“Vajza ime Tereza e ka mposhtur tumorin. Këmbët e mia u çliruan, por ajo më befasoi me forcën e saj”. Duke e rrëfyer, me një zë plot emocion, Jovanotti u flet pacientëve të Institutit Europian të Onkologjisë, të ardhur nga e gjithë Italia për takimin vjetor “Ieo për gratë”, kërkuar çdo vit nga profesori i ndjeri Umberto Veronesi, – propozohet çdo vit (përveç dy viteve e gjysmë të ndërprerjes për shkak të Covid).
Lorenzo Cherubini jo vetëm performoi në notat e sukseseve të tij, por mbi të gjitha tregoi për përvojën e tij me kancerin, atë që e përfshiu si baba. “Disa vite më parë vajza ime Teresa zbuloi se kishte një gungë në gjoks dhe kështu bëra një telefonatë në Ieo. Ata më dorëzuan te Paolo Veronesi. Në Ieo gjeta disa miq. Pastaj për fat të mirë gunga nuk u shqetësua: një fibroadenoma. Ata thonë kështu, apo jo? Tashmë i di edhe këto terma”, tha Jovanotti. Por, dy vjet më vonë, Tereza zbuloi se ajo kishte një nyje limfatike që po e lëndonte: “Shkuam te një infektologe, e cila i bëri një ekzaminim dhe më tha se ishte pak e shqetësuar dhe e këshilloi të bënte analiza të mëtejshme. Kështu që unë thirra Paolo-n përsëri. Dhe një aventurë filloi: këta kanë qenë muaj të vështirë”. Ishte limfoma e Hodgkin-it, një kancer i sistemit limfatik.
Sot Tereza është 22 vjeçe dhe, siç thotë babai i saj, “është mirë: sëmundja është zhdukur dhe ajo është kthyer në shkollë. Filloj të kuptoj në mënyrë pak më racionale gjithçka që ka ndodhur, takimet që kam bërë, zbulimet që kam bërë në krahasim me njerëzit e afërt, dy vajzat e mia, gruan dhe Terezën, të cilat janë përballur. Nga ky udhëtim i vajzës me befasoi forca e saj”, shtoi këngëtari.
“Ajo që mësova nga një baba, në atë moment, si një qenie njerëzore e përfshirë drejtpërdrejt, është se këto gjëra sot përballen me mjete shumë më të avancuara, të evoluara, komplekse, një ditë në një kohë, me një qëllim përpara, duke menduar për të ardhmen, por – nënvizoi artisti – me guxim, me shpresë dhe me besim. Këto janë fjalët themelore. Por do të shtoja një, ndoshta pak më abstrakte por të nevojshme, me dashuri”.
“E di se çfarë po kaloni, – tha Jovanotti duke iu drejtuar grave në sallë, – se kjo është një aventurë për të cilën synohet të dalësh më e fortë, nga pikëpamja e brendshme dhe gjithashtu nga pikëpamja fizike. Sigurisht, ne jemi më të pambrojtur. Por vulnerabiliteti në vetvete nuk është një fakt që na bën të dobët, ai na bën më njerëzorë, më të vetëdijshëm dhe për rrjedhojë edhe më të fortë”.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi huffingtonpost.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
