FB

February 19, 2021 | 8:35

Varësitë nga rrjetet sociale, formimi i vetes në internet

Facebook është ndër rrjetet sociale më të përdorura, por me to edhe Twitter, MySpace, Instagram, Google+, LinkedIn. Deri më sot, duket se WhatsApp është më i përdoruri nga të rinjtë italianë dhe nga disa hulumtime duket se konsiderohet “i domosdoshëm” nga të rinjtë. Rrjetet multimediale na lejojnë të lidhemi me njëri-tjetrin, kudo në botë, duke na ofruar mundësinë të ndajmë pasionet, fotot dhe disponimin tonë, mbase me njerëz të rinj që kanë të njëjtat interesa si ne. Është një mundësi e shkëlqyer për secilin prej nesh sepse sa më të gjera janë rrjetet, aq më shumë ato stimulojnë mendimin, zgjerojnë pikëpamjet dhe hapin perspektiva të reja duke promovuar inovacionin.

Nga ana tjetër, siç e dimë të gjithë, ne mund të mbetemi “të bllokuar në rrjet”. Rreziku i madh është të mos dish të menaxhosh dhe kontrollosh përdorimin e tyre. Të paktën 5,000 të rinj në Itali konsiderohet se janë në rrezik të varësisë nga rrjetet sociale, pasi ata kalojnë 2 deri në 3 orë në ditë në profile të ndryshme të krijuara në internet. Një studim i fundit sheh 8 në 10 adoleshentë italianë të lidhur në një rrjet social dhe të angazhuar në azhurnime të vazhdueshme të profilit. Krahas karakteristikave pozitive, të tilla si ndarja, rikuperimi i miqësive të vjetra dhe lindja e miqve të rinj, ka edhe miq negativ. Mjafton të themi se nëse shtojmë kohën e kaluar çdo ditë në kompjuter, internet, celular dhe TV, arrijmë mesatarisht 8-9 orë në ditë të kaluara në një ekran. Ka mbetur pak kohë për t’u përfshirë në aktivitete relaksuese dhe për të ushqyer marrëdhënie personale.

Dhe kështu dëgjojmë gjithnjë e më shpesh për patologji të tilla si varësia në internet, ngacmimi në internet dhe rreziku i sëmundjes është konkret. Një hulumtim italian që synonte të hetonte përdorimet e Facebook, thekson se përdorimi i mediave sociale do të synonte kryesisht rritjen e kapitalit shoqëror, ndarjen e fotove, humorit, muzikës dhe artikujve qesharakë, mbajtjen e marrëdhënieve me njerëzit që janë larg. Por përdorimi “hetimor” është gjithashtu predonderant për të vëzhguar njerëzit, interesat e tyre, deri në përndjekjen e tyre. Një tjetër përdorim që haset më shpesh është ai që lidhet me krijimin dhe pjesëmarrjen në grupe. Këto ju lejojnë të organizoni lehtësisht ngjarje, të flisni për një temë me interes të përbashkët dhe të shkëmbeni informacione.

Sidoqoftë, përdorimi i grupeve në Whatsapp shpesh ka për qëllim të talljen e dikujt (një shok klase, një profesor) midis më të rinjve ose të ndajë foto që duhet të qëndrojnë në zonën e privatësisë. Kjo mund të rezultojë në atë që quhet ngacmim në internet. Adoleshentët janë ndoshta më të rrezikuarit, pasi ata janë duke përjetuar një moment brishtësie në lidhje me ndërtimin e një personaliteti më të fortë. Një periudhë dinamike dhe domethënëse fillon me adoleshencën, e cila e largon subjektin nga fëmijëria dhe e afron atë me moshën e rritur. Shndërrimet që e shqetësojnë përfshijnë sferat psikike dhe somatike.

Sidoqoftë, unë besoj se për të kuptuar më mirë se çfarë ndodh në adoleshencë dhe çfarë mund të jetë shumë e lidhur me varësinë nga interneti është e nevojshme të hedhim një vështrim në atë që ndodh në fëmijëri dhe në veçanti funksionit të nënës. Kjo do të thotë që kur fëmija shikon nënën e tij, e cila në të njëjtën kohë e shikon duke u përpjekur të kuptojë nevojat e tij, ai e sheh veten të reflektuar në sytë e saj. Ky proces i lejon fëmijës të kuptojë se ekziston dhe vë bazat për ndërtimin e një ndjenje të vetvetes, në bazën e zhvillimit të vetëvlerësimit dhe vetëbesimit. E gjithë kjo do të përbëjë bagazhin narcisist në të cilin adoleshenti mund të mbështetet për t’u lidhur me botën e jashtme.

Kur ky proces nuk është mjaft i mirë, fëmija, në vend që të jetë në gjendje të “jetë”, falë mbrojtjes së një ambienti që përshtatet me nevojat e tij, do të mësojë të reagojë ndaj mjedisit, duke iu përshtatur gjendjes shpirtërore dhe nevojave e tjetrit, në vend që të përqendrohet tek vetvetja. Kjo do ta bëjë fëmijën, të kapet pas nënës, pastaj tek njerëzit e jashtëm ose objektet që do të bëhen thelbësore pikërisht si zëvendësime të diçkaje që nuk është konstituuar në botën e brendshme. Kështu strukturohen varësitë patologjike.

Adoleshenca është momenti evolucionar që ka funksionin e përfundimit të procesit të ndarjes ose atë proces në të cilin ndodh një shkëputje brenda një marrëdhënieje në të cilën secili njeh ekzistencën e tjetrit. Për adoleshentin, ndarja do të thotë të bëhesh autonom, por kjo e referon atë në ndërthurjen e varësi / pavarësisë. Në një situatë simetrie të gjithë mund të marrin dhe ofrojnë mbështetje dhe miku i zemrës bëhet ai të cilit mund t’i shprehen një seri e tërë emocionesh shumë të forta që nuk mund t’u shfaqen të rriturve. Grupi gjithashtu bën të mundur ndarjen dhe lehtësimin e atyre ndjenjave të fajit që lidhen me ndarjen nga varësitë e fëmijërisë.

Në detyrën e vështirë të integrimit dhe dhënies së një sensi subjektiv të transformimeve që po ndodhin, ndarja me grupin e kolegëve përbën një mbështetje dhe rrjeti një mjet i jashtëzakonshëm. Megjithatë nuk është pa rrezik. Ajo që çon në një përdorim të tepruar të rrjeteve sociale në veçanti është kërkimi i vazhdueshëm për ekzistencën e vet, për tu parë nga të tjerët; prandaj të jesh në internet do të thotë të ekzistosh. Prandaj, rrjeti bëhet zëvendësimi i syve të nënës në fëmijërinë e hershme. Duket sikur djali mundet, përmes reagimeve të të tjerëve, të ndjehet real dhe të ndërtojë një imazh të identitetit të tij.

Për më tepër, duke përdorur rrjetet sociale, marrëdhëniet prej mishi dhe gjaku shmangen ose kufizohen. “Shokët” në facebook janë shumë dhe sa më i madh të jetë numri, aq më shumë kënaqet narcizmi i dikujt. Takimi, kontakti dhe intimiteti që do të favorizonin procesin e diferencimit, në rastet më të përfshira, zëvendësohen nga dëshira më e madhe për të “treguar veten” në rrjet. Shmangia e kontaktit të drejtpërdrejtë me tjetrin mund të qëndrojë në themel të frikës së djalit për të mos shkaktuar konfirmim të narcizmit të tij që mund të dëmtojë një vetvete tepër të brishtë. Prandaj, grupet krijohen në mënyrë që të fyejnë një shok “të dobët” duke mbrojtur veten nga sulmet ndaj narcizmit të dikujt.

Dhe kështu, ne shpesh i shohim sytë e fëmijëve të kthyer në një ekran dhe jo në sytë e tjerë. Por pa krahasimin real, humbet edhe mundësia e njohjes së vetvetes në sytë e tjetrit, duke rizbuluar aspektet e vetvetes dhe kështu duke filluar proceset e maturimit.

Nëse nga njëra anë, rrjetet sociale dhe interneti përfaqësojnë mjete të shkëlqyera që mund të favorizojnë zhvillimin e mendimit, njohurive ndërkulturore dhe shkëmbimin e ideve, emocioneve dhe që mund të na bëjnë të gjithëve më të afërt dhe të dobishëm si qytetarë të së njëjtës botë, nga ana tjetër një përdorim masiv i këtyre mjeteve mund të shkaktojë çekuilibër midis kohës së kaluar para një ekrani dhe asaj të kaluar me veten ose me të tjerët, duke gjeneruar një shqetësim të brendshëm që mund të kapet dhe të ballafaqohet.

Kohët moderne të karakterizuara nga moda e paraqitjes dhe siguria e dukshme nga shpallja popullore, puna e dijes dhe e vetë-zbulimit të ndarë nga gjykimi i jashtëm nuk rezultojnë të jetë e mundimshme dhe nganjëherë dukshëm të pakonceptueshme.

 

 

Burimi / https://www.ilsigarodifreud.com/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top