Sipas një studimi të ri nga Universiteti i Helsinkit, të apasionuarit e muzikës klasike, kur dëgjonin koncertin e violinës të Mozartit Nr. 3, G-major, u zbulua se kjo rregullonte aktivitetin e gjeneve të tyre të përfshirë në sekretimin dhe transportin e dopaminës, neurotransmetimin sinaptik, mësimin dhe kujtesës dhe nën-rregullojnë gjenet që ndërmjetësojnë shkatërrimin e neuroneve, e cila është e gjitha për të mirë. Kjo do të thotë se nëse gjeni diçka të këndshme, mund të ndryshojë shprehjen tuaj të gjeneve, jo Mozart në vetvete.
Mënyra se si e jetojmë jetën tonë mund të ketë efekte të rëndësishme në mënyrën se si plakemi dhe zhvillojmë sëmundje, përfshirë kancerin. Nga ana fizike e ekuacionit, nëse shikojmë kancerin e zorrës së trashë, studiuesit nga Universiteti i Bazelit zbuluan se aspirina dhe terapia hormonale zëvendësuese ulin shkallën e metilimit të gjeneve të lidhura me kancerin e zorrës së trashë, ndërsa pirja e duhanit dhe indeksi i lartë i masës trupore (BMI) e rrisin atë.
Steve Cole, Profesor i Mjekësisë, Psikiatrisë dhe Shkencave Biobehavioral Shkolla e Mjekësisë UCLA, ka shkruar shumë për temën e vetë-rregullimit. Ai thotë se ne jemi arkitektë të jetës sonë më shumë sesa e kuptojmë. Përvoja jonë subjektive mbart më shumë fuqi sesa situata jonë objektive. Nëse ndihemi mirë me veten, jo vetëm që shëndeti ynë do të përmirësohet, por edhe marrëdhëniet tona. Si rezultat, miqtë dhe kolegët tanë do të na pëlqejnë dhe respektojnë, gjë që do të na bëjë të ndihemi edhe më mirë me veten. Kështu, ne krijojmë një sistem shpërblimi vetë-përforcues të bazuar në epigjenetikë.
Një studim nga Universiteti Shtetëror i Oregon mbi plakjen zbuloi se mënyra se si njerëzit mendonin për veten në moshën 50 vjeç parashikonin një gamë të gjerë të rezultateve të ardhshme shëndetësore deri në 40 vjet më vonë – ngjarje kardiovaskulare, kujtesë, ekuilibër, vullnet për të jetuar, shtrime në spital, madje edhe vdekshmëri.
Në përgjithësi, njerëzit optimistë jetojnë më gjatë sesa njerëzit pesimistë. Një përmbledhje e plotë e literaturës mjekësore për të përcaktuar fuqinë e lidhjes midis optimizmit dhe shëndetit fizik zbuloi se optimizmi ishte një parashikues domethënës i rezultateve shëndetësore në sëmundjet kardiovaskulare, duke përfshirë funksionin imunitar, goditjen në tru, kancerin, komplikimet që lidhen me shtatzëninë, simptomat fizike si p.sh. dhimbja dhe rreziku i sëmundjes.
Njerëzit që ndihen entuziastë, shpresëdhënës dhe të gëzuar – atë që psikologët e quajnë ‘ndikim pozitiv’ – kanë më pak gjasa të përjetojnë rënie të kujtesës ndërsa plaken. Kjo nuk do të thotë se ata nuk do të sëmuren kurrë (mendërisht ose fizikisht), por optimistët e diagnostikuar me sëmundje bipolare janë në gjendje ta menaxhojnë sëmundjen më mirë sesa pesimistët.
Një studim i fundit nga Polonia eksploron marrëdhëniet midis variablave psikologjike të tilla si sjelljet shëndetësore (HB), ndjenja e koherencës (SOC), niveli i optimizmit (LOO) dhe vetë-efikasitetit (SE) midis 455 studentëve të kolegjit. Këto masa të veçanta u përdorën për të krijuar një konstrukt të ri të qëndrimit pozitiv ndaj shëndetit (PHA).
Rezultatet tregojnë dallime statistikisht të rëndësishme (p <0.001) midis këtyre katër variablave: për shembull, sjelljet më të shëndetshme shëndetësore çojnë në një ndjenjë më të fortë të koherencës, nivelin e optimizmit dhe vetë-efikasitetit. Besimet e vetë-efikasitetit përcaktojnë sesi njerëzit ndihen, mendojnë, sillen dhe motivojnë veten.
Këto dhe shumë studime të tjera shtojnë kërkimet mbi kontributin që jep një opinion optimist për shëndetin. Sigurisht, unë nuk po sugjeroj një qëndrim “të rremë derisa ta bëni”. Kultivimi i krijimtarisë, imagjinatës, vetë-reflektimit, të jetuarit e një jete kuptimplote dhe të angazhuar kërkon punë, por është një investim në mirëqenien tonë të përgjithshme dhe potencialisht në mirëqenien e fëmijëve tanë.
Burimi / https://www.psychologytoday.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
