FB

November 22, 2021 | 8:25

Analiza e vizatimeve të fëmijëve

Sjellja, mënyrat e lidhjes me të tjerët dhe vizatimet janë mjetet që fëmijët kanë për të komunikuar brendësinë dhe emocionet e tyre me botën e jashtme. Vizatimet janë, veçanërisht në moshë të re, mjetet kryesore për të deshifruar gjendjen emocionale, shqetësimin ose gjendjet personale që një fëmijë percepton.

Prandaj, analiza e vizatimeve është thelbësore në epokën në të cilën gjuha nuk është ende plotësisht e zhvilluar dhe e artikuluar me një paraqitje të saktë të asaj që të vegjlit perceptojnë dhe ndiejnë dhe se si ndihen ata vetë.

Më poshtë është një shembull i një analize të paraqitjeve krijuese të bëra nga një fëmijë 3-vjeç e 6-muajsh dhe si interpretohen ato. Së pari analizohet një vizatim i personit të tij dhe më pas një vizatim i të gjithë familjes.

Analiza e vizatimeve të një fëmije

Autoportret

Ky fëmijë, 3 vjeç e 6 muajsh, është në gjendje të ndërtojë dhe formojë imazhe në një mënyrë të përshtatshme për moshën e tij. Ai përfaqësohet si një vijë që fillon nga fundi i fletës e lart, duke prekur skajet, shenjë se është në gjendje të ketë vetëdije të plotë të qenies së tij dhe është shumë konkret (duke filluar nga fundi). Vizaton kokën me një hark të gjerë ndërsa mendimet i përpunon shumë lehtë, duke përdorur me njohuri imagjinatën dhe kreativitetin.

bambino

Këto janë qendra dhe pika e parë e referencës në të cilën ndjen se i përkisni, pra bota e imagjinatës me të cilën angazhoni rolin tuaj dominues si në lojëra ashtu edhe në jetën e përditshme. Ai është mjeshtër i fantazive të tij, është kurioz, krijues dhe ndihet i lirë të menaxhojë në mënyrë të plotë dhe personale, pa asnjë lloj ndikimi apo ndërhyrje.

Në fakt, koka e vizatuar si kapele përfaqëson pikën kryesore të krijimtarisë dhe imagjinatës së tij, ai ndërton një kapelë mbyllëse, seksioni lakor i vendosur anash në krye, një shenjë e dëshirës për të riparuar veten nga ndikimet e jashtme, duke rezervuar një rol dominues dhe të kënaqshëm pavarësisht se jeni kurioz për botën e jashtme (anët hapen nga jashtë).

Në një distancë të ekuilibruar, ai gjithashtu tërheq krahët dhe këmbët e tij të prirura jashtë tij drejt botës rreth tij. Hapja e gjymtyrëve është një simptomë e kuriozitetit ndaj botës së jashtme dhe nevojës për të qenë të hapur dhe aktiv për çdo gjë që ndodh jashtë tij. Fakti që ai e përfundon trupin e tij në fund të faqes është një simptomë që ai e percepton veten në një mënyrë të plotë, në tërësinë e tij dhe se i pëlqen të menaxhojë gjërat që e bëjnë të ndihet i ankoruar në tokë dhe i fortë në stabilitetin e tij.

Në këtë drejtim, ai preferon lojëra praktike, të veprimit dhe manipulimit, lojëra aktive, me një lloj krijimtarie shumë praktike. Ky fëmijë nuk vizatohet vetëm, por e imagjinon veten gjithmonë në shoqërinë e nënës dhe babait të tij, dy linjat që përfaqësojnë dy figurat e dashura për të dhe gjithmonë pranë tij.

Portreti i familjes

Në portretin e familjes ai e paraqet atë në mënyrë të plotë, me të gjithë anëtarët e saj të barabartë, me të njëjtën rëndësi, në fakt ai vizaton tiparet përfaqësuese të figurave me të njëjtën gjatësi. I pari që vizatohet është babai tek i cili sheh referencën e parë dhe soliditetin me të cilin duhet mbrojtur. Për këtë arsye ai vizaton babanë me dy vija të gjera, të ndara edhe nëse më pas bashkohen, për të nxjerrë në pah soliditetin e referencës.

famiglia

Më pas vijon vizatimi i nënës, në qendër të të dyjave, shenjë e lidhjes, bashkimit, lidhjes, ai është shumë i dashur për nënën të cilën e sheh në qendër të jetës së tij. I fundit që vizatohet, por jo më pak në rolin familjar, është ai vetë, i cili përfundon me një vijë të dytë që kthehet djathtas, drejt së ardhmes, drejt realizimit të të gjitha pritshmërive të tij. Ndihet si një fëmijë plotësisht i realizuar, i kompletuar, edhe pse e di se nuk mund të ekzistonte pa prindërit e tij, të cilët kanë një rol të madh themelor dhe absolutisht të njohur.

Fëmija i vogël tregon kështu se ka një vetëdije të mirë për veten dhe për atë që dëshiron, dhe di si ta arrijë atë, duke i dhënë vetes kënaqësi të plotë. Ai bën gjërat që dëshiron dhe si do, duke pasur si referencë plotësimin prioritar të nevojave dhe dëshirave të veta. Ai e do veten dhe familjen e tij dhe demonstron zhvillim absolutisht normal kognitiv, të përshtatshëm për moshën e tij.

 

 

 

Burimi / https://www.marilenacremaschini.it/

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top