Si jetoni në një marrëdhënie romantike? A keni tendencë të jeni të ekuilibruar dhe të qetë, apo të çrregullt dhe të shqetësuar…
Siguria
Ata që rriten në një klimë besimi mësojnë të vetërregullojnë emocionet, priren të zhvillojnë vetëvlerësim më të madh, të jenë më empatikë dhe të mos kenë frikë nga bota. Gjithçka në dobi të marrëdhënieve ndërpersonale, përfshirë ato të një çifti, ku personi i sigurt është i prirur mirë ndaj tjetrit, i gatshëm për t’u përfshirë emocionalisht në mënyrë konstruktive, por edhe i aftë për të tërhequr kufij të shëndetshëm. Për më tepër, ata me një stil të sigurt relacional priren t’i menaxhojnë më mirë konfliktet, duke adoptuar spontanisht një lloj komunikimi të sigurt. Këta persona nuk kanë nevojë të fitojnë me çdo kusht, por përpiqen t’i zgjidhin problemet duke gjetur një marrëveshje të përshtatshme për të dyja palët.
Pasiguria shmangëse
Ka edhe nga ata që mësojnë herët të frenojnë emocionet dhe të shmangin tjetrin. Ndodh në stilet e lidhjes që shmangin pasigurinë, ku figurat e referencës janë të ftohta dhe jo shumë të dashura. Fëmija që rritet në një kontekst të tillë mendon se nuk e meriton dashurinë dhe për këtë arsye, në mbrojtje, priret të ndrydhë nevojat e tij emocionale.
I çorganizuar
Stili i fundit i lidhjes është ai i çorganizuar, tipik për fëmijët që kanë jetuar me figura referuese të trazuar nga përvojat traumatike, të frikësuar, të destabilizuar dhe të fokusuar më shumë në nevojat e tyre sesa në ato të fëmijës. Emocionet e dhimbjes, frikës, zemërimit alternojnë në mënyrë të papritur dhe të pashpjegueshme tek këta prindër, duke çorientuar fëmijët. Një sjellje e luhatshme që shkakton një konflikt të brendshëm tek ata që e vuajnë atë, duke i shtyrë ata të adoptojnë qëndrime kontradiktore.dhe të frikësuar? Kjo mund të varet nga stili i marrëdhënies suaj, prandaj është kaq e rëndësishme të kuptoni tuajën
Stilet relacionale
Sipas disa psikologëve, mënyra se si i jetojmë marrëdhëniet (stilet e marrëdhënieve) ndikohet nga lidhjet e para me figurat referente, prindërit apo kushdo tjetër që zë vendin e tyre. Nga ky këndvështrim, marrëdhëniet emocionale të kënaqshme do të rrisnin gjasat për t’i përjetuar ato në mënyrë të barabartë si të rriturit. Ishte psikoanalisti John Bowlby ai që prezantoi të ashtuquajturën teori të atashimit, pas studimeve të tij mbi lidhjen nënë-fëmijë, e cila u thellua më pas nga studiues të mëtejshëm. Ai ishte i bindur se për të zhvilluar një personalitet të ekuilibruar dhe për rrjedhojë marrëdhënie të shëndetshme në moshë madhore, një lidhje e sigurt me figurën e kujdesit ishte thelbësore.
Përgatiti K.I / Burimi www.thewom.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
