Këshilla & Arsye

June 17, 2020 | 8:02

Sindroma e të pasurit frikë për të dalë nga shtëpia dhe për t’iu rikthyer normalitetit

Ekspertët e quajnë atë sindromën e kasolles ose të burgosjes, të cilat tregojnë frikën e të pasur përsëri kontakte me pjesën e jashtme dhe t’i rikthehesh jetës “normale”, pas një periudhe të gjatë izolimi. Këtu keni gjithçka që duhet të dini dhe këshillat se si të dilni nga kjo gjendje.

Flitet shumë për sindromën e kasolles, për frikën me të cilën përballen shumë njerëz kur mendojnë t’i rikthehen jetës së përditshme pas periudhës së gjatë të izolimit. Në psikologji, sindroma e kasolles ose burgosjes nuk konsiderohet një çrregullim mendor, por një reagim – më shumë se i ligjshëm – për një moment stresi të fortë siç është ai që kemi përjetuar të gjithë dhe, madje po e përjetojmë edhe sot, për shkak të urgjencës së Coronavirusit.

Le të përpiqemi të kuptojmë së bashku se çfarë është sindroma e kasolles, pse të dilni jashtë mund të jetë kaq e frikshme dhe çfarë mund të ndodh kur ju vetë vuani nga kjo sindromë ose nëse një person i dashur i juaji vuan prej saj.

Çfarë është sindroma e kasolles dhe pse të gjithë flasin për të

Më në fund, pas muajsh izolimi, është e mundur – megjithëse shumë gradualisht dhe me kufij – të kthehemi në jetën dhe zakonet tona. Nëse shumica prej nesh janë entuziastë për të, ka edhe nga ata që e përjetojnë fundin e izolimit me ankth dhe shqetësim, pa asnjë dëshirë për t’u larguar nga shtëpia.

Ekspertët flasin për sindromën e kasolles ose burgosjes dhe është një gjendje mjaft e përhapur, në kundërshtim me atë që dikush mund të mendojë. Më të prekurit janë ata që kanë arritur të menaxhojnë mirë periudhën e izolimit dhe që tani përjetojnë një ndjenjë të fortë papërshtatshmërie me idenë për të prishur përsëri rutinën e tyre.

Shtëpia si i vetmi vend i sigurt

Shtëpitë tona, fillimisht të para si burgje, me kalimin e kohës janë shndërruar në një vend të sigurt, që na ka mbajtur larg Coronavirusit dhe që në një farë mënyre, ka kontribuar edhe në ngadalësimin e ritmeve tona, duke na dhënë mundësinë për të gjetur më shumë kohë për gjërat me të vërtetë të rëndësishme.

Edhe ata që fillimisht nuk e mirëpritën idenë e izolimit, mund të mos ndjehen fort mirë me idenë e kthimit në jetën e mëparshme, qoftë nga frika në lidhje me përhapjen e Coronavirusit, qoftë edhe nga afeksioni  ndaj rutinës së re, me të cilën janë mësuar tashmë.

Studimet e para mbi sindromën e kasolles datojnë që nga fillimi i viteve 1900, kur minatorët e arit në Shtetet e Bashkuara u detyruan të kalonin muaj të tërë brenda një kasolleje. Pas izolimit, u rrit ndjenja e refuzimit të kthimit në jetën shoqërore dhe në bashkësi, e shoqëruar nga ndjenja stresi dhe probleme në menaxhimin e ankthit dhe sulmeve të papritura të panikut. Kjo është ajo që po ndodh me shumë prej nesh sot, pas izolimit.

Cilat janë simptomat paralajmëruese

Sindroma e kasolles është mjaft e përhapur, si tek të rriturit ashtu edhe tek fëmijët. Kujtojmë që edhe të vegjlit po paguajnë çmimin e urgjencës. Ka simptoma që janë të zakonshme për të gjithë ata që vuajnë nga sindroma e kasolles ose të burgosjes.

Më të zakonshmet janë:

  • Letargji
  • Përqendrim i dobët
  • Mungesë motivimi dhe apatie
  • Trishtim
  • Frikë për të dalë

Mund të ndodhë që të ndjeheni të lodhur dhe të mpirë, me nevojën e çuditshme dhe të pamotivuar për të fjetur pasdite dhe vështirësinë për t’u ngritur herët në mëngjes. Mund të shfaqet ankth dhe agjitacion, të cilat shoqërojnë në veçanti idenë e daljes jashtë. Ata që vuajnë nga kjo sindromë ndjehen mirë dhe të sigurt vetëm brenda shtëpisë, sikur të mos kenë nevojë për asgjë tjetër.

E para nga gjithë mjetet juridike është të marrësh kohë dhe të bësh hapa të vegjël

Siç e parashikuam në fillim, në psikologji sindroma e kasolles nuk konsiderohet një çrregullim mendor, por një reagim normal emocional pas një situate stresi të fortë dhe pas një gjendje izolimi që ka zgjatur për një kohë të gjatë. Nuk ka kurë që bën mrekulli dhe as mjete të sakta. Ajo që është me të vërtetë e rëndësishme është t’i jepni vetes kohë dhe nëse nuk vuani ju personalisht, t’u jepni kohë të prekurve. Ndërsa të detyroni veten ose të tjerët të dalin jashtë mund të duket një zgjidhje, në të vërtetë nuk është ashtu.

Përkundrazi, është e mundur të veprohet gradualisht, me hapa të vegjël. Mund të filloni me një shëtitje të thjeshtë në afërsi të shtëpisë tuaj, pa pasur nevojë të merreni me vende më të mbushura me njerëz, siç është supermarketi.

Trurit tonë iu desh kohë që të mësohej me rutinën e bllokimit dhe, në të njëjtën mënyrë, duhet të mësohet me këtë rikthim në normalitet. Për të filluar, vendosni një rutinë të re ditore: duhet të shmangni pushimin për një kohë të gjatë, të përpiqeni të përfshini aktivitete të ndryshme gjatë ditës dhe, shumë e rëndësishme, të ndjeheni të gatshëm të vendosni një orar në të cilin të dilni nga shtëpia, në mënyrë që të bëhet një lloj takimi ditor.

E rëndësishme është të kuptoni se keni nevojë për ndihmë

Zakonisht, gjendja emocionale që karakterizon sindromën e kasolles kthehet në mënyrë spontane, duke i dhënë vetes kohën e nevojshme për t’u mësuar me ritme të caktuara dhe duke filluar të dilni nga shtëpia. Nëse e kupton se nuk mund ta kapërceni atë – ose nëse mendoni se dikush afër jush nuk mund ta bëjë atë vetë – është me rëndësi jetike të pranoni se keni nevojë për ndihmë.

Asnjëherë nuk duhet të keni turp të kërkoni ndihmë

Në këtë rast, është e dobishme të shkoni te psikologu, të konsultoheni me dikë kompetent i cili mund të japë rehati dhe të sigurojë gjithë mbështetjen e nevojshme për të përballuar këtë gjendje. Nuk ka asgjë të gabuar të kërkosh ndihmë, ashtu si nuk është absolutisht e gabuar të jetosh fundin e izolimit me një frymë tjetër.

 

 

Burimi / https://blog.cliomakeup.com/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top