Një studim i kohëve të fundit zbuloi se objektet e kontaminuara tërhiqeshin më mirë sesa objektet jo të kontaminuara në kontekstin e COVID-19.
Kujtesa është një komponent i rëndësishëm i Sistemit imunitar të sjelljes (BIS), një sistem mbrojtës që mbron nga patogjenët. BIS përfshin mekanizma të ndryshëm psikologjikë që shërbejnë për të shmangur patogjenët që mund të përbëjnë një kërcënim, ose përndryshe i dëbojnë ato nëse gëlltiten. Neveria është një pjesë e rëndësishme e BIS dhe besohet se ka evoluar si një mënyrë për të parandaluar njerëzit të gëlltiten gjëra që mund të rrezikojnë kontaminimin. Stimujt e neveritshëm tërheqin më shumë vëmendje sesa stimujt neutralë dhe gjithashtu mbahen mend më mirë. Stimujt e koduar në kujtesë në një kontekst mbijetese mbahen mend më mirë sesa ato të koduara në një kontekst jo-mbijetese. Në lidhje me këtë, stimujt e kontaminuar (kundrejt jo të kontaminuarve) mbahen mend gjithashtu më mirë. Në punën aktuale, Gaëtan Thiebaut dhe kolegët shqyrtojnë efektet e kontaminimit në kujtesë në lidhje me COVID-19. Duke pasur parasysh numrin e bartësve asimptomatikë gjatë gjithë pandemisë, shumica e njerëzve nuk do të shihnin shenja vizuale të sëmundjes (p.sh. gjak, lëkurë të zbehtë, lëngje trupore) kur bien në kontakt me individë të infektuar. Kështu, personat e infektuar nuk mund të identifikohen si kërcënim për shëndetin.
Duke qenë se shenjat vizuale të infeksionit mungojnë kryesisht në shumicën e individëve të infektuar me Covid-19, ka më pak shenja që mund të shkaktojnë neveri. Kujtesa, e cila është e ndjeshme ndaj neverisë, mund të mos jetë e përshtatshme për kontekstin e COVID-19, duke e bërë potencialisht BIS të papërshtatshëm për trajtimin e sëmundjeve moderne. Autorët shkruajnë, “një çështje kyçe e hetuar në studimin aktual ishte nëse efektet e kontaminimit në kujtesë mund të arrihen kur nuk ka shenja të dukshme që shkaktojnë neveri”.
Përgatiti K.I / Burimi www.psypost.org
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
