Ne humbasim pas garave të padobishme për të zotëruar atë që nuk do të jetë kurrë e jona, dhe ndërkohë humbasim vlerë tonë!
Vrapojmë më kot për të kapur pjesën më të mirë të jetës, duke humbur mijëra nuanca që janë gjatë rrugës, dhe të cilat shumë shpesh janë shumë më të thella dhe më intensive dhe pasurojnë shpirtin!
Jeta ka të bëjë me kapjen e atij momenti që e transformon të tashmen në një mundësi të jashtëzakonshme.
Jeni ju që mund ta lulëzoni kopshtin tuaj duke u kujdesur për të, ose duke e bërë atë steril si shkretëtira. Duke pranuar të bëheni kopshtari juaj, do të ecni në rrugën në të cilën Jeta ju pret dhe, gjatë udhëtimit, ju do të kuptoni se ajo rrugë erë shtrihet pafundësisht si një spirale drejt qiellit.
Burimi Web
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
