Përgatiti Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor
Të dua do të thotë: i kuptoj nevojat e tua, respektoj kohën, hapësirën, kufijtë e tu dhe anasjelltas. Të di të dua do të thotë që para së gjithash e dua veten, sinqerisht. Kam kuptuar që “vetëvarësia” është nga a-zh, në mënyrë që të mund të eci përpara me shëndet dhe forcë.
I kuptoj nevojat tuaja, respektoj kohën tuaj, hapësirën tuaj, kufijtë tuaj dhe anasjelltas. Dhe kështu mund të bashkëjetojmë me shëndetin.
Ndjej sikur po bëhem një person më i mirë sepse diçka më shtyn lart dhe jo poshtë. Kam zgjedhur drejt, ndaj momentet që dua kur të dua dhe me ata që dua. Jam në kontakt me veten, nuk e kam humbur, nuk jam hutuar.
Mund të mos pajtohemi, mund të kemi interesa të ndryshme që nuk kemi nevojë të bisedojmë me njëri-tjetrin. Ne mund të ecim përpara së bashku, por jo për mua apo për ju.
Mund të ndaj, mund të ndihmoj, mund të jap, por mund ta marrë edhe mbrapsht. Kaq mjafton të dalë pa mundim.
Jemi qenie njësoj por edhe të ndryshme, ky dallim/diversitet është një keqardhje e madhe për ta humbur, më vonë nuk do të ketë interes për shoqërinë nëse ne thjesht mbajmë të njëjtën gjë dhe humbasim këtë ndryshim.
Kjo është arsyeja pse unë mund të pranoj ndryshimin/diversitetin tuaj, në mënyrë që ajo të lulëzojë.
Nuk dua të bëhemi të njëjtë, jemi dy njerëz të ndryshëm, por të ngjashëm në nevojën për gëzim dhe dashuri. Dhe kjo është në rregull!
Të dua do të thotë të pranoj pikërisht atë që je dhe nuk mendoj për asnjë moment të të ndryshoj…, të zgjedh, të kuptoj dhe të respektoj. Në momentin që ndodh ose ka një marrëdhënie njerëzore thjesht shikoni/vëzhgoni se si ndiheni dhe, nëse ndiheni mirë është një shenjë jashtëzakonisht pozitive. Dhe nëse kjo mundet në një farë kuptimi të evoluosh, është e mrekullueshme. Por mos u ngatërroni, ju nuk jeni një me askënd, ecni përpara me njësinë tuaj, me zgjedhje të vetëdijshme, sepse kjo është e bukur!
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
