Ndodh, për fat të mirë jo tek të gjithë, që çifti, ndërsa është bashkë, nuk mund ta gjejë atë qëndrueshmëri dhe harmoni si më parë. Si t’i dallojmë shenjat?
Kur jeni çift, gjithçka duhet të jetë e mrekullueshme, fantastike, duhet të ndahet dhe nuk duhet të ketë rezerva apo frikë në rrëfimin e dëshirave të dikujt. Muajt e parë të një lidhjeje zakonisht janë të tilla, por më pas diçka ndryshon. Shpesh gratë (por edhe burrave u ndodh) ndihen vetëm, edhe nëse janë në krahët e partnerit. Kjo nuk do të thotë që nuk i duan më, apo se nuk i duan si më parë, thjesht nuk mund të gjejnë tek ai të njëjtat energji dhe të njëjtin afërsi si në të kaluarën.
Disa shenja
Ndoshta nuk e kuptoni, se nga njëmijë gjëra për të bërë, nga njëmijë mendime, nuk mund ta kuptoni që çifti juaj ngadalë po largohet, i mbytur nga anija kush e di se ku dhe ju mbetet shumë pak të dyve. Ndoshta dikur ishit mësuar të ndani gjithçka dhe tani përkundrazi, bëni gjithçka vetë duke e vendosur atë përpara faktit. Jo se kjo është e keqe, megjithatë, ekziston një kufi për gjithçka: organizimi i gjërave në dy, të bën të ndihesh çift, duke bërë gjithçka vetëm, të bën një person të pavarur që është i sigurt, por beqar, nëse duam të përdorim një term disi të fortë.
Mos e dëgjo tjetrin
Ndër shenjat që duhet t’ju alarmojnë dhe t’ju bëjnë të kuptoni se çifti juaj ka probleme, është padyshim mungesa e dëgjimit. Nëse ai flet me ju dhe ndërkohë ju vetëm dremitni pa i kushtuar vëmendje, kjo do të thotë se dita e tij nuk ju intereson. E njëjta gjë nëse harroni ato që ju tha. Çfarë ndodh nëse i keni harruar plotësisht planet e tij për mbrëmjen? Këtu mbase duhet t’i bëni vetes disa pyetje. Ndoshta ju i keni thënë disa herë atij që fundjavën e ardhshme do të dëshironit të shkonit në kinema së bashku dhe ai mund të ketë thënë po, atëherë ndodh që të premteve të propozojë programe të tjera. Po kinemaja juaj? Ai do të thotë që ti nuk i ke thënë, ose se, si të gjithë burrat, ai harroi. Përveçse nëse ndodh një herë në një kohë, në një kohë stresuese, është e falshme dhe e kuptueshme. Por nëse ndodh shpesh dhe me gjërat që ju interesojnë, atëherë shqetësohuni. Ndoshta është ai që ndihet vetëm në çift edhe nëse nuk gjen fjalët dhe mënyrën e duhur për t’jua thënë.
Sot ndodh shumë më tepër
Në epokën moderne, njerëzit digjitalizohen gjithnjë e më shumë dhe kështu shpesh distancohemi nga të dashurit tanë më të afërt. Sa herë e ndërpresim një bisedë sepse ra telefoni celular? Sa herë ngrihemi nga tryeza vetëm për të kontrolluar nëse dikush na ka dërguar një mesazh? Sigurisht që nuk po flasim për komunikime të rëndësishme ose urgjente, gjëra që na bëjnë të lëmë vaktin përgjysmë, por gjëra të zakonshme, gjëra të vogla. E gjithë kjo, sidoqoftë, na tërheq vëmendjen nga çifti, nga momentet vetëm tonat që dikur ishin të mbrojtura dhe që sot anashkalohen nga teknologjia.
Ardhja e fëmijëve
Lindja e një fëmije, sidoqoftë e dëshiruar, shpesh është një terren prove për çiftin. Kohët ndryshojnë, intimiteti ka një rënie, momentet për t’iu kushtuar vetëm çiftit janë shumë më pak. Ky është një problem shumë i zakonshëm për shumë çifte, por, në të njëjtën kohë, është ende një çështje tabu. Vështirë se dikush thotë se ardhja e një fëmije e ka “vrarë” çiftin, sepse nuk thuhet, sepse është gabim edhe të mendosh për këtë, kështu që ata na mësuan. Megjithatë shumë çifte vuajnë nga ardhja e fëmijës, pa marrë parasysh sa janë thellësisht të dashur. Një foshnje në shtëpi na prish zakonet dhe shpesh bisedat me partnerin përqendrohen në atë se sa foshnja hëngri, sa flinte, sa i lezetshëm është dhe gjëra të tilla. Gjithçka sillet rreth të sapoardhurit dhe kështu çifti nuk ka më kohë as të flasë për një moment për ditën e tij. Në këtë mënyrë është shumë e lehtë të gjesh vetveten vetëm edhe në çift, të gjithë reagojnë siç munden dhe, madje edhe lënia e një bisede të rëndësishme për nesër mund të mos ndihmojë sepse nesër do të jetë i vogli për t’u kujdesur.
Vetmia për shkak të karakterit
Ndonjëherë vetmia e çiftit vjen kur kuptojmë se personi pranë nesh është shumë ndryshe nga sa e imagjinonim. Ndoshta në fillim e idealizuam ose menduam se pas martesës do të mund ta ndryshonim. Duke u nisur nga këto supozime është shumë e lehtë të ndihesh vetëm edhe kur jemi me partnerin tonë dhe pa ndonjë shpërqendrim përreth. Nëse ai na bën të ndihemi në faj, inferior, nëse mendon se gjithmonë duhet të vendosë edhe për ne, është normale që atëherë duhet të gdhendim një hapësirë ku mund të jemi vetvetja. Pra, atëherë ajo hapësirë bëhet gjithnjë e më e madhe derisa të krijojë një boshllëk në çift.
Ndjenja e fajit
Gratë shpesh jetojnë ndjenjën e fajit. Diku është çështje karakteri, në raste të tjera ndodh sepse shoqëria gjithmonë dëshiron që të jenë të nënshtruara. Një ndjenjë shumëvjeçare e fajit nuk na bën të jetojmë mirë me veten, aq më pak si çift. Nëse gjithmonë ndihemi në faj, nëse mendojmë se është gjithmonë faji ynë edhe kur provat thonë të kundërtën, kurrë nuk do të jemi në gjendje të jetojmë qetë, por mbi të gjitha në mënyrë të barabartë, marrëdhëniet me ne. Ky do të bëhet problem në planin afatgjatë dhe do të na bëjë që të ndjehemi gjithnjë e më të vetëm. Frika për të bërë gabime do të na mbajë prapa në gjithçka dhe kështu do të largohemi prej saj pa e kuptuar që historia jonë ka ndryshuar.
Përgatiti: Orjona TRESA | Botuar në Revistën “Psikologjia”, Nr. 170
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
