“Ndonjëherë, kjo tendencë për t’i vënë nevojat tona të fundit buron nga një jetë kritike dhe dështimi. Shumicës prej nesh na thuhet pa pushim (shpesh nga një abuzues), se jemi dembelë ose të papërgjegjshëm ose jo të denjë për dashuri. Përfundimisht, ne arrijmë ta besojmë. Dhe kur dikush premton të na dojë, ne do të bëjmë pothuajse gjithçka për ta mbajtur atë dashuri”.
Unë u ndava me ish të dashurën 14 herë gjatë 5 viteve para se të kuptoja se sa thellë isha duke u manipuluar. Gjatë asaj duzine apo më shumë ndarjesh dhe viteve kur më në fund e kapërceva atë, arrita të kuptoj se isha në një marrëdhënie abuzive. Por si të rriturit e tjerë me ADHD të cilët e fusin veten plotësisht dhe tërësisht në marrëdhënie, unë u verbova nga dëshira ime (e ushqyer nga vetëbesimi i ulët) që të mos e lëshoja kurrë partneren time.
Doja dëshpërimisht të isha djalë i mirë. Por qëndrimi në një marrëdhënie abuzive nuk më bëri hero. Ajo po kalonte një kohë të keqe për arsye të moskontrollit tim dhe unë doja ta shpëtoja, por qëndrimi thjesht e bëri jetën time të vështirë më shumë seç duhej. Dhe, në fund, ajo më shkatërroi dhe më braktisi gjatë kohës që kisha nevojë për të. Ajo që mësova nga kjo marrëdhënie ishte e paçmueshme: Ju nuk keni pse të vuani vetëm sepse dikush tjetër është në një vend të keq.
Të rriturit me ADHD zakonisht luftojnë për të fituar dhe ruajtur besimin e të tjerëve; pavarësisht kësaj, ne jemi shumë besimtarë dhe besnikë ndaj të tjerëve. Ne gjithashtu jemi tepër falës dhe priremi të heqim dorë nga incidentet negative në një përpjekje për të qenë një paqebërës ose kënaqës i njerëzve, duke mos vlerësuar vërtet dëmin që po grumbullojmë.
Ndonjëherë, kjo tendencë për t’i vënë nevojat tona të fundit buron nga një jetë kritike dhe dështimi. Shumë prej nesh na thuhet pa pushim (shpesh nga një abuzues), se jemi dembelë ose të papërgjegjshëm ose jo të denjë për dashuri. Përfundimisht, ne arrijmë ta besojmë. Dhe kështu kur dikush premton të na dojë, ne do të bëjmë pothuajse gjithçka për ta mbajtur atë dashuri.
Por abuzimi nuk buron kurrë nga dashuria; abuzimi buron nga mosrespektimi dhe shpërfillja. Sjellja abuzive mund të përfshijë bërjen e viktimës që të ndihet vazhdimisht fajtor për gabimet e lidhura me ADHD, dhe përdorimin e atij tregimi të drejtuar nga faji për të ruajtur kontrollin. Abuzimi nuk është i njëjtë me një zënkë. Abuzimi fillon kur partneri nuk do ta lërë një çështje pasi të jetë zgjidhur. Abuzimi përshkallëzohet kur e gjeni veten duke qarë për shkak të sjelljes së vazhdueshme lënduese të partnerit tuaj dhe ndiheni të pafuqishëm për ta ndaluar atë ose përgjegjës për të kur nuk jeni.
Sipas përvojës sime, abuzimi vjen në lëvizje afatshkurtra dhe afatgjata, si të hedhësh poshtë vazhdimisht të vërtetën ose pikëpamjet e tua kur përpiqesh shprehesh, ose të thotë që je gjithmonë i gabuar ose i hutuar kur nuk je në të vërtetë. Ndonjëherë një abuzues do të spërkasë me drama, seks dhe shantazhe emocionale për t’ju larguar më tej nga kursi. Me kalimin e kohës, ju bëheni gjithnjë e më të nënshtruar ndaj pikëpamjeve të tyre, ose thjesht humbni energjinë për t’u marrë me ta nëse vendosni kufijtë tuaj dhe kështu u jepni atyre autoritet.
Është shumë e rëndësishme të njohësh atë gjuhë ngacmimi: kërcënime të rregullta dhe mbyllje sa herë që parashtroni një problem të pazgjidhur. Nëse është e pazgjidhur, atëherë nuk është “gjithçka në kokën tuaj”; është problem i dyve.
“Të vërtetat e ashpra” që zakonisht janë kritika personale nga të cilat “mund të mësosh” i bëjnë ata mësues dhe ju student, veçanërisht kur ata nuk dëgjojnë asnjë përgjigje. Këto “të vërteta” thjesht shkatërrojnë më tej vetëvlerësimin tuaj dhe ekspozojnë pasiguritë tuaja për t’i bërë ata të vjedhin qendrën e vëmendjes nga çështja aktuale. Ju nuk jeni “në mohim” për të metat tuaja personale; vetëm se ka disa beteja që nuk keni pse t’i luftoni dhe ato që dikush që ju ka dashur vërtetë nuk do t’i insistonte kurrë.
Përkundër asaj që ata mund të thonë, partneri juaj nuk është i vetmi që do të jetë “i sinqertë” me ju. Familja dhe miqtë kujdesen për mirëqenien tuaj afatgjatë. Komunikoni me ta, edhe nëse jeni të shqetësuar se ata do të gjykojnë marrëdhënien tuaj.
Marrëdhëniet abuzive ndodhin për shumë arsye dhe jo çdo abuzues është në thelb i keq. Në përvojën time, abuzimi buron nga pasiguria. Instinkti juaj i parë mund të jetë që të përpiqeni të rregulloni partnerin tuaj dhe të zgjidhni problemet e tij, por në të vërtetë nuk mundeni sepse nuk është problemi ose faji juaj.
Kujtimet dhe vetëfajësimi
Ndonjëherë, ne lejojmë që abuzimi të vazhdojë sepse abuzuesi lidhet me kujtimet e lumtura të një personi të mirë që e kemi dashur për shumë arsye. Por kujtimet janë ngjarje të së kaluarës. Përdorni fuqinë tuaj ADHD për të ndjerë atë që po ndodh në të tashmen.
Në të njëjtën kohë, pranoni që edhe ju ndonjëherë do ta hidhni topin. Është normale dhe është në rregull të ngatërroni gjëra të vogla. Është mirë që të mos i ktheni menjëherë mesazhet. Është në rregull të vonohesh dhe të kërkosh falje për këtë. Është në rregull të kesh hapësirën tënde. Nuk është në rregull që ata ta mbajnë atë kundër jush dhe sigurisht që nuk përputhet me ata që ju tradhtojnë.
Nëse keni frikë se jeni në një marrëdhënie psikologjike abuzive, më poshtë jepen disa këshilla për të fituar perspektivë dhe forcën për të vënë veten në radhë të parë:
Shkruani gjithçka. Merrni kohën që ju nevojitet për të reflektuar dhe shënuar ndjenjat tuaja, PASTAJ formoni mendimin ose argumentin tuaj.
Mos nxitoni të përgjigjeni kur ato shkaktojnë emocione të forta. Uluni në ndjenjat tuaja. Sa më vonë ta jepni, aq më mirë do jeni në gjendje të shihni imazhin e asaj që po ndodh.
Mos e fajësoni ADHD-në tuaj dhe mos lejoni që ata ta bëjnë këtë. Vetëm sepse keni tipare ADHD nuk do të thotë që ju jeni një aktor joracional.
Mos i lini të kontrollojnë telefonin ose rrjetet tuaja sociale dhe mos kotrolloni të tyret. Nëse jeni duke kërkuar papastërti, gjithmonë do ta gjeni. Kjo sjellje çon vetëm në pasiguri dhe dramë. Ajo gjithashtu tregon një mungesë besimi, i cili është një problem shumë i madh. Ju të dy keni të drejtë për biseda private. Nëse dyshoni se po ju spiunojnë, ndryshoni fjalëkalimet tuaja dhe dilni nga të gjitha pajisjet.
Është në rregull të kesh gjëra që janë personale për ty. Miq, një hobi, apo edhe një palestër tjetër.
Nuk kemi borxhe. Paguani njerëzit shpejt dhe siguroni një rekord të besueshëm në mënyrë që ata të mos përfitojnë.
Nëse ndiheni të kërcënuar ose të bllokuar, dilni. Nëse ata vazhdojnë të reagojnë në mënyra ekstreme shkëputuni. Gra, mos e falni dhe mos e justifikoni dhunën fizike. Burra, mos lejoni që një grua t’ju godasë dhe gërvishtë vetëm sepse e dinë që nuk do ta kundërshtoni. Nuk ka turp të largohesh nga një luftë, askush nuk meriton të goditet apo lëndohet.
Fikeni telefonin nëse i bien pa pushim. Telefonat janë një zinxhir i lehtë dhe një shpërqendrim dhe varësi e madhe e jetës. Nuk keni pse u thoni atyre se ku jeni, por vetëm që jeni të sigurt dhe keni nevojë për hapësirë derisa të jeni gati për t’u angazhuar përsëri. Tregoni një kohë kur do të ktheheni tek ata dhe fikeni telefonin.
Ju nuk jeni të paaftë për të funksionuar pa to. Ju ishit një individ plotësisht funksionues më parë dhe akoma jeni.
Mjerimi e do shoqërinë dhe kërkon ndjeshmëri. Ndjenjat e tyre nuk janë problemi ose faji juaj.
“Të dua” nuk i thanë lotët dhe ju nuk e meritoni të qani. As seksi i mirë dhe as disa ditë trajtimi i mirë para se të ktheheni në të njëjtën sjellje negative. Gjithashtu është e lehtë të harrosh se nuk ke qarë kurrë aq shumë para se të bini në atë vrimë. Dhimbja emocionale mund të bëhet problematike dhe dërrmuese.
Marrëdhëniet duhet të jenë 50/50. Nuk jeni egoistë nëse keni dëshira dhe nevoja. Është respekt dhe partneritet, jo ofertë dhe kërkesë.
Është mirë të jesh miqësor me të huajt dhe njerëzit e tjerë. Të qeshësh me një mik të seksit të kundërt nuk do të thotë që je një tradhtar.
Ndaloni së krijuari terrenin e mesëm. Nëse dikush është duke bërë diçka që ju bën të ndiheni të dyshimtë ose të mërzitur, komunikojeni atë dhe këmbëngulni që t’ju marrë seriozisht. Pa dëgjim me respekt, një marrëdhënie nuk mund të mbijetojë.
Ju thjesht mund t’i shqetësoni ata atë ditë për shkak të ADHD. Është pjesë e paketës suaj shumë pozitive dhe të dashur, por gjithmonë do të ketë ditë kur ADHD -ja juaj do të shpërthejë dhe nuk është faji juaj. Ju meritoni të jeni të dashur si për ditët e mira ashtu edhe për ato të këqija. Ju meritoni të merreni ashtu siç jeni- një person i tërë dhe i mrekullueshëm.
Burimi / https://www.additudemag.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
