Nëse ka një gjë që karakterizon metodat psikologjike Waldorf dhe Montessori, është se të dyja refuzojnë arsimin formal në mënyrën se si ne e njohim atë. Këto janë dy alternativa për një mësimdhënie të strukturuar që imponon modele të rrepta arsimore. Njohja e secilit prej këtyre propozimeve duhet të ballafaqohet me historinë dhe kontekstin. Sot do të përpiqemi t’ju japim disa informacione rreth tij dhe më pas t’i ilustrojmë shkurtimisht parimet e zhvillimit evolucionar sipas metodave Montessori dhe Waldorf.
Secili prej dy propozimeve ka objektiv të qartë përmirësimin e arsimit dhe rrjedhimisht, zhvillimin social dhe njerëzor. Duke u nisur nga kjo bazë, le të vëzhgojmë me kujdes këto dy metoda pedagogjike:
Pedagogjia Waldorf
Kjo shkollë u themelua në vitin 1919 nga filozofi Rudolf Steiner, i cili u bë drejtor i fabrikës së cigareve Waldorf Astoria. Ai ishte shumë i interesuar për ekselencën në edukimin e punonjësve të tij. Edukimi i të rinjve zhvillohet në tre faza nga shtatë vjet secila.
Nga mosha 0 deri në 7 vjeç: në këtë fazë të parë, mësimi bazohet në imitim dhe vihet në lojë nëpërmjet përvojave shqisore: brumoset buka, bluhet gruri, lyhet me bojëra uji, bëhen vepra artizanale etj.
Nga 7 deri në 14 vjeç: në këtë fazë të dytë, imagjinata dhe arti forcohen nga këndvështrime të ndryshme me aktivitete të ndryshme: prerje, lojëra didaktike, qepje, muzikë, not, atletikë etj.
Nga 14 deri në 21 vjeç: ju mësoni falë etjes për të njohur realitetin dhe të vërtetën. Inkurajohet të menduarit autonom dhe kërkimi i thelbësores dhe kryhen aktivitete si qepja e makinës, tezgjah, zejtaria e metalit, restaurimi, kinemaja, elektronika etj.
Kjo metodë përdor aspektet shpirtërore të zhvillimit evolucionar dhe rrit ekspresivitetin artistik të secilit person në individualitetin e tij ose të saj në një mënyrë komplekse dhe tërësore. Ai dëshiron të përballet me rritjen e personit duke rritur çdo potencial të tij.
Në të gjithë botën ka shkolla që e kanë adoptuar këtë metodë dhe për kuriozitet duam t’ju themi se aty kanë studiuar edhe njerëz të famshëm si Jennifer Aniston apo Sandra Bullock. Përshkrimi ynë i përgjithshëm i kësaj metode përfundon këtu. Duhet thënë se filozofia Waldorf është ezoterike, prandaj bie ndesh me pjesën shkencore që kërkon dëshmi empirike nga metodat pedagogjike.
Pedagogjia Montessori, edukimi i fëmijëve me gëzim
Aktualisht, pedagogjia Montessori është ndër më të përhapurat dhe më të praktikuarat në fushën e arsimit. Midis fundit të shekullit të nëntëmbëdhjetë dhe fillimit të shekullit të njëzetë, edukatorja italiane Maria Montessori konceptoi një metodë pedagogjike duke u nisur nga ideja se një fëmijë duhet të zhvillojë lirisht aftësitë e tij.
Me fjalë të tjera, nuk do të jetë i rrituri ai që drejton veprimtarinë e fëmijës, por fëmija që përshtat mjedisin e tij me nivelin e tij të zhvillimit dhe interesave të tij të të mësuarit. Kjo metodë propozon një zhvillim të hapur në një mjedis të strukturuar integralisht.
Zbulimi i botës dhe aftësitë e dikujt përmirësohen me materiale të specializuara. Ka periudha të ndjeshme, momente evolucionare me potencial të madh neuro-emocional, në të cilat edukimi është themelor. Në fakt, është thelbësore që, nga mosha 0 deri në 11 vjeç, fëmijët të eksplorojnë botën e tyre në mënyrë sa më autonome.
Në këtë drejtim, mund të flasim për krijimin e mikrokozmoseve ose mikrobotëve. Krijohet një mjedis thjesht fëmijëror: mobilje me madhësi për fëmijë, lodra që rrisin eksplorimin dhe fleksibilitetin njohës, etj.
Në metodën Montessori, vëmendja e prindërve, pjesëmarrja aktive në procesin e të mësuarit të fëmijëve në harmoni me periudhat e ndjeshme dhe krijimi i një universi të bazuar në dashuri dhe respekt për ritmet individuale të fëmijërisë janë thelbësore. Megjithatë, më shumë se një metodë pedagogjike, ajo e Montessorit është një model edukativ.
Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
