Aftësia jonë për të parë ndikohet nga struktura e korteksit parësor pamor, i cili gjithashtu përcakton se cilën zonë të fushës vizuale do të shohim më mirë. Madhësia e korteksit parësor vizual dhe sasia e indit të trurit të dedikuar për përpunimin e informacionit nga zona specifike të fushës vizuale përcaktojnë aftësinë tonë për të parë mirë. Kjo është ajo që del nga një studim i botuar në Nature Communications, i cili tregon rëndësinë e lidhjes së re midis strukturës së trurit dhe sjelljes. “Duke parë strukturën e korteksit parësor pamor, mund të kuptojmë se sa mirë sheh një person,” shpjegon koordinatori i studimit Marc Himmelberg: “Duke demonstruar këtë lidhje, kuptojmë më mirë se çfarë i përcakton dallimet midis njerëzve në perceptimin dhe ndërveprimin me pamjen përreth mjedisit.”
Kur shohim, korteksi parësor vizual (i quajtur V1) krijon një lloj harte të imazhit që kemi para syve tanë, përmasat e të cilit nuk korrespondojnë me ato reale: “Imagjinoni një hartë të metrosë së Nju Jorkut, ku ndodhet Staten Island, i cili përfaqësohet si më i vogël se Manhattan”, shpjegon Jonathan Winawer, një nga autorët: “V1 funksionon në të njëjtën mënyrë: zgjeron qendrën e imazhit që po shikojmë, duke i bërë zonat periferike më të vogla”. Kjo është për shkak se V1 ka më shumë inde të trurit të dedikuara për qendrën e fushës sonë vizuale.
Për të kuptuar më mirë lidhjen midis shikimit dhe V1, studiuesit kryen imazhe funksionale të rezonancës magnetike (fMRI) në 29 vullnetarë, duke hartuar madhësinë e korteksit të tyre parësor vizual. Për secilin individ, ata matën më pas se sa indi V1 i dedikohej përpunimit të informacionit që përmbante zona të ndryshme të fushës së shikimit – domethënë, djathtas, majtas, lart ose poshtë pikës së fiksimit (pika ku shikojmë). Rezultatet fillimisht treguan se vullnetarët me një total V1 më të madh kishin ndjeshmëri më të mirë të kontrastit (d.m.th panë më mirë) sesa ata me një V1 më të vogël; së dyti, njerëzit me më shumë ind V1 të dedikuar për përpunimin e informacionit në një zonë specifike të fushës vizuale kishin një ndjeshmëri më të madhe ndaj kontrastit në atë zonë sesa ata me më pak ind se V1 të dedikuar për të njëjtën zonë. “Me fjalë të tjera: sa më e madhe të jetë sipërfaqja e korteksit parësor vizual që i dedikohet kodimit të një zone specifike vizuale, aq më i mirë është vizioni në atë zonë”, përmbledh Marisa Carrasco, një nga autoret.
Përgatiti O.T / Burimi Focus.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
