Nëse ndiheni sikur jeni në pikën e thyer tani në punën tuaj, nuk jeni vetëm. Amerikanët po përballen me atë që njihet si “trauma kolektive kaskaduese”, siç cilësohet nga Roxane Cohen Silver, një psikologe e Universitetit të Kalifornisë në Irvine, e cila ka hulumtuar traumën për dekada.
Në një artikull të botuar në revistën Nature Human Behavior, Silver dhe bashkëautorët e saj përshkruan se si pandemia ka shtuar një lloj të ri shtresë në traumat tona kolektive kaskadë, të cilat ata i përcaktojnë si “ngjarje kronike me një pikë përfundimtare të paqartë. Ne nuk e dimë se sa keq do të shkojnë gjërat, as kur mund të fillojë vërtet rikuperimi.” Ne mund të përballemi me të njëjtën stuhi traumash, por të gjithë jemi në varka të ndryshme. Trauma shfaqet në trupin tonë dhe mund të na ndikojë në mënyra të padukshme.
Mund të shohim diçka ndryshe tani. Nuk e di”, tha ajo. “Unë e di që rraskapitja emocionale është një përgjigje që ne po e shohim në të dhënat tona, që po dëgjoj në mënyrë anekdotike se shumë njerëz po raportojnë se sapo kanë arritur kufirin e tyre. Ata nuk mund të dëgjojnë më lajmet.” Kjo është arsyeja pse Silver këshillon punëdhënësit që të jenë fleksibël në këto kohë dhe të kuptojnë se njerëzit nuk mund të sjellin gjithmonë “Lojën A” të tyre tani. Shpesh traumat shpalosen teksa jemi në punë, duke i bërë kolegët sistemet tona mbështetëse më të menjëhershme të mundshme. Dhe nga ana tjetër, njerëzit mund të mos ndajnë më shumë trauma personale që përjetojnë jashtë zyrës, por megjithatë ato shkaktohen.
Një pjesë e të qenit më fleksibël me njëri-tjetrin do të thotë të mos supozojmë se si kolegët po i trajtojnë këto trauma kolektive. Hanks, e cila është beqare dhe u karantinua vetëm gjatë pandemisë, tha se një bashkëpunëtore i tha asaj se njerëzit pa përgjegjësi për rritjen e fëmijëve duhet të punojnë më shumë.
Përgatiti K.I / Burimi www.huffpost.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
