Jam e martuar prej gati 50 vitesh edhe pse jam 65 (që fëmijë). Unë kam rritur fëmijët e mi që janë të gjithë të rregulluar dhe larg shtëpisë, dhe jam edhe gjyshe. Burri im ka qenë gjithmonë pak i pranishëm për shkak të përkushtimit të tij në punë… kemi pasur ulje-ngritje dhe me daljen në pension mendova se do të kisha pak lumturi, përkundrazi e gjej veten me një bashkëshort neurotik që është i vrazhdë dhe indiferent ndaj meje (edhe nëse ai mohon gjithçka). Shkoj te pika, do të doja të ndahesha dhe të rifilloja të jetoj edhe nëse jam vetëm, nuk kam burime të mia financiare sepse ai nuk më ka lejuar kurrë të punoj dhe absolutisht nuk dëshiron të ndahet. Ai thotë se është absurde në këtë moshë dhe për fat të keq këtë më thonë shumë njerëz, përfshirë edhe avokatët që kam konsultuar. Më ofrojnë kompromise si një ndarje në shtëpi. Jam konfuze dhe do doja te dija mendimet tuaja dhe ndoshta si funksionon ndarja në shtëpi? Faleminderit.
Përgjigje:
Mikja ime, më lër të të përqafoj fort sepse ndjej se ajo që të duhet tani është mbështetja që mund të të ketë munguar për një kohë të gjatë. Fillimisht me indiferencën e burrit tuaj, tani me të gjithë njerëzit që ju këshillojnë të mos ndaheni prej tij.
Ajo që dëshironi, megjithatë, është vetëm të ndiqni zemrën tuaj. Dhe më lejoni t’ju them, duhet vërtet shumë guxim për ta bërë këtë. Sigurisht, është e frikshme, por të fillosh nga e para është gjithmonë bukur, edhe kur nuk e dimë se çfarë ka rezervuar bota për ne atje. Është një sfidë e frikshme, është e vërtetë, por na lejon të aksesojmë një sërë mundësish që as nuk e dinim se i kishim.
Megjithatë, nuk dua të të gënjej për vështirësitë që mund të hasësh. Vetmia, padisponueshmëria financiare dhe neveria e burrit tuaj ndaj ndarjes nuk janë aspekte që mund t’i anashkaloni lehtë. Megjithatë, siç ju thashë tashmë, vendimi për të zgjedhur atë që është më e mira për mirëqenien dhe lumturinë tuaj varet vetëm nga ju. Pra, heshtni gjithçka tjetër dhe dëgjoni vetëm zemrën tuaj. Çfarë po ju thotë të bëni?
Ndarja është sigurisht një opsion që mund ta konsideroni, por më duhet t’ju them se edhe në këtë rast ka shumë vështirësi që mund të hasni, sidomos duke pasur parasysh situatën aktuale. Në mënyrë që kjo zgjidhje të funksionojë, në fakt, është e nevojshme të vendosni së bashku një sërë rregullash që mund të ruajnë mirëqenien e të dyve dhe kështu t’ju lejojnë të jetoni nën të njëjtën çati në një mënyrë të qetë. Sepse më duket e qartë se ajo që ju dëshironi tani është vetëm pak qetësi.
Prandaj, përpara se të vlerësoni këtë opsion, ju sugjeroj të flisni edhe një herë me burrin tuaj. Ju keni qenë së bashku për 50 vjet, dhe kjo është shumë. Edhe pse ka pasur ulje-ngritje, lidhja juaj ka qenë e fortë për një kohë të gjatë dhe ju ka lejuar të ndërtoni familjen e mrekullueshme që keni. Këtë, pavarësisht gjithçkaje, askush nuk mund t’jua heqë. Ndaj fol me të siç bëre me mua, pa akuza, ndjenja të rënda apo faj. Thjesht shpjegoni atij se ndjeni nevojën për të filluar nga e para dhe të jeni të lumtur dhe se do ta bëni, me ose pa mbështetjen e tij. Paç fat.
Burimi DiLei
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
