhe vdekjeje, ndaj sistemi nervor është i përmbytur me kimikate stresi, ndikimi ka të ngjarë të qëndrojë në formën e zhvillimit të çrregullimeve të ankthit edhe pasi të kalojë fatkeqësia.
Stresi është dërrmues për disa profesionistë si punonjësit e kujdesit shëndetësor dhe gazetarët që po shohin katastrofën të shpaloset para syve të tyre dhe tashmë simptomat e rraskapitjes emocionale janë të dukshme. Në popullatën e përgjithshme, njerëzit vulnerabël kanë zhvilluar episode klinikisht të rëndësishme të panikut, ankthit dhe çrregullimeve obsesive-kompulsive të cilat kërkojnë menaxhim mjekësor dhe psikologjik.
Ndikimi në zhvillimin e personalitetit të fëmijëve të vegjël
Brezi i ri nuk është në gjendje të jetojë sipas instinktit të tij natyror, nuk është në gjendje të lidhet fizikisht me bashkëmoshatarët e tij, nuk është në gjendje të ndjekë një rutinë të disiplinuar që përfshin ritmin e gjumë-zgjimit, modelet e të ngrënit, shkuarja në shkollë, dhe duke u kënaqur me aktivitetet në internet, të gjitha këto kanë efekte të gjera te personalitetet në zhvillim. Shumë fëmijë dhe të rinj po humbasin gjyshërit, prindërit, të afërmit dhe të dashurit e tyre për shkak të sëmundjes dhe objekteve të papërshtatshme të kujdesit shëndetësor që ka përshkallëzuar frikën e tyre për shoqërimin, si dhe është dobësuar besimi në kujdesin shëndetësor dhe organet drejtuese.
Një rritje e ndjeshme e fobive për sëmundjet mjekësore dhe pasiguritë
E gjithë kjo ka potencialin për të ndërtuar personalitete që ka të ngjarë të jenë të shqetësuar në mjediset shoqërore, mund të preferojnë botën virtuale në vend të asaj reale, mund të kenë fobi të rëndësishme për sëmundjet mjekësore dhe pasiguri për opsionet e trajtimit. Prandaj është e domosdoshme të fokusohemi në frikën dhe dilemat e brezit të ri duke rrënjosur pozitivitetin dhe ndjenjën e sigurisë.
Përshtypjet e dënimit në psikikën e të rinjve duhet të zëvendësohen me filozofinë pozitive të tolerancës dhe qëndrueshmërisë, se si ka kaq shumë njerëz të mirë që po shpëtojnë jetë, po frymëzojnë të tjerët, po ruajnë besimin dhe po bëhen më të fortë me fatkeqësitë. Ne duhet të përqendrohemi në mundësinë që paraqet një sfidë, në mënyrë që të mund të mësojmë mësimet tona dhe të ndryshojmë për mirë!
Burimi / https://www.pinkvilla.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
