Unë po bëj gjithçka që mundem për t’i rritur fëmijët e mi sikur të ishin vitet ’90. A janë fëmijët e mi të veshur me bluza Airwalks, xhinse JNCO dhe bluza Nirvana? Epo, jo.
Është në rregull të jesh i mërzitur
Shumë fëmijë në shoqërinë e sotme nuk e dinë se si ndihet mërzia. Ata mund të ankohen herë pas here se janë të mërzitur, por kjo zakonisht ndodh vetëm për një moment të shkurtër përpara se të kapin tabletin ose I-pad-et e tyre. Ata nuk e dinë se çfarë ndjesie është të ulesh pa asgjë para tyre dhe të argëtohen. Mërzia është e shëndetshme për fëmijët. I detyron fëmijët të përdorin imagjinatën e tyre dhe të rriten.
Lërini të përjetojnë një humbje
Mbaj mend që luajta një orë lojë Monopoly me familjen time. Kur motra ime e vogël humbi, ajo kapi një cep të tabelës së lojës dhe e lëshoi në ajër. Kjo ishte gjithmonë e bezdisshme (dhe paksa qesharake), por ishte një pjesë e rëndësishme e rritjes. Ju nuk fitoni gjithmonë. Ju duhet të mësoni se si të humbni.
Mos e mbingarkoni me dhurata
Mbaj mend që isha me pushime kur isha 8 vjeç dhe prindërit e mi lanë motrën time dhe unë të zgjidhnim diçka nga një dyqan dhuratash. Mbaj mend që zgjodha një gur të vogël me dy sy të çuditshëm ngjitur dhe motra ime më e vogël zgjodhi një laps. Ju nuk mund të krijoni këto gjëra: një SHKËMB dhe një laps. Dhe unë do t’ju them – unë e doja atë shkëmb dhe motra ime e adhuronte lapsin e saj.
Nëse është e bukur, dilni jashtë
Nëna ime vazhdimisht na thoshte: “Dil jashtë dhe luaj”. Ne luanim jashtë për orë të tëra dhe hynim vetëm kur na thërrisnin për darkë. Loja jashtë është thelbësore për zhvillimin mendor dhe fizik të fëmijëve. Ata bëjnë miq, ndoten dhe humbasin energji – gjë që i bën ata fëmijë më të lumtur.
Le të bëhet pis
Me përjashtim të të dielës së Pashkëve, nuk më kujtohet kurrë që më kanë thënë të mos bëhem pis. Ne gjithmonë vishnim “rrobat e lojës” (këpucët ishin opsionale) dhe rrokulliseshim nga kodrat, bënim byrekë me baltë dhe gërmonim për krimba. Fëmijëve tuaj nuk do t’u mungojë stimulimi shqisor kur ata janë duke luajtur në një pellg.
Asnjëherë mos u thuaj atyre “Nxitoni”
Sado që përpiqem ta ngadalësoj, nuk mund ta mohoj që jetojmë një jetë me ritme të shpejta. Vazhdimisht po vrapojmë nga shkolla në sport dhe aktivitete. Ndjej se jemi gjithmonë vonë. Kuptova se po i bëja fëmijët e mi nervozë duke u bërtitur gjithmonë “nxito” atyre.
Përgatiti K.I / Burimi simplyrootedfamily.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
