“Ka njerëz që kanë një partner, por që ndihen aq të vetmuar dhe bosh sa është sikur nuk e kanë një të tillë. Megjithatë, të tjerë, për të mos pritur, vendosin të ecin përkrah një personi të gabuar dhe, me egoizmin e tyre, nuk e lejojnë atë person të shkojë larg, edhe nëse e dinë që nuk e bëjnë të lumtur.
Ka njerëz që kryejnë martesa ose fejesa të thyera, sepse besojnë se të jesh vetëm është e vështirë dhe e papranueshme.
Ka njerëz që vendosin të zënë vendin e dytë, duke u përpjekur të arrijnë të parët, por ai udhëtim është i vështirë, i pakëndshëm dhe na mbush me dhimbje dhe braktisje.
Por, ka edhe nga ata njerëz që janë vetëm dhe jetojnë e shkëlqejnë, duke e lënë veten të mbingarkohen nga jeta në mënyrën më të mirë. Njerëz që nuk shuhen, përkundrazi, që ndizen më shumë çdo ditë. Njerëz të cilët mësojnë ta shijojnë vetminë, sepse i ndihmon ata të afrohen me veten e tyre, të rriten dhe të bëhen më të fortë së brendshmi.
Këta njerëz janë ata që një ditë, pa ditur saktësisht se kur dhe pse, do të gjejnë pranë tyre një person që i do me me të vërtetë dhe, atëherë, ata do të dashurohen në mënyrën më të bukur”.
Nënë Tereza
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi TumblrPagina
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
